Zonder de Libelle en de Margriet had het jaren langer geduurd voordat de pil
populair zou worden' Rob van Vuure, oud-hoofdredacteur Libelle
Libelle viert feest. Het oudste vrouwenblad van Nederland bestaat 75 jaar. Deze week reizen
lezeressen massaal naar Almere voor de Libelle Zomerweek. Het tijdschrift heeft bijna een half
miljoen abonnees. Ooit waren dat er 750.000.
'Ik ben niet tegen
diepgang, maar dit
leest lekker weg'
'Om de weg naar het hart van
den man te vinden: Oefent u in
de kunst van het luisteren.
Sympathie, begrip,
belangstelling, dat zijn alle
eigenschappen van de goede
luisteraars. Het zijn de
eigenschappen die een man
gaarne ziet in de vrouw of het
meisje dat hij niet vergeten zal!'
'Wascht u regel
matig na iedere
maaltijd af
Niet opsparen.
U krijgt dan
een rommelige
keuken en
straks ziet u als
een berg tegen
den grooten
tijdroovenden
afwasch op.'
A-lles strijken is helemaal niet
nodig en de meubels wrijven is
ook overbodig.
Breien is een
rage. Libelle
brengt het
Dikke pennen
snelbrei-feest.
Mode. De jaren '90 grijpen weer terug
naar de jaren '40: 'Geen aparte lijn die de
garderobe van iedere vrouw bepaalt,
maar haar eigen keuze met een knipoog
PZC Woensdag 13 mei 2009 I 11
trouwe vriendin
door Maartje Huijben foto's GPD
Corrine van Duin,
hoofdredactrice van
„Libelle is niet bang zichzelf
steeds opnieuw uit te vinden.
Het is met veel liefde en vakman
schap gemaakt. Het blad heeft
beter opgelet dan de concurrentie
door snel internet op te gaan.
De nieuwe flamboyante vorm
geving is ook een succes. Een
hele nieuwe groep vrouwen
wordt aangesproken, zonder
dat ouderen hun lijfblad
inruilen voor een ander
blad met een bejaarde jf
uitstraling."
Matthieu Slee,
hoofdredacteur Story
„Als ik de Libelle per ongeluk
vergeet mee te nemen voor
mijn moeder is dat het grootste
gemis. Dit weekblad geeft
haar het 'huiskamergevoel'.
Bij Story hebben we het
voordeel altijd over actualiteit
te kunnen schrijven, maar
Libelle moet interessant
blijven met een combinatie
van rubrieken en positief t
nieuws. Dat doet het
heel knap.'
Jaren '30
'Bedorven lucht is een bijna even groote
vijand als vocht, meende de huisdokter.
Zien we niet vaak een groot aantal
menschen bijeen in een klein vertrek,
met een gloeiende kachel en alles
potdicht - menschen; en dan nog roken
ook? In zoo'n kamer wordt de lucht
vergift. Stook een beetje harder en zet
een raam open, of een ventilator. U kunt
het geld beter aan kolen besteden dan aan
medicijnen.'
„Tien jaar geleden was ik de Libel
le helemaal zat. Zó oubollig, met
onderwerpen die me helemaal
niet aanspraken: over pubers en
hartklachten bij ouderen. Toen
heb ik 'm opgezegd."
Het had Andrea Plattje, nu 38 jaar,
nog wel zo'n mooie voortzetting
van een traditie geleken. Haar
oma had de Libelle immers zeker
vijftig jaar lang trouw gelezen,
Andrea's moeder kocht het blad
regelmatig en Andrea zelf las er
ook regelmatig in.
Maar helaas, de Libelle kon haar
niet meer boeien. „Ik las toen lie
ver bladen als Viva en Flair, die wa
ren een stuk moderner."
Een paar jaar geleden kreeg ze
weer eens een exemplaar van het
oudste vrouwenblad in handen.
Een vriendin had een abonnement
genomen en die vroeg of ze de
oude nummers wilde hebben.
Andrea was positief verrast. „Het
blad is een stuk moderner gewor
den. Er staan nu interviews in met
foto Rikkert Harink
mensen van mijn leeftijd, zoals
laatst bijvoorbeeld met Carice
van Houten. Bovendien zijn de on
derwerpen een stuk moderner."
Wat waarschijnlijk ook mee
speelt, is dat het leven van
Andrea is veranderd. Ze heeft nu
Cécile Narinx,
hoofdredactrice
„Libelle is een instituut
én een warm nest.
Een grande dame en
een jonge blom tegelijk.
Zo willen we allemaal
wel oud worden!"
Leontine van den Bos,
hoofdredactrice
„Een fantastisch jubileum, een f
enorme felicitatie waard. Libelle
is net als de Margriet een anker
voor Nederlandse vrouwen.
Het zijn vriendinnen voor
honderdduizenden vrouwen die
de ruggengraat van dit land
[vormen. De kracht van Libelle
Eerlijke emotie, herken
baarheid, een rustpunt M
in de maatschappij,
veelzijdigheid."
Jaren '40
een gezin met twee jonge kinde
ren. „Als ik nu een verhaal over pu
bers lees, denk ik: dat staat mij dus
ook nog te wachten", lacht ze.
Met de opmerking van critici, dat
het blad weinig diepgang kent, is
de Almelose het niet helemaal on
eens. „Binnen een uur heb je 'm
uit, maar dat vind ik juist prettig.
Veel onderwerpen worden aange
stipt. Ik ben niet tegen diepgang,
maar dit leest gewoon lekker weg."
Het eerste wat ze leest zijn de vas
te rubrieken, zoals het dagboek
van Anne Wil en de strip Jan Jans
en de Kinderen. „Wat ik mis zijn
verhalen over kleine kinderen. Daar
mee zouden ze ook een jonger pu
bliek aanspreken."
Als haar vriendin het abonnement
zou opzeggen, dan zou ze nu de Li
belle zelf gaan kopen. „Als de ver
halen me tenminste aanspreken.
Ik beslis in de winkel welk blad ik
neem. Ik neem geen abonnemen
ten, omdat ik altijd vergeet ze op
tijd op te zeggen."
Jaren '50
Jaren '60
Een lezeres schrijft:
'Een heel gekke ziek
te, die schoonmaak.
Zodra het zonnetje
warm wordt, krijg
ik de kriebels en
lucht ik alle dekens
Jaren '80
en matrassen, was
ik de gordijnen en
doe de kasten. Als
mijn man thuis
komt en zegt: wat is
het weer netjes, dan
ben ik er trots op
hoor!'
Jaren '70
jaren'90
