I
Room Eleven brengt lente
naar het Bellamypark
-if V
De Maand Van De Vrijheid
5 t/m 29 mei 2009
Ondergaande zon en de vrolijke, lenteachtige muziek van Room
Eleven. Dat lijkt een ideale combinatie voor het bevrijdingsfestival in
Vlissingen. De band speelt op 5 mei voor het eerst in Zeeland. „Het
wordt lekker energiek en speels. Vooral niet te serieus", verklapt zan
geres Janne alvast.
door Cornelleke Blok
Donderdagmiddag. Lunchtijd in
het Vondelpark in Amsterdam.
Met gebruinde hoofden strijken
zangeres Janne (27) en gitarist Arriën
(26) neer op het terras. De 'papa en
mama' van Room Eleven zijn net terug
van een vakantie. En dat was nodig.
„We hebben een hele drukke theater
tour achter de rug. Het was heel tof,
maar ook heel heftig. Dertig shows in
twee maanden tijd! Dat zijn vier of vijf
shows per week", verzucht Janne.
Maar meteen verschijnt een grote glim
lach. „Carré was zo bijzonder! Zo'n
mooie zaal! Toen ik op dat podium
stond had ik de neiging om tegen alle
mensen in het publiek te zeggen: 'kom
even naast me staan, dan kan je zien
hoe de zaal er vanaf hier uitziet.' De dag
voor het concert in Carré, zag ik een
bandje oefenen op het podium. Toen ik
beter keek zag ik dat Paolo Conté daar
gewoon stond te soundchecken! Ik ben
dansend weggelopen. 'Wow, daar heb
ben wij gestaan!', dacht ik."
Sinds hun eerste album Six White
Russians and a Pink Pussycat drie jaar
geleden uitkwam, trad Room Eleven
overal op. Janne: „Die cd sloeg zomaar
aan in Japan. Daar zijn we vorig jaar
naartoe geweest. In Canada kennen
mensen ons ook wel. Binnenkort tre
den we op in Londen, Hongarije en
Frankrijk." Tijd voor veel ambities heeft
Room Eleven nauwelijks gehad. Janne:
„Als we dachten: wat zou het gaaf zijn
om in Paradiso te spelen, dan stonden
we er al én was het uitverkocht."
Maar in Zeeland trad Room Eleven nog
nooit op. „Wat raar eigenlijk", fronst
Arriën. „We hebben óveral in
Nederland gespeeld, maar nog niet in
Zeeland. Alsof we die provincie mijden.
Ik heb er heel veel zin in!" Meteen
komen er verhalen los. „Ik heb een
tante en oom in Zeeland wonen. Die
komen zeker kijken", zegt Arriën. Janne
haalt herinneringen op aan haar jeugd-
vakanties in Zeeland. „Ik ben wel eens
in Yerseke geweest. Waar ligt dat eigen
lijk ten opzichte van Vlissingen?" Even
later mijmert ze: „Zeeland heeft iets
romantisch. Ik hoop dat we in
Vlissingen met ondergaande zon
mogen spelen."
Ze zijn lyrisch over bevrijdingsfestivals.
„Ik vind bevrijdingsdag één van de
mooiste dagen van het jaar. Gewoon
lekker lol maken." Arriën neemt het
serieuzer. „Het is goed om een dag te
hebben waarop je je bewust bent van
vrijheid." Janne: „Eén van onze nieuwe
liedjes gaat over het hebben van te veel
vrijheid en te veel keuzes. Dat je in de
war raakt van alle nieuwe dingen die op
je afkomen. Het begint met: 'Can't take
all this freedom...' Hee ja, misschien
kunnen we dat wel spelen in
Vlissingen!"
De liedjes van Room Eleven zijn vrolijk,
maar hebben zo nu en dan ook iets
nostalgisch. Het is jazz, pop, blues en
folk door elkaar. „Ja, zo zien wij dat
ook", zegt Janne simpelweg. „Je moet
geen stempel op muziek willen druk
ken. Je kunt een latin bossa nummer
spelen, maar dan doe je precies wat
altijd al gedaan is. Wij proberen er een
eigen draai aan te geven." Arriën:
„Sommige dingen inspireren je
gewoon. Een zomergevoel of een beeld
van een Parijse nachtclub met een
Moulin Rouge-achtig gevoel. Dat wer
ken we dan uit tot een liedje. We
bedenken niet van te voren: nu gaan we
eens even een lekker reggae-nummer
maken." Janne vult aan: „Wij houden
dan liever een plaatje in ons hoofd met
dreadlocks en een strand vibe."
En wat kunnen we op het bevrij
dingsfestival verwachten?
„Mensen die komen voor serieu
ze jazz, zitten verkeerd. Echte pop krij
gen ze ook niet. Het zit er tussenin",
zegt Janne. „We trekken een heel gemê
leerd publiek aan. Zowel jongeren als
papa's met dochters. Dat komt denk ik
door de nostalgische elementen in onze
muziek." Arriën: „Ik denk dat onze live
optredens een meerwaarde hebben.
We brengen de muziek energieker dan
op cd. We proberen steeds nieuwe din
gen uit te vinden met onze liedjes."
Janne: „Pas hebben we bijvoorbeeld
een heel schattig liedje, Greenest Grass,
omgebouwd tot een funky dansnum-
mer. Wij vinden het leuker om af te
wisselen dan om één ultieme show
neer te zetten. In een theater proberen
we het klein te houden en spelen we
intieme liedjes. Ons optreden op het
bevrijdingsfestival wordt juist lekker
energiek en speels. Vooral niet te
serieus."
Room Eleven speelt op 5 mei om 21.00
uur op het hoofdpodium aan het
Bellamypark in Vlissingen.
Bart
