spectrum 6
Piet Vrolijk is bezig met zijn
Recept om de
beste te worden
sfc - 2 m tU
PZC
Zaterdag 18 april 2009
afsc
Ik ben niet iemand die met een
zuurstofapparaat gaat zitten
wachten op de dood.
door Koen de Vries
De gitaar vult de kamer tot in
alle hoeken, de drums vibre
ren tot buiten op straat en
de bas duwt je terug in je
stoel. Dan is het de beurt
aan Piet Vrolijk. Hij zingt:
Childhood living is easy to do
The things you wanted I bought them for
you
Graceless lady you know who J am
You know I can't let you slide through my
hands
Wild horses couldn't drag me away
Wild, wild horses, couldn't drag me away
Zijn stem is hard en zuiver, hij zingt alsof
zijn leven er vanaf hangt. En dat is ook
een beetje zo. Piet Vrolijk heeft niet lang
meer te leven en werkt aan zijn laatste
groet aan de levenden: een dvd met tien
bekende popsongs die hijzelf zingt, met
beelden van hem op locaties die hem na
aan het hart liggen. Het moet een docu
ment worden, vindt hij. Een afscheidsca
deau dat op zijn begrafenis moet worden
afgespeeld.
Een van de songs is Wild Horses. Op Piets
begrafenis zijn bij dit lied van de Rolling
Stones beelden te zien terwijl hij dressuur
rijdt op een zwart paard. Een maand gele
den werden de opnamen gemaakt in Stal
Hexagon in Schore. Afgezien van een paar
lessen een jaar of twintig geleden had Piet
nooit op een paard gezeten. Maar hij had
het wel altijd gewild.
Van Leunus van Lieren van Stal Hexagon
uit Schore kreeg Vrolijk vijf lessen van een
half uur. Langer kon niet, want dan was
hij op. Toen moest het gebeuren. Tijdens
de opnamen reed Vrolijk perfect. De uitge
strekte draf, de passage, het leek wel of de
merrie Latamanda bereden werd door een
Grand Prix-ruiter. Zelfs de pirouette kwam
eruit, terwijl Vrolijk die niet eens geoefend
had. Maar hij had wel gezien hoe een an
der het deed.
Piet Vrolijk, inwoner van Hoeven, had het
van tevoren al aangekondigd. „Bij de opna
men ben ik minstens dertig procent beter
dan normaal. Dan doe ik dingen die ik ei
genlijk niet kan. Ik kan focussen, boven
mezelf uitstijgen. Het gaat om het geloof
in jezelf"
Dat hij na de sessie van een uur van ver
moeidheid van het paard afviel, was de lo
gische consequentie. „Leunus zei dat ik he
lemaal blauw zag. Nou dat kan heel goed.
Mijn lichaam heeft al die tijd te weinig
zuurstof gehad. Ik heb nadien een half uur
liggen janken van de pijn. Alsof ze met
messen in m'n benen staken."
Naast Wild Horses zingt Piet Vrolijk onder
meer Vincent van Don McLean. Het lied
vindt hij mooi, de schilderijen van Vincent
van Gogh vindt hij prachtig. De beelden
bij het lied worden opgenomen in Amster
dam, in het Van Goghmuseum. Heeft Piet
zelf voor elkaar gekregen. Zoals hij zo veel
voor elkaar krijgt. De muziek wordt ge
speeld door Edward Reekers, de voormali
ge zanger van Kayak, en enkele van zijn
collega's. Maandag, dinsdag, woensdag en
zondag zong Vrolijk in de Byton-studio's
in Loosdrecht de dvd vol. Aanvankelijk
had Reekers er geen zin in. „Toen ik hem
belde, zei hij eerst dat het niet kon. De lied
jes liepen qua genre te ver uiteen. Ik zou
ze nooit allemaal goed kunnen zingen.
Toen heb ik een kwartiertje wat voorge
zongen en ging hij overstag. Zo is het ei
genlijk ook bij Leunus van Lieren gegaan."
