Cees maakt ware kunstwerken van
Sportpark Vrijburg
toch naast zwembad
'Hij bouwt nog net geen teletijdmachine'
Mededeling van het waterschap
Concerten In
kerk Souburg
22 Vrijdag 15 mei 2009 PZC
Het water kwam tot zijn
knietjes, maar kleine Cees
liet zijn schetsboek niet los.
De tekeningen die hij als
oorlogskind maakte, heeft
de Vlissinger (78) vervangen
door ware kunstwerken,
door Wendy van den Hurk
Een jaar of dertien was ik.
Ik ging niet naar school,
die was er niet eens. Op
een middag stond ik bij
het Wooldhuis, toen een amfi
bietank het gat van de Nolle over
stak. Come on, wenkten de Engel
sen en voor ik het wist zat ik ach
ter in de bak. Het ding daverde
over het Betje
WolfFplein, door
de Aagje Deken
straat en bij de
Timmerfabriek
dook het ineens op z'n kop het wa
ter in! Het kachelde door het ka
naal naar Middelburg en ging daar
weer aan land. Een pakketje werd
gegeven, een pakketje werd aange
nomen en we gingen weer, dezelf
de weg terug. Een uur later stond
ik weer op de boulevard. Ik had de
dag van mijn leven gehad."
Dromerig staat Cees van der
Burght bij de replica die hij een
jaar of dertig geleden maakte van
het amfibievoertuig dat Vlissingen
al lang heeft verlaten, maar zijn ge
dachten niet. Vier jaar heeft hij er
aan gewerkt. En dan niet af en toe
een verloren uurtje, maar hele da
gen achter elkaar. Met als resultaat
dat zelfs de rupsbanden tot in de
kleinste schakeltjes, die elk weer
bestaan uit vijf onderdeeltjes,
exact kloppen.
En als hij dan toch bezig was; hij
maakte er ook een prachtig olie
verfschilderij van. Ook het minia
tuur kustgeschut is - afgezien van
de omvang - nauwelijks te onder
scheiden van de echte, die hij van
af de toren van Aagtekerke leegge
schoten zag worden op Westkapel-
le. „Ik ging ervoor naar Frankrijk.
Alles heb ik opgemeten."
Het Maritiem Muzeeum aan de
Nieuwendijk in Vlissingen heeft
zijn vitrines op de vierde etage
dankbaar gevuld met wat Cees 'ge
visualiseerde oorlogsherinnerin
gen' noemt. Veldmaarschalk Er-
win Rommel van papier-maché
met gespen van bladgoud, lan
dingsvoertuig 817 alsof de klep zó
weer kan openzwaaien, de vlam
menwerper die Cees na de oorlog
nog heeft leeggeschoten op de Vic.
'Ik zette een vergiet op mijn kop en kroop onder de
tafel, die was afgeschermd met matrassen'
„Tja, dat ding lag daar toch. De ont
steking was er afhoor. Dus kraan
tjes open en spuiten maar!"
Cees lag boven in bed, toen zijn
moeder op 10 mei 1940 de trap op
kwam. De oorlog was uitgebroken.
„Ha gelukkig, dacht ik, avontuur!
Ik zette een vergiet op mijn kop
en kroop met mijn broertjes on
der de tafel, die was afgeschermd
met matrassen. Tegen de luchtaan
vallen. Dat had mijn moeder ge
leerd tijdens een voorlichtingsbij
eenkomst. Om vier uur vielen de
eerste bommen, honderd meter
van ons huis in de Verkuijl Quak-
kelaarstraat. Een dag later kwakte
daar dat Franse vliegtuig neer."
Alles wat Cees zag, kwam in zijn
schetsboek te staan. En Cees zag
veel. Zelfs de eerste Duitsers die
op de fiets de Gerbrandystraat in
reden, zijn hem niet ontgaan. Hij
zocht het ook op. Jatte een helm
uit de blikfabriek bij de Keersluis
brug en ging gewoon naar de 'bou-
le', toen dat nog was toegestaan.
„Stond ik daar te zwaaien naar
bommenwerpers. Daar zag ik ook
de Duitse opzichters, die wij
Todt-ventjes noemden, tijdens de
bunkerbouw. Ik zag mensen ver
frommeld uit het puin vandaan ko
men. Ik heb de schokgolven in
mijn schoenzolen gevoeld. Tussen
de obstakels op het strand heb ik
gezocht naar baaltjes bloem, blik
ken eierpoeder en chocolade. Dan
was ik thuis de held."
Al die scènes heeft Cees geschetst,
al heeft het vocht op de vliering ze
geen goed gedaan. Daarom deed
hij alles opnieuw. Zestien ervan
hangen momenteel in een hoekje
in de bieb, de rest
ligt opgeslagen in
het stadsarchief
En dan heeft Cees
thuis nog vijftig
ongelofelijke sculpturen, waarvoor
hij geen metaalbewerkingsmachi
ne schuwde om pistolen echtheid
te geven. Weinig verbazingwek
kend dat hij illustrator is gewor
den. Eerst van machines bij de
Schelde, later van 'luchtaanvallen,
sabotageplegingen enzovoort' bij
de Koninklijke Luchtmacht.
