Dembele maakt weg vrij naar de titel
PZCI37
Een killer in kimono
Het lange wachten is
begonnen voor AZ
na zege op NAC: o-i.
42 en 43
39
Zaterdag 11 april 2009
door Ruud Ramler
BREDA - AZ blijft in de eredivisie
na de ï-o-zege op NAC aan alle
touwtjes trekken. Valt het kam
pioenschap vandaag of morgen
nog niet in Alkmaarse schoot dan
gebeurt het ongetwijfeld over een
week. Als de medewerking van
Ajax en Twente, die nu wel hun
steun met puntenverlies dienen te
betuigen, niet langer wordt ge
vraagd.
Het leek wel alsof de spelers van
AZ liever het paasweekeinde bij'
hun gezin wilden doorbrengen in
plaats van in spanning af te wach
ten hoe het uitpakt met de titelont-
knoping. Een andere uitleg paste
niet bij de zakelijkheid waarmee
AZ lange tijd zonder enige drang
naar succes wilde overleven bij
NAC. Zij het nog wel onder het
motto van voorkomen is beter dan
genezen. Omdat een nederlaag de
huldiging als kampioen immers
onnodig ver zou uitstellen. En een
puntendeling, ook in titeltermen,
het beste alternatief was voor een
zege inclusief opgekropte span
ning met Pasen.
De Brabanders kregen voor rust
de beste mogelijkheden om AZ op
zijn nummer te zetten. Hoewel
ook bepaald niet op zijn paasbest
spelend, verscheen NAC tenminste
nog twee keer dreigend voor Joey
Didulica.
Aan zinderende momenten kwam
AZ niet toe, op een geblokte po
ging van David Mendes da Silva
en een te hoog gerichte uithaal
van Niklas Moisander na. En dan
was er een opstootje, veroorzaakt
door Mounir el Hamdaoui en Kees
Kwakman, die na hun twist niet
vriendschappelijk uit elkaar gin
Martijn Reuser mikt een vrije trap van NAC over de muur van AZ, maar mist het doel.
gen. El Hamdaoui keerde na rust
niet meer terug.
De opvolging van de licht aangesla
gen spits was óók een signaal naar
Marko Vejinovic, die bij Jong AZ
op de positie van El Hamdaoui
steeds beter uit de verf komt. Maar
ook weet dat hij achter de beste
speler van AZ vooralsnog een on
gelijke strijd uitvecht.
Gewaarschuwd door weer een
veel aanvallender NAC had de aan
staande kampioen aan één opris
ping genoeg om een heet avondje
toch weer zonder schade te overle
ven. Moussa Dembele pikte de bal
op aan de zijlijn en demarreerde
er mee weg zoals alleen hij dat
foto Robert Vos/ANP
kan. De inglijdende voet van Pen-
ders liet de inzet net genoeg van
koers wijzigen om dodelijk te zijn
(o-i). Vandaag en morgen zal blij
ken of dat nu al genoeg is om het
kampioenschap te vieren.
Hoek wil klaar zijn als
topklasse er komt in
het amateurvoetbal
Tip? sport@pzc.nl
Rutten kijkt zonder
wrok om naar periode
bij Schalke 04
Anton Geesink werd afgelopen maandag
75 jaar. In Utrecht werd die dag een zand
sculptuur onthuld van de judoka, die in
1964 tijdens de Olympische Spelen in Tokio de
gouden medaille won. Geesink is onmiskenbaar
een van de grootste sporters uit de Nederlandse
geschiedenis, maar het lijkt onwaarschijnlijk dat
hij maandag veel felicitaties heeft ontvangen.
„Een fantastische judoka, maar als mens nog
geen witte band waardig", laat een van zijn vele
criticasters weten.
De roem van Anton Geesink begon op 23 okto
ber 1964. De Utrechter, volgens mijn Brio-plaat-
jesboek over de Spelen van '64 toen 30 jaar oud,
vader van drie kinderen, in het bezit van de zes
de dan, 1.96 meter lang en 126 kilo zwaar, ver
sloeg die dag in de Olympische finale de Japan
ner Akio Kaminaga. De Nederlandse delegatie
werd gek van vreugde, bestormde de mat, maar
Geesink joeg hen er vanaf. De metselaarsknecht
begreep wat er loos was. Hij had net het-Japanse
volk in diepe rouw gedompeld. Judo was een le
vensinstelling, een religie in het land van de rij
zende zon en die werd daar zomaar te grabbel ge
gooid. In het publiek bevond zich destijds ook
Juan Antonio Samaranch, de Spanjaard die later
de grote baas van het Internationaal Olympisch
Comité (IOC) zou worden. Hij zou het gebaar
van Geesink nooit vergeten en manoeuvreerde
hem in 1987 via een achterdeur in het IOC.
Daarin zit Geesink nog steeds, tot diep verdriet
van menig Nederlands sportbestuurder. Geesink
heeft met iedereen ruzie. In de deze week ver
schenen biografie Een killer in kimono, kunnen
we daar alles over lezen. Schrijver Kees Kooman
sprak twee keer met de kampioen, maar die zei
daarna zijn medewerking op. Wel vroeg hij Koo
man nog 'de kwaadwillenden' uit het boek te
houden. Dat heeft de auteur wijselijk niet ge
daan. Kooman voert tal van mensen op, veelal
oude vrienden, die niets meer van Geesink wil
len weten. Een mooie uitspraak: „Anton vindt
dat iedereen recht heeft op een eigen mening,
mits die niet afwijkt van de zijne." Geesink zal
het boek niet lezen, liet hij weten. Hij gaat door
op de ingeslagen weg. In het AD van dinsdag liet
hij daar geen twijfel over bestaan. „Ik behoor tot
de favoriete IOC-leden van voorzitter Rogge",
weet hij bijvoorbeeld. Tot z'n tachtigste mag
Geesink IOC-lid blijven en ook daarna zijn we
misschien nog niet van hem af Hij rekent er nu
al op dat hij daarna adviseur zal mogen blijven.
Koen de Vries
-Kom tussen 8 april en 3 mei naar uw Globe Reisburo of kijk op
www.globereisburo.nl/disneyweken voor alle actievoorwaarden
