crisis
Uitleven in
inloopkast
binnen buiten
n
■I tt «r nu
$g§
PZC zaterdag 2 mei 2009
Geen levensgroot
met tegeltjes be
kleed vliegtuig
bij het Italiaanse
Mozaïekbedrijf
Bisazza. Ook geen metersho
ge wereldbol van Swarovski-
kristallen. Het is crisis, ook in
de designwereld.
De laatste jaren schreeuwden
meubelbedrijven, ontwerpers
en vooral de ontwerpen zelf
in Milaan om de aandacht:
het een nog gekker, groter en
glimmender dan het andere.
Niet alleen op de reusachtige
beurs vloer van twintig hallen
groot, maar vooral in de stad
showden ze hun nieuws.
Heel vaak ook gelimiteerde edities die te
gen enorme bedragen van de hand gingen.
Dat past niet meer in deze tijd. Want ko
pers houden de hand op de knip. Deelne
mers aan de jaarlijkse designhemel, de Itali
aanse meubelbeurs Salone del Mobile, ge
ven toe: de verkopen zijn flink gedaald,
soms met wel 30 procent. En buiten dat,
het is natuurlijk helemaal niet duurzaam.
Waar het heengaat met de wereld en de
economie, is nog koffiedik kijken. Maar in
de straten van Milaan kon je het de afgelo
pen weken overal horen: producten van nu
moeten waar voor hun geld bieden, eeu
wigheidswaarde hebben en vriendelijk zijn
voor mens en milieu. Voor heel veel design-
bedrijven betekent dat een moment van be
zinning.
Studio Job Smeets, dat de tijdgeest de laat
ste jaren goed aanvoelt met zijn uitvergrote
kunstzinnige designinstallaties, heeft ook
nu een vooruitziende blik.
Smeets moet al lang voor de
crisis echt toesloeg, zijn be
gonnen aan zijn profetische
werk: een enorm glas-in-
loodraam waarin Jezus nog
eens wordt gekruisigd in een
zondige wereld vol bommen,
reageerbuizen en stomende
fabriekstorens. En een nogal
uit de kluiten gewassen blad
met eetgerei van gecorro-
deerd ijzer met als titel 'Het
laatste avondmaal'. Nota be
ne gesponsord door ING en
Uit de Skitsch-collectie: een
theepot van Maarten Baas.
frOOOO
De jaarlijkse meubelbeurs in
Milaan, eind april, was ook dit
jaar een stampend circus met
rondhollende
designliefhebbers en
scheepsladingen verse aanvoer
van meubels. Maar de crisis
viel ook hier niet te
ontkennen.
door Renske Schriemer
i' .liU/v a-h; INI
Met een boekenprint
beplakte kast van Skitsch.
met een presentatie in een
kapel in het centrum van
Milaan, lijkt ook hij zich
de vragen van deze tijd te
stellen.
Natuurlijk draait de we
reld voorlopig wel door en
zullen we ook in 2009 nog
banken en stoelen kopen.
Die zijn er ook nog steeds
in overvloed. Maar wat
schotelen de designbedrij-
ven ons voor en wat zul
len we kiezen? Dat is zoe
ken voor beide partijen.
Waar de ene firma de
adem inhoudt, gaat de an
der juist nu voor een up
grade. Zo heeft het Itali
aanse meubelmerk Zanotta de banken en
stoelen bekleed met leer van een hogere
kwaliteit: mooier, zachter maar ook flink
duurder. Dat is een bewuste keus, legde
een woordvoerder uit. „Mensen denken nu
langer na over een aankoop. Een bank
moet het echt helemaal zijn. Dan mag het
meer kosten. Dat is juist duurzaam."
Daar draait het om: duurzaamheid. Ont
werpers die zich altijd al rekenschap gaven
van mens en milieu, staan in het volle
licht. Het Nederlandse Arco Meubel bij
voorbeeld, dat al jaren tijdloze en duurza
me tafels en stoelen ontwikkelt. Of de
Nieuw-Zeelandse ontwerper David Tru-
bridge, die met zijn ecologisch verantwoor
de lampen hoge ogen gooide in Milaan.
Ook in de vormgeving valt op dat het alle
maal natuurlijk en bescheidener mag.
Tichelaar Makkum presenteerde in Milaan
een eenvoudig pottenbakkersservies, ter
wijl het vorig jaar pronk
stukken en tulpenvazen
bracht in gelimiteerde edi
ties.
De Britse ontwerper Jasper
Morrisson, bedenker van
de term 'supernormal'
voor ontwerpen waar het
design niet vanaf druipt,
kwam met Pipe Family,
een serie tafels en stoelen
gemaakt voor het merk Ma-
gis, dat uitblinkt in sober
heid en herkenbaarheid.
De Finse fabrikant Artek
Pipe Family roept de sfeer
op van een café of brasserie.
maakte een statement met slechts één stoel
in de stand. Het was een zitmeubel van de
hand van de Japanse ontwerper Shigeru
Ban, die bestaat uit L-vormige componen
ten die desgewenst ook tot een tafeltje of
bankje gevormd kunnen worden. De com
ponenten zelf zijn helemaal eco, want ze
bestaan uit een mix van gerecycled plastic
en houtsnippers. Met de leus One Chair is
enough zegt het bedrijf: waarom steeds
nieuwe stoelen verzinnen, maken en ko
pen als je één goede stoel hebt?
En als ie niet meer goed is? Dan kun je
hem toch repareren, in plaats van weg
gooien? „Maak spullen waar we zó van
houden, dat we ze willen repareren", stel
de Joanna van der Zanden van Platform2i
tijdens het Dutch Designforum in Milaan.
Die Amsterdamse organisatie breekt een
lans voor het opknappen van meubels in
de campagne Stop recycling, start repairing.
Dat even briljante als simpele idee slaat
aan: tik de leus in bij Google en je krijgt
bijna een miljoen hits.
Opzienbarend in een tijd van crisis was de
lancering van Skitsch, een nieuw Italiaans
designlabel annex winkel in Milaan. Zaken
man Renato Preti wist vanuit het niets een
indrukwekkende presentatie in elkaar te
sleutelen. Met nieuw werk van vooraan
staande, internationale ontwerpers, onder
wie ook veel Nederlanders (Kiki van Eijk,
Joost van Bleiswijk, Maarten Baas, Bertjan
Pot).
Maar hoewel er echt mooie dingen bij za
ten, is het wellicht niet helemaal 2009 orn
met een zak geld en goede connecties een
winkel vol glanzende schappen te vullen.
www.magisdesign.com
www.cosmit.it
www.zonatortona.net
www.artek.fi
www.skitsch.com
www.tichelaar.nl
www.davidtrubridge.com
www.zanotta.it
www.arcomeubel.nl
vy Reageren?
redactie.wonen@wegener.nl
