Op Texel zijn de
lammetjes overal
Elk jaar worden op Texel fietsroutes met een thema uitgezet. Dit jaar zijn de lammetjes aan de beurt.
Rob van den Dobbelsteen fietste over het eiland dat meer schapen dan inwoners heeft.
reizen@wegener.nl J (J reizen
|S|f| 024-3650360 BN/DESTEM
I SI Zaterdag 2 mei 2009
Kleine foto boven: Het eiland telt meer schapen dan mensen. Foto boven: Lammetjes voor typische Texelse schapenboet. foto's Rob van den Dobbelsteen/GPD
De massa gaat waar de mas
sa is. En die bevindt zich
nooit op de Hoge Berg.
Terwijl het samen met de
Hors en het Kreeftenpol-
dertje misschien wel het
mooiste plekje is van heel
Texel. In elk geval het meest authentieke.
Ik fiets vandaag de fonkelniëuwe Lamme
tjesroute. Al is het maar omdat hij me over
de Hoge Berg voert. Dat is de wereld van
een warme jeugd. Waarin het gras altijd
groen was, de luchten hoog en de zon
warm. „Wat is dat voor een vogel?" vraagt
mijn kleinzoon. „Een kluut", antwoordt
opa, die normaal gesproken geen merel
van een lijster kan onderscheiden.
Het is een vaak oplaaiende discussie. Wat
is nou Neêrlands mooiste Waddeneiland?
En nooit, of bijna nooit, komt Texel op de
eerste plaats. Jac. P. Thijsse zou er weinig
of niets van hebben begrepen. De fameuze
natuurvorser woonde van 1890 tot 1893 in
Den Burg en noemde Texel nadien in al
zijn geschriften (waaronder de legendari
sche Verkade-albums) 'het schoonste en
rijkste van alle Waddeneilanden'. 'Wande
len over Texel', schreef de oprichter van
Natuurmonumenten, 'behoort tot de
mooiste dingen die een mensch op de we
reld kan doen.'
Maar wij wandelen niet, maar fietsen. Ook
al omdat het ritje van Huisduinen (waar
de auto makkelijk kan worden geparkeerd)
naar de veerboot, over de dijk langs het
Marsdiep, zo'n mooie prelude vormt.
'Het Gouwe Boltje' wordt Texel wel eens
genoemd. Want wie op een mooie zomer
dag vanaf zee op het noordelijke puntje
van Noord-Holland het zonlicht ziet weer
kaatsen op het zand van strand en duin,
zou de indruk krijgen dat er een gouden
bultje voor hem ligt. Slaat nergens op. Kijk
over bakboord en je ziet, net boven het als
cellofaan glinsterende water, het rillen en
trillen, uitzetten en krimpen, wegzinkt en
weer opduiken. Kortom, het beweegt als
de in het witte licht blinkende kwallen die
hier op de vloedlijn liggen.
De overtocht met de boot is een feest, het
ritje naar Den Hoorn zo mogelijk nog
meer. Komt waarschijnlijk door het witte
torentje aan de horizon, de in tientallen
tinten bloeiende tulpenvelden en de rond
om hun sloom kauwende moeders huppe
lende lammetjes. Ruim 40 kilometer lang
is de route die naar dat jonge spul is ge
noemd. En nooit, maar dan ook nooit,
zijn ze niet in beeld. Met de Hoge Berg als
middelpunt.
Texel is na Amsterdam de populairste va
kantiegemeente van Nederland. Per jaar
brengen zo'n 650.000 toeristen er bijna 4
miljoen nachten door. Maar waar, zo vraag
je je op de vijftien meter hoge Hoge Berg
verbaasd af, zijn die dan? Verwaaid waar
schijnlijk over de westkust. Of zittend op
de talloze terrasjes van het schattige cen
trum van Den Burg. Maar hier ruist de stil
te. Waait er een nauwelijks merkbaar bries
je over de met Engels gras afgezoomde
tuinwalletjes. En beginnen de schapen
plotseling in koor te mekkeren. Willen ze
dat we ophoepelen?
Op naar de Zandkuil dan maar. Volgens
Texelaars die het kunnen weten, het enige
insectenreservaat van Nederland. Zit niet
in de route. Maar waar staat geschreven
dat je niet van het traject mag afwijken?
Het is slechts een klein stükje omrijden en
Duitser stormerderhand en met zijn voe
ten van de pedalen joelend van plezier een
bocht zien nemen. Of beter gezegd: geen
bocht zien nemen. Hij duikelt met fiets en
al van de dijk, slaat voorover gehoekt en
met een hele schroef over de kop en komt
stuiterend tot stilstand, vlak voordat hij
kopje onder dreigt te gaan in een meertje.
„Ik leef nog", roept de potsenmaker na
een korte spannende stilte vrolijk naar zijn
hevig geschrokken metgezellen.
Reageren? redactie.reizen@wegener.nl
De lammetjesroute op Texel is er in
twee afstanden: 35 en 45 kilome
ter. Er zijn meerdere startplaatsen.
Wie van de veerboot komt, kan het
beste in Den Hoorn beginnen (5 ki
lometer verderop, via Molwerk en
Mokweg). De route staat beschre
ven in een folder die voor 2,50 eu
ro te koop is bij de VW Texel in
Den Burg, telefoon 0222-314741
of via internet www.texel.net. Op
de website staat ook informatie
over vertrektijden van de pont en
adressen van fietsverhuurbedrijven.
De Cocksdorp
eKoog
E
Den Burg
Den Hoorn
N501
het is nog voor een goede zaak ook. Jac. P.
Thijsse heeft in zijn Verkade-album vijf
dichtbeschreven pagina's "nodig om die
paar vierkante meter te beschrijven. Uren
lang schijnt hij hier op zijn knieën het le
ven van - we doen maar een greep - zwar
te graafbijtjes, behangersbijen en harkwes-
pen te hebben bestudeerd. Thijsse: 'Het
kan wat heet zijn in dien zandkuil. Menig
maal ben ik er met een rooden kop uitge
kropen om boven op den berg in het fri-
sche koeltje weer wat bij te komen. Maar
dan ging ik toch weer gauw omlaag, want
wat daar in die kuil te zien valt, is beter
dan een heele kast vol boeken over het le
ven der insecten.'
Aan het even smalle als verrukkelijke Skil-
lepaadje (evenmin in de route), richting
Oudeschild, kleeft al net zo'n mooi ver
haal. In dat nauwe geultje naast het pad -
je kan het je bijna niet voorstellen - werd
zelfs geschiedenis geschreven. Hier vervoer
den tientallen vletjes vers Tessels drinkwa
ter, beter was in Nederland niet te vinden,
naar de op de rede wachtende Oost-Indië-
vaarders. Het moet hier vier eeuwen terug
druk zijn geweest, nu komen we niemand
tegen. Net als elders op de route trouwens.
Af en toe zien we wat fietsers bij de kust,
in het schattige Oosterend en ook op het
fameuze, als een aal over het eiland slinge
rende Waal- en Burgerdijkje. Waar we een
