Inspectie Gezondheidszorg
spectrum 6
'De IGZ dreigt
op dit moment haar
gezag te verliezen'
PZC
Zaterdag 2 mei 2009
frontaal in
de aanval
rantie in
de zorg? Ja, daar
zijn we helemaal
voor! Maar als de Inspectie
in het belang van patiënten
wil handelen, moet ze bij hen ook
onnodige commotie, onrust of zelfs het
gevoel van onveiligheid zien te voorko
men."
Voor de betrokken ziekenhuizen blijft het
een zwarte dag, hoewel de sluiting van de
intensive care werd voorkomen. Het St.
Anna Ziekenhuis in Geldrop, ook een zie
kenhuis dat sluiting van de ic boven het
hoofd hing, wil geen woorden meer vuil
maken aan het gewraakte rapport. „We kij
ken alleen nog vooruit", laat een woord
voerder weten.
Leidt de frontale aanval van de IGZ tot on
rust bij de patiënten, onder medici wekt
deze vooral wrevel. Velen voelen zich in
het verdomhoekje gezet. „Als de Inspectie
voortdurend heel boude uitspraken doet,
worden die op een gegeven moment niet
meer gedekt door de beroepsgroep", zegt
Willem van der Ham, voorzitter van de Or
de van Medisch Specialisten. Daarin
schuilt een groot gevaar. „De IGZ dreigt op
dit moment haar gezag te verliezen."
Wie is de Inspectie eigenlijk om te bepalen
wat goede zorg is? Ze kan wel op hoge po
ten eisen dat ziekenhuizen hun ic's moe
ten sluiten, maar ze moet de gevolgen daar
van ook kunnen overzien, zegt patiëntvei
ligheidsexpert Kalkman. „Als daadwerke
lijk tot sluiting van de ic's was overgegaan,
De Inspectie voor de Gezondheidszorg laat steeds vaker haar tanden
zien. Het ene na het andere kritische rapport wordt op de medische
wereld afgevuurd. Artsen raken gefrustreerd en patiënten ernstig
verward. De wijze waarop de Inspectie het heilige doel van een
veilige zorg wil bereiken, ontmoet weerstand. „De Inspectie gaat
tekeer als een olifant in een porseleinkast."
In het Oosterscheldeziekenhuis in
Goes kunnen ze zich die bewuste de
cemberdag van vorig jaar nog goed
herinneren. De Inspectie voor de Ge
zondheidszorg (IGZ) stelde dat de
zorg op de intensive care (ic) onder de
maat was. Zodanig zelfs, dat de afdeling
moest worden gesloten. Het ziekenhuisper
soneel was verbijsterd.
Later die dag, na overleg, bleek de soep
niet zo heet te worden gegeten als ze werd
'opgediend. De ic mocht, net als de andere
tien beschuldigde ic's, plots toch openblij
ven. Patiënten en hun familie bleven on
dertussen verward achter.
Was de zorg nu slecht of niet? „Sluiting of
niet, we stonden ineens bekend als een zie
kenhuis met een slecht scorende intensive
care", zegt ziekenhuiswoordvoerder Jaap
Nelemans. „Die naming and shaming was
buiten alle proportie. De zorg was prima
op orde. Alleen stond nog niet alles for
meel op papier."
Het ic-personeel is niet de enige medische
beroepsgroep die de afgelopen maanden
onder vuur van de Inspectie kwam te lig
gen. De Inspectie scheidde het ene na het
andere kritische rapport over specialisten
en ziekenhuizen af!
Een kleine greep: huisartsen zijn slecht be
reikbaar (september 2008), afdelingen
spoedeisende hulp herkennen kindermis
handeling niet (oktober 2008), hygiëne in
operatiekamers is gebrekkig (oktober
2008), informatiebeveiliging ziekenhuizen
is onvoldoende (november 2008), bij borst-
kankeroperaties blijft kankerweefsel achter
(december 2008), fouten bij zorg voor kan
door Floor Ligtvoet en Frouke Tamsma
kerpatiën-
ten (maart
2009). De Inspectie
heeft haar koers gewijzigd
en treedt steeds harder op.
„Twintig jaar lang heeft ze alleen op
incidenten gereageerd, nu geeft ze ook
ongevraagd advies", stelt Cor Kalkman,
hoofd van het Kenniscentrum Patiëntvei
ligheid van het UMC Utrecht. „De Inspec-
tie is ontwaakt uit haar winterslaap."
Veilige zorg gaat voor alles. Daar is een ste
vige, daadkrachtige Inspectie voor nodig.
Daarover is iedereen, patiënt én arts, het
wel eens. Alleen gaat het om de wijze
waarop. Want hoe veilig voelden de dood
zieke ic-patiënten zich toen de Inspectie
de zorg op de afdeling waar ze lagen ontoe
reikend vond? En was die onrust wel te
recht? Even later konden alle intensive ca-
re-afdelingen een daadwerkelijke sluiting
immers voorkomen.
Op de ic-afdeling in Goes moesten ze we
ken later familie van patiënten nog gerust
stellen. Jaap Nelemans: „De Inspectie heeft
geen idee hoe groot de impact is. Transpa-
