spectrum Privévliegtuigen IO PZC Zaterdag 11 april 2009 STANDPLAATS Trix van Bennekom Wapenlobby Bijna dagelijks kom ik langs de luchthaven van Bonaire, Flamin go Airport. Enkele politici hebben grote plannen voor uitbreiding, maar voorlopig is het nog een klein vlieg veld met een lieflijk roze geverfd luchtha vengebouw. De meeste vluchten zijn met kleine toestellen naar Curasao en Aruba. Ook de KLM doet vrijwel dagelijks Bonai re aan. 's Middags als tussenlanding op de vlucht Amsterdam-Quito en 's nachts weer terug. Het vliegverkeer is zo voorspelbaar, dat ie dere verandering de aandacht trekt. Zo zag ik vorige week ineens een onbekend straal vliegtuig op het KLM-platform staan. Een dag later stond het er nog. Ik besloot aan de hand van het identificatie nummer uit te zoeken wie de eige naar was: Wells Fargo. Meteen ging een belletje rinkelen. Dat is toch de bank die 25 miljard dollar steun van de Amerikaanse regering kreeg? Die in februari de Amerikaanse politiek tegen zich in het harnas joeg met een 'conferentie van een week' voor de top van het bedrijf in Las Vegas? Wells Fargo kon niet anders doen dan de luxe trip voor duizend perso nen afzeggen. Twee dagen later kreeg het raadsel achtige Wells Fargo-toestel gezel schap van een tweede vliegtuig van de bank. Ook andere Amerikaanse banken en grote bedrijven ontdekten Bonaire. Da genlang stonden in totaal dertien grote pri vévliegtuigen op Flamingo Airport gepar keerd. Nooit eerder vertoond. In de jaren negentig stond het vliegveld een keer vol met kleine privévliegtuigen. Maar dat was een andere situatie: die toestellen zochten een veilig heenkomen vanwege een nade rende orkaan. Speculaties en wilde geruchten zoemden over het eiland en op websites. Wat kwa men die bankiers hier doen? Sommige Amerikanen wisten het zeker: deze banken probeerden hun vliegtuigen voor de kritische Amerikaanse overheid te ver bergen. Anderen legden een verband met oud-minister van Defensie Henk Kamp. Hij woont en werkt sinds ja nuari op Bonaire en is namens de Neder landse regering verantwoordelijk voor de integratie van Bonaire, Sint Eustatius en Saba binnen Nederland. Het kon niet an ders of deze Amerikaanse bankiers en za kenlieden spraken met Kamp over om vangrijke investeringen op Bonaire. Pas aan het eind van de week verlieten de dertien zakenjets Flamingo Airport weer. Toen bleek ook wat de echte reden van hun aanwezigheid was: Venezuela, 80 kilo meter zuidelijker. Op 21 maart nationali seerde de populistische president Hugo Chavez alle belangrijke lucht- en zeeha vens. Het leger nam de macht over van de autoriteiten in de deelstaten. Daarmee bracht Chavez hen ook een gevoelige, fi nanciële klap toe. Want voortaan gaan de inkomsten van de lucht- en zeehavens naar Chavez, die met de lage olieprijs wel wat extra geld kan gebruiken om zijn socia listische plannen te realiseren. Om de inkomsten nog wat verder op te krikken,, heeft Venezuela besloten dat bui tenlandse particuliere vliegtuigen meer moeten betalen: 1 procent van de verzeker de waarde van het toestel. Dat kan in de papieren lopen voor grote en luxe zaken- vliegtuigen. Ook Amerikaanse banken en bedrijven moeten tegenwoordig op de kleintjes letten. Die parkeren hun toestel liever op Bonaire en charteren daarna een Venezolaans vliegtuig om hen naar de plaats van bestemming te brengen. De Belgische wapenwet werd in 2006 gewijzigd na de racistische moorden door Hans van Themsche in Antwerpen. De nieuwe wet gold als één van de strengste ter wereld. Maar de wapenlobby is machtig. Vorig jaar werd de wet alweer versoepeld, de handel floreert. door Pascale Thewissen foto Peter Blok/C PD Kinderen kijken naar wapens in een wapenwinkel in het Belgische Luik. De handel floreert en er worden meer wapens in België ingevoerd dan ooit tevoren. Op de ochtend van 11 mei 2006 stapt de 18-jarige Hans van Themsche een wapen winkel binnen aan de Antwerpse Lombar- denvest. Hij vraagt welk vuurwapen hij kan kopen zonder vergunning, gaat pin nen en schaft zich een Marlin-jachtgeweer aan, met twin tig kogels. Even later schiet hij de 2-jarige peuter Luna Drowart en haar Malinese oppas Oulematou dood. De Turkse Songul Ko?, die rustig buiten een boek zit te lezen op een bankje, krijgt een kogel in de borst, maar overleeft het drama. „Dat zou nu niet meer kunnen", zegt de Belgische senator Geert Lambert van de Sociaal-Liberale Partij (SLP). „In een opwelling een wapen kopen, zonder vergunning, zon der voorafgaande controle en zonder wachttijd, is geluk kig verleden tijd." Na de racistische moorden door Van Themsche wordt de Belgische wapenwet, die dateert uit 1933, snel veranderd. Lambert ijverde er jaren voor. Hij gaf ooit een persconfe rentie met een geladen jachtgeweer op tafel, dat hij op ver toon van een viskaart had aangeschaft. Met ingang van 8 juni 2006 behoort de Belgische wapenwet tot de streng ste ter wereld. „Maar daarmee zijn de problemen niet op gelost", zegt Lambert. Het Vlaamse Vredesinstituut becijferde vorige maand dat de invoer van handwapens en munitie voor particulier ge bruik de laatste jaren spectaculair is gestegen. Lambert: „Niemand weet waar die wapens terechtkomen en wie er, legaal of illegaal, een wapen op zijn of haar nachtkastje heeft liggen. Dat is te wijten aan de chaos bij het Centraal Wapenregister, dat niet berekend is op zo veel extra werk en kampt met een chronisch gebrek aan mensen en middelen. In de databank zitten mensen die al jaren dood zijn, zelfs mensen die zich onder een Disney- naam lieten registreren. Dat passeert allemaal." Ook de handel in illegale wapens blijft een groot pro bleem. In 2005 waren er naar schatting twee miljoen wa pens in omloop in België, waