beetje vakantie
Zilte teelt zit Zeeuwen
bijna in de vingers
Wilhelmina verving Lodewijk
CZAV
PZC Woensdag 22 april 2009 5
$eWk£&. K
lin achter, overal ruimte.
foto Mechteld Jansen
stelling voor het wonen buitenaf
toe. Zo stuitten ze op een leeg
staande woning in de Blauwewijk.
Het bod dat Ad bij de Wilhelmina-
polder op het huis deed werd geac
cepteerd en zo kwamen er weer
nieuwe bewoners in de wijk bij. In
hun huis is nog veel van de oor
spronkelijke woning bewaard ge
bleven. Zo is de plek van de oude
bedstede nog goed te zien. Alle
huizen zijn ook voorzien van een
flinke kelder. En natuurlijk voor
en achter een behoorlijke lap tuin.
Die grond was vroeger de moes
tuin. Zo ging dat.
Co Fierloos kwam in r994 in de
Blauwewijk terecht omdat hij
ruimte zocht voor zijn postduiven.
„Het is natuurlijk niet altijd rozen
geur en maneschijn. Als ze weer
eens gierwagens komen lossen.
Maar dat weet je. Dat hoort er bij.
Ie moet ook de ongemakken voor
lief nemen." Dick weet zich nog te
herinneren dat er eens iemand op
hoge hakken in de wijk kwam wo
nen. Die heeft er niet lang gezeten.
„In de winter is het grauw en grijs
en stil. In het voorjaar beginnen
ze weer te komen, je familieleden
en vrienden, 's Winters zie je ze
niet."
De bewoners van de Blauwewijk,
met uitzondering van Dick en Jac
queline, kijken over een stuk akker
naar de voormalige kreek Het
Schenge. Dat is in de loop van de
jaren meer en meer een natuurge
bied geworden, met een steeds
aantrekkelijker begroeiing.
Vroeger was er jaarlijks een barbe
cue voor de hele buurt. Daar is de
laatste jaren wat de klad in geko
men. Maar sinds enkele nieuwko
mers in januari een nieuwjaarsre
ceptie hebben gehouden, gaan er
stemmen op om ook de barbecue
in ere te herstellen.
Als het 's winters gesneeuwd heeft
pakt Dick zijn tractor en hangen al
le sleetjes uit de hele wijk er in
een lange sliert achter. En als er al
eens geschaatst kan worden op het
Schenge komt er altijd wel iemand
met een grote pan erwtensoep of
een zak vol appelflappen.
Ad: „We wonen in een paradijsje.
Al moet ik zeggen dat je er wel
aan went. Maar het is onze inten
tie om hier zo lang mogelijk te blij
ven. Zo lang dat redelijkerwijs
gaat."
Het jubileumboek dat zater
dag aan koningin Beatrix
wordt gepresenteerd, om
vat de volle twee eeuwen van de
Wilhelminapolder. Over de vroege
investeerders, die eigenlijk op zoek
waren naar snel geld. Tot en met
i de maten en werkers van vandaag.
Aan het ontstaan van de maat
schap ten tijde van koning Lode
wijk Napoleon wordt in het boek
i op pagina 18 en 19 een verhaal ge
wijd, waarin ook de eerste naam
Lodewijkspolder wordt verklaard.
„Dat politieke voorkeuren nauwe
lijks een rol speelden om wel of
niet deel te nemen in de onderne
ming, zegt ook iets over de Geïnte
resseerden (de maten) zelf Het wa
ren vogels van zeer diverse pluima
ge, patriot, oranjegezind, protes
tant, remonstrant, katholiek. Er
was één ding dat hen bond: geld.
Zo rond 1809 was het investeren
in onroerend goed een van de wei
nige manieren om je geld op een
verantwoorde wijze te beleggen.
Geen wonder dus dat de heren
en dame Geïnteresseerden zich
gingen bezighouden met deze
vorm van projectontwikkeling.
Noem het gezond verstand of op
portunisme, feit is dat de goede re
laties van de Geïnteresseerden met
de machthebbers de beginnende
onderneming altijd baat hebben
gebracht. Bijzonder is om te zien
hoe zij collectief van kleur ver
Teelt van hoogwaardige
algen biedt een nieuwe
toekomst in de
Wilhelminapolder.
door Claudia Sondervan
Zout is de vijand van elke
akkerbouwer. Toch kijken
Zeeuwse boeren voorzich
tig naar verzilt grondwater als
vriend voor nieuwe teelten. Da
lend grondwaterpeil en stijgende
zeespiegel drijven kwel op achter
de dijken en, praktisch als ze zijn,
noodt dat boeren tot verkenning
van de voordelen van die nadelen.