„Bij elke begrafenis is cake en koffie. Maar
bij die van mij doen we dat niet", zegt Piet
Vrolijk, terwijl hij weer een Caballero op
steekt. „We draaien de dvd af, ik zeg daar
op nog wat tussen de bedrijven door en
dat is het. En iedereen die na afloop een
dvd wil hebben, krijgt er een."
Waarom hij dat zo wil? Het is 'eigenwijs
heid, trotsigheid, origineelheid', zegt hij
zelf
Piet Vrolijk wil laten zien dat hij wat kan.
Hij wil nog een laatste statement maken,
op zijn 59e, of z'n 6oe. Het heeft allemaal
met zijn jeugd te maken, denkt hij. Piet
Vrolijk, van 30 augustus 1949, werd gebo
ren in Alphen aan den Rijn als zoon van
een pottenbakker/schilder. Al toen hij op
de lagere school zat, moest hij na school
tijd en op de zaterdagen meewerken in
het bedrijf van zijn vader, die 24 man in
dienst had. Piet deed alles wat zijn vader
zei, behalve één ding: hij wilde niet naar
de kapper.
Het betekende dat hij niet serieus werd ge
nomen. Zijn oudere broer zou carrière ma
ken, Piet zou opgroeien voor galg en rad.
Hij was niet meer welkom bij zijn oom en
tante en opa en oma. Als er klanten in de
fabriek kwamen, moest Piet weg. Iemand
met lange haren in het bedrijf kon niet.
„In die tijd moet ik besloten hebben dat ik
mijn omgeving eens wat zou laten zien. Ik
wilde in alles de beste worden. Die wens is
in elke vezel van mijn lichaam gaan zitten
en zit er nog steeds. Ik kwam er achter dat
je eigenlijk alles kan, als je het maar wilt."
Een treffend voorbeeld uit die tijd gaat
over een wielerwedstrijdje. Piet Vrolijk
was heel klein voor zijn leeftijd en mocht
daarom niet meedoen aan de wedstrijdjes
die zijn vriendjes hielden. Toen hij toch
een keer mocht starten, sprintte hij er op
zijn kleine doortrapfietsje vandoor en liet
zich niet meer achterhalen. Totall loss
kwam hij over de finish. Hij won omdat
hij wilde winnen. Het kostte hem wel een
deel van zijn leven. Nadien plaste hij
bloed: een nierbloeding hield hem een jaar
lang in bed en kostte ook nog een jaar reva
lidatie.
De tien popsongs
van Piet Vrolijk
Wild Morses, Rolling Stones
Imagine, John Lennon
Vincent, Don McLean
Non, je ne regrette rien, Edith Piaf
Don't let me be misunderstood, Animals
Dancing in the street, Mick Jagger/David Bo
wie
Angie, Rolling Stones
y House of the rising sun, Animals
Both sides now, Joni Mitchell
My way, Frank Sinatra
Piet Vrolijk met Latamanda op weg naar de training. Rechts
zijn leermeester Leunus van Lieren.
Piet Vrolijk kent het recept voor succes. Je hebt er
40% talent voor nodig, 20% afkomst en 60% mentali-
teit. „Zonder talent kom je nergens, maar wie te veel
talent heeft, haalt het nooit", weet Vrolijk. Verder is
20% van de afkomst bepalend voor je succes. „Je denkt
toch niet dat de zoon van de notaris ooit Nederlands
kampioen boksen zal worden?" Het belangrijkst is de
factor mentaliteit. Daar heb je er 60% van nodig. „Men
taliteit, mentaliteit, mijn hele leven draait om mentali
teit. Je moet het echt willen, dan lukt het." Alles bij el
kaar opgeteld komen we aan 120%. Dat kan toch niet?
Vrolijk: „Om beter te zijn dan een ander moet je stre
ven naar 120%. Dat haal je natuurlijk nooit, maar als je
op 102% uitkomt, ben je wel de beste."
- V
sSüÈ.
Piet Vrolijk op de merrie Latamanda
