Waarom zou ik spruitjes lekker moeten vinden? De Maand Van De Vrijheid 5 t/m 29 mei 2009 Inmiddels zijn er zoveel schrij vers van buitenlandse komaf die in het Nederlands publiceren, dat we het bijna zouden verge ten. Maar Hans Sahar kan nog steeds met recht zeggen, dat hij een wegbereider is geweest. Toen in 1995 zijn roman Hoezo bloedmooi verscheen, werd hij onthaald als de eerste allochtone Nederlandse schrijver en meteen ook als een 'schelm', die van de gebaande literaire paden durfde af te wijken. door Jan van Damme Dat Sahar met zijn hoofdpersoon Abi - een 19-jarige Marokkaanse jongen in Den Haag - allerlei nog steeds actuele integratievraagstuk ken aansneed, maakte hem ook buiten bibliotheek en boekwinkel spraakma kend. Begin dit jaar ging in Den Haag de op zijn debuut gebaseerde muzikale performance Abi, de Ciske de Rat van de Schilderswijk in première. Vorig jaar verscheen zijn vierde roman: De Gebroeders Boetkaboet, een Berbers familiedrama in de Hofstad. Aanvankelijk was het de bedoeling, dat er meteen ook een film met dezelfde titel zou worden uitgebracht. Het plot selinge overlijden van regisseur Gerrard Verhage, april 2008, heeft dat bioscoop- avontuur uiterst onzeker gemaakt. Sahar heeft nog hoop. Maar citeert ook een producent, die heeft gezegd dat met Verhage het scenario van de film begra ven is. In opdracht van de Maand van de Vrijheid schreef hij de speciale uitgave Wat nou vrijheid, losse bladzijden uit het dagboek van Hans Sahar. Het is een boekje met verhalen van de straat, alle maal gesitueerd in de Schilderswijk van Den Haag. Multiculti zogezegd, Turken, Marokkanen, Surinamers, Somaliërs, Polen: de bewoners komen uit alle windstreken. Sahar ziet ze en spreekt met ze. In het inleidende verhaal van zijn boek vertelt hij hoe hij te werk gaat: „Toevallig hoor ik bij de mensen die wél een dagboek schrijven Dat betekent niet dat ik elke dag aan een tafeltje zit te pennen, of hele dagen ach ter de computer zit, maar ik ga de straat op, de wijk in, ik kijk, ik luister. Ik volg de mensen en hun verhalen. Iedereen heeft iets te vertellen, zeker hier waar ik woon. Schrijven is voor mij dan ook niet: iets uit mijn duim zuigen, iets fan taseren. Schrijven is voor mij: mensen die me inspireren. En in zo'n multicul turele wijk als hier, liggen de verhalen op straat." Die aanpak resulteert in een boek met korte observaties en gesprekken. Steeds gaat het over 'samen leven'. Een oude Hagenaar, baas Frans, zegt het zo: „Kijk jongen, er wonen hier haast geen Nederlanders meer. Dat proces is niet Schrijvers die in het kader van de Maand van de Vrijheid naar Zeeland kwamen: 2004: Veronica Toumanova 2005: Frank Martinus Arion 2006: Kader Abdolah 2007: Abdelkader Benali 2008: Rodaan Al Galidi meer te stoppen. De wijk verkleurt. Nou en?" Hans Sahar is opgegroeid in de Schilderswijk, in een straat met vijftig verschillende nationa liteiten. Sinds kort woont hij net buiten de wijk. Volgens hem gaat hetsamen levenin Nederland nog steeds niet goed. „De regering heeft het over inte gratie, maar ze bedoelen assimilatie. Nederlanders willen dat de mensen, die van elders komen, precies zo worden als zij. Dat vind ik een verkeerde bena dering. De taal, dat is belangrijk, je moet wel goed Nederlands leren. Maar verder? Waarom zou ik spruitjes lekker moeten vinden? De buitenlanders wil len helemaal niet assimileren. Waarom zouden ze? Kijk naar New York, daar heb je een China Town, een Afrikaanse wijk, een Aziatische wijk. Het is een prachtige stad. Waarom zouden we in Nederland ook niet op die manier kun nen leven? Een grote culturele variëteit, daar wordt een wijk rijker van. Ik heb India bij wijze van spreken gewoon naast mijn deur, dus ik hoef nooit meer verre reizen te maken. Dat is ook een voordeel." De opmars van een politicus als Geert Wilders baart hem zorgen. „Die man wil de gelijkheid afschaffen, hij wil apartheid invoeren. Ik vind hem een soort Hitler in vermomming. Laat de Nederlanders wakker worden. Als er hier straks een nazi aan de macht is, zal dat internationale consequenties heb ben. Arabische, maar ook Europese lan den, zullen niks meer met Nederland te maken willen hebben." Hans Sahar is vrijdag 16 mei in Middelburg: vanaf 16 uur signeert hij in de Drukkerij, om 19.30 uur geeft hij een lezing in de Zeeuwse Bibliotheek. Vrijdag 29 mei is hij te gast tijdens de Nacht van de Vrijheid in Goes, vanaf 19.00 uur. Pief

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 90