Maar al zijn vrije tijd verdween in
het visualiseren van de oorlog in
Vlissingen. „Wat ik maak, is geen
falsificatie, geen mystificatie en
geen romantisering. Het is écht.
Het zijn gekristalliseerde trauma's.
Mijn kinderen verklaren me voor
gek, maar dit is mijn manier van
verwerken. Ik wil dat mensen die
oorlog nooit vergeten. Het hoort
voor altijd bij
Bewoners van de Bloemenlaan, van wie de huizen tot aan de dakgoot onder
liepen met water, zochten hun laatste huisraad bij elkaar.
Het stadsarchief in de Vlis-
singse Hellebardierstraat
krijgt Cees van der Burght
regelmatig over de vloer. Om nog
even te controleren op welke da
tum die ene luchtaanval nou pre
cies plaatsvond, welke bommen
werper daarbij betrokken was.
Maar ook om zelfbij te dragen aan
het geheugen van de Scheldestad.
Want Cees van der Burght is van
onschatbare waarde.
„Cees is als geen ander in staat om
de oorlog te visualiseren", compli
menteert archivaris Ad Tramper.
„En of dat nou in 2D is, of in 3D...
Cees kan alles. Hij zet ons nog net
niet in de teletijdmachine."
Momenteel is het archief 3500 illus
traties en foto's aan het digitalise
ren voor het wereldwijde web.
Daar horen ook 142 technische te
keningen van Cees bij. De stalen
kasten in de klimaatkamer van het
archief liggen vol met zijn werk.
Tekeningen van beschietingen, ge
detailleerde dwarsdoorsnedes van
luchtdoelgeschut. Alles keurig be
waard in melinex. „Het is jammer
dat dit met de krijttekeningen niet
lukt. Dat gaat vlekken."
Het liefst zou de archivaris de com
plete collectie van de Vlissingse te
kenaar in huis hebben. „Maar zo
dra het 3D-werk betreft of olieverf
schilderijen, hebben wij er te wei
nig verstand van en vooral te wei
nig ruimte voor. Nu is Cees' collec
tie verspreid over Vlissingen. Ei
genlijk zonde. Deze man verdient
een eigen museum."
In de kasten liggen ook tekenin
gen van de Spaanse bezetting in
de Tachtigjarige Oorlog. „Zelf zou
den we nooit in staat zijn zoiets te
maken", zegt Tramper. „Mensen
die geïnteresseerd zijn in de oor
log, hebben hier ontzettend veel
aan. Dat hebben wij als archief
ook aan het werk dat Cees nu
maakt van de Engelse beschietin
gen van 1809. Hij brengt alles in
beeld. Alsof hij hoogstpersoonlijk
overal bij aanwezig was."
Dit tekende ooggetuige Cees tijdens de oorlog. Vlakbij zijn huis stortte een
Frans marinevliegtuig neer na een luchtgevecht. De twee piloten stierven.
Diezelfde Verkuijl Quakkelaarstraat veranderde in december '44 in Venetië.
Cees' vader zocht met zijn zoons droog onderdak bij bovenburen.
VLISSINGEN - Het nieuwe sport
park Vrijburg komt toch direct
naast het zwembad te liggen. Dit
hebben B en W van Vlissingen be
sloten na overleg met de sportver
enigingen, de atletiekvereniging
Dynamica en hockeyverenigingen
van Vlissingen en Middelburg. De
laatste twee zullen als fïisievereni-
ging op Vrijburg gaan spelen.
De gemeente heeft onderzocht of
het terrein naast het zwembad vrij
gehouden moet worden voor even
tuele bouw van een ziekenhuis.
Het sportpark zou dan daarachter
komen. Aanleg van de sportaccom
modaties op die plaats blijkt ech
ter meer te kosten. Bovendien had
den de verenigingen een voorkeur
voor de plek naast het zwembad.
Voor het terrein ten westen van
het nieuwe sportpark houdt Vlis
singen de optie voor een zieken
huis open.
Het dagelijks bestuur van waterschap Zeeuwse Eilanden deelt het
volgende mee:
Waterschap gesloten
Op donderdag 21 en vrijdag 22 mei en maandag 1 juni
kantoor van waterschap Zeeuwse Eilanden gesloten. In
gevallen zijn wij te bereiken via 0118-621000.
iotns omt 1 i
Kanaal weg 1 Postbus 1000, 4330 ZW Middelburg
Telefoon 0118-621000 Fax 0118 - 521990
info@wze.nl www.wze.nl
is het hoofd-
dringende
OOST-SOUBURG - De gemengde ko
ren De Lofstem uit Aagtekerke en
Marnixkoor uit Vlissingen met het
jeugdkoor De Jonge Zangers uit
Vlissingen geven vanavond een
concert in de Historisch Kerk in
Souburg. Het concert begint om
19.30 uur.
In diezelfde kerk speelt zaterdag
om 20.00 uur het Middelburgse
Muziekkorps. Dit gevarieerde con
cert is georganiseerd door de stich
ting Vrienden van de Historische
Kerk Souburg.
