Altijd
prijs in
Monaco
reizeriH
Mondkapje
1. Eerste rang
voorn duppie
2. Omdat je het
waard bent
3. Als geld geen
rol speelt
Bij elke film over onzicht
bare besmettingen breekt
mij het angstzweet uit
Monaco lijkt in in deze zuinige
tijden niet echt een verantwoorde
bestemming. Toch heeft het
prinsdommetje iets voor elke
portemonnee. Arjan Leenhouts
rekende zich drie keer een lang
weekeinde rijk.
reizen@wegener.nl
PZC IMI 024-3650360
Zaterdag 2 mei 2009 15221
Viliefranche-
sur-Mer foto's Arjen Leenhouts/GPD
Nice
CAP FERRAT
LUCHTHAVEN
Monaco
Monte-Carlo
PORT
DE MONACO
PORT DE
FONTVIEILLE
Voor meer informatie
www.visitmonaco.comi en
www.franceguide.com
Alle totaalbedragen zijn per
persoon, op basis van twee-
persoonsverblijf.
Reageren?
redactie.reizen@wegener.nl
Het is weer een spannende tijd, vooral wanneer je op
reis moet. Bij de uitbraak van de grote SARS-epide-
mie (die niet kwam), zat ik in Thailand. Razend
snel sloeg de wereld de schrik om het hart Vooral in Azië,
waar het dodelijke virus toen z'n uiterste best deed uit te
groeien tot een wereldwijde killer. Wat was ik blij toen ik
naar huis kon. De vliegmachine zat vol Chinezen met mond
kapjes. De meesten van hen hoestten en rochelden dat het
een lieve lust was. Ik bezat geen mondkapje en probeerde
zoveel mogelijk mijn t-shirt over de neus te trekken. Stie
kem natuurlijk, want je wilt geen bange stakker lijken. Maar
goed, SARS waaide over en we ontsprongen de dans.
De vogelgriep kwam ook al zo'n mooi moment. Ik had de te
levisie nog niet aangezet op de hotelkamer in Jakarta of de
CNN-mevrouw begon haar onheilstijdingen over me uit te
storten. Vogelgriep met als grote boosdoener de kip in Azië.
Daar ging je hartstikke dood aan en toevallig zat ik net in
het land Waar de grootste klappen vielen. Vooral contact
met kippen vermijden, was het advies. Goeie tip in het kip
penland Indonesië. Die potentiële kipsaté's lopen daar over
al rond. Iedereen heeft een kip. Waar je ook komt, er staat
wel een groepje te tokken. Ze zijn brutaal ook. En poepen!
In dat laatste scheen het grootste besmettingsrisico te zitten,
dus bleven mijn schoenen steeds voor de hotelkamerdeur
staan. Buiten op de gang. En dan maar hopen dat de virus
sen niet over de drempel naar binnen zouden kruipen.
Ook toen ging ik met veel plezier terug naar huis.
Hoewel dit virus slecht van mens op mens kon wor
den overgebracht, zaten er weer veel mondkapjes
aan boord. En veel hoestende mensen uiteraard.
Met de vliegtuigdeken over het hoofd hoopte ik de
dans opnieuw te ontspringen. Ook de vogelgriep
vloog voorbij. Opnieuw geen pandemie, wel weer
een heel pandemonium.
Toch blijven dit soort bedreigingen bij mij enorm
tot de verbeelding spreken. Griezelfilms en rampen-
prenten jagen mij nooit veel angst aan. Maar bij elke Hol-
lywoodproductie over oncontroleerbare en onzichtbare en
ge besmettingen breekt mij het angstzweet gemakkelijk uit.
Nu heeft de varkensgriep ons in de greep. Het pandemisch
potentieel is hoog, omdat de besmetting makkelijk van
mens tot mens gaat. Gelukkig zit ik nu niet in Mexico, de
brandhaard, maar ben ik veilig thuis. Deze week moet ik
maar een klein eindje van huis. Naar Barcelona. Nederland
is nog safe, maar Spanje heeft net het eerste varkensgriepje
ontdekt. Een stuk of twintig verdachte gevallen worden nog
onderzocht. Op de internetkaart van de Wereld Gezond
heids Organisatie kun je precies zien waar die zich bevin
den. Twee liggen in een ziekenhuis op de hoek van het adres
waar ik naar toe moet in Barcelona.