Geïnteresseerd maar afwachtend
heet de houding die akkerbouwers
aannemen jegens de proeven die
op verschillende plaatsen in Zee
land worden gedaan met zilte ge
wassen als lamsoor en zeekraal, de
kweek van mosselen, tong en tar
bot, garnalen en voedzame zout
wateralgen voor het jonge broed.
Liefst in een winstgevende combi
natie, want wat het één niet nodig
heeft is weer voedsel voor de an
der. Maar het duurt nog even voor
de zilte teelt de Zeeuwen voldoen
de in de vingers zit. Want, zegt
Jeroen Verschoore van de Konin
klijke Wilhelminapolder, „we heb
ben er honderd jaar over gedaan
voor we de aardappelteelt onder
de knie kregen. De wereld mag in
middels een hoger tempo kennen,
toch duurt het nog wel even voor
we precies weten wat we hiermee
precies moeten doen."
Vijfjaar, schat hij, duurt het voor
meer Zeeuwse boeren het aandur
ven te investeren in de zilte, natte,
binnendijkse akkerbouw. Wat de
Koninklijke Wilhelminapolder
met andere bedrijven en overhe
den wil bereiken is namelijk een
truc die nog nimmer is vertoond.
„Algenteelt is niet moeilijk. We
hebben in Nederland lang genoeg
gekampt met groene sloten. Maar
aan de me.este van die soorten al
gen heb je niks. Het gaat erom dat
je de juiste algensoort kweekt met
de hoogste voedingswaarde. Dat is
nog nooit gedaan. We beheersen
de broed en de opfok van jonge
mossels en jonge vis inmiddels re
delijk, maar wat nog nooit gedaan
is, ook niet in het buitenland, is de
binnendijkse kweek van hoog
waardige algen. Het verste daar
mee is Israël, dat op grote schaal al
gen kweekt voor de cosmetische
industrie. Maar daar zijn zoetwa
teralgen ongelooflijk duur, zonder
voedingswaarde. Wat we zoeken is
een hoogwaardige alg met grote
voedingswaarde."
Binnendijkse, zilte kweek trekt de
aandacht. Op het droge voltrekt de
vernieuwing in de akkerbouwteelt
zich ongemerkter: een nieuwe biet
met hogere suikeropbrengst toont
in het veld niet anders dan een
biet tien jaar geleden, maar brengt
in plaats van tien ton suiker per
hectare wel vijftien ton suiker op.
Dankzij gewasveredeling. De nieu
we 'traditionele' teelten draaien
om gewasverbetering met als doel
nog mooiere kwaliteit, nog betere
bewaareigenschappen en betere
verwerkingsmogelijkheden van
aardappelen, uien en graan.
Er zijn ook teelten die wel opval
len. Zoals de blauwe bloemen van
de cichorei. De cichoreiwortels
zijn met bietenrooiers te oogsten
en de plant past bij de Zeeuwse
grond. Bovenal, de opbrengst is in
teressant genoeg om het beschei
den areaal de komende jaren te
dubbelen. Uit de cichoreiwortels
wordt inuline gewonnen, waaruit
met hydrolyse de zoetstof fructose
te halen valt. Veelbelovender is de
deels nog onbewezen heilzame
werking van inuline voor mensen
met maag-darmklachten, diabetes
en overgewicht. Dat duidt op een,
kans op duurzaamheid. Voor ze
ker honderd jaar.
schieten als het politieke tij keert
En zonder bezwaar noemde
men dus de polder naar de Franse
koning Lodewijkspolder. Later
keerden via het Scheveningse
strand de Oranjes terug. Ko
ning Willem 1 mocht een andere
naam uitkiezen voor de Lodewijks
polder, die van hemzelf, zijn
vrouw of één van zijn spruiten.
Het werd de Wilhelminapolder
(1815), genoemd naar zijn vrouw
Wilhelmina van Pruisen. Kort
na de naamsverandering wordt
één van de nieuwe schuren 'Water
loo' genoemd."
Wilhelminapolder 200 jaar, door
Art de Vos en Rinus Antonisse - Uit
geverij Scripum Publishers.
Aankoop
Granen Zaden Peulvruchten
Verkoop
Gewasbeschermingsmiddelen Meststoffen
Zaai- en Pootgoed Veevoeders
Aardolieproducten Bedrljfsartikelen
Advies
Op maatPersoonlijk Deskundig
Op het juiste moment In iedere gewenste vorm
tel. 0113 629 000 - fax 0113 629 201
Dinteloord
tel. 0167 529 252 fax 0167 529 260