Ik heb een doosje mondkapjes aangeschaft in de nadagen
van de vogelgriep, die gaan dus mee. Op Schiphol is het nog
rustig. Het beschermende mondkapje zit voor het grijpen in
mijn binnenzak, maar ik zie nog geen reden het op te zet
ten. Sterker nog, ik zou er danig mee voor gek lopen. Nie
mand draagt zo'n ding. In de lounge is het druk. Wijndrin-
kende passagiers zitten vrolijk te kletsen, onderwijl elkaar
eens lekker toehoestend. De onbezorgdheid waarmee dit ge
beurt, is geruststellend en zorgwekkend tegelijk. Alarmfase
4 mensefl! Een pandemie ligt op de loer! Ik krijg niet de in
druk dat iemand zich er druk over maakt.
Het vliegtuig naar Barcelona zit vol. Veel Latino's, zoals al
tijd. Mexicanen? Besmet? De vrouw achter me zit aan een
stuk door te blaffen. Het mondkapje speelt door mijn han
den. Het plastic zit er nog om. Wat zal ik doen? Uitpakken
en opzetten? Als ik nu besmet raak, merk ik dat over twee
dagen. In die tijd heb ik zonder twijfel al tientallen anderen
besmet. Mijn familie als eerste. Pandemie, pandemie. Maar
ik ga natuurlijk niet als enige voor aap zitten met dat masker
op. Al prakkiserend val ik in slaap. Vlak voor de daling word
ik pas weer wakker. Het mondkapje is op de grond gevallen.
Half twaalf in de avond. Het vlieg veld van Barcelona is verla
ten. Alles lijkt normaal. Twee douanebeambten staan gebo
gen in de krant te bladeren. Wanneer een groep passagiers
de schuifdeuren doorkomt, kijken ze op. Oei, ik schrik. Bei
den dragen een mondkapje. Barcelona, besmetting, pande
mie. Ik zoek koortsachtig al mijn zakken door naar het mij
ne. Onvindbaar. Ligt natuurlijk nog onder stoel 5A. Morgen
een 'nieuwe halen. Tot die tijd de adem inhouden. Hoe zou
7.0'n ding in het Spaans eigenlijk heten?
Vrijdag: 79 euro
Transavia biedt de goedkoopste
reismogelijkheid naar Monaco.
Van Rotterdam vliegen we
's avonds naar Nice, voor 66 euro
all-in. Met de trein is veel duur
der en onhandig vanwege over
stappen, Eurolinesbussen gaan te
traag en komen niet verder dan
Aix-en-Provence. Met een goede
babbel vinden we een medepas
sagier bereid ons in zijn huurau
to mee te nemen van Nice naar
Cap d'Ail, vlak voor Monaco.
Daar is de jeugdherberg, waar
wij overnachten voor nog geen
10 euro (www.centremed.mon-
te-carlo.mc). Voor het slapen-
Vrijdag: 225 euro
We vliegen vroeg met Transavia,
vanaf Schipht)l voor 66 euro
(met sandwich en koffie aan
boord 72 euro). Om half elf
brengt de shuttlebus (16,60 euro)
ons in het designhotel Colum
bus in deftig Fontvieille voor
100 euro inclusief ontbijt
(www.columbusmonaco.com).
Met de stadsbus (10-rittenkaart
voor 6 euro) gaan we naar Mon
te-Carlo. Onder de parasols van
Café de Paris smullen we van
een salade Niqoise (met wijn en
koffie 30 euro) en van sportwa
gens die-voorbij rijden (foto 3).
Vrijdag: 10.000euro
ïn de loop van de middag laten
we ons door JetNetherlands
(www.jetnetherlands.com) per li
mousine naar het JetCenter op
Schiphol brengen. De captain
vangt ons op. Zó fijn, zonder dat
gedoe bij de douane en aan de
gate. Nog eens 20 minuten later
vertrekt 'onze' privéjet. 't Is dat
we tussen de canapés met ka
viaar en foie gras door nog een
paar belletjes moeten doen,
maar eigenlijk begint ons week
endje al hier in het gerieflijke
Menton
CAP MARTIN
Monaco
FRANKRIJK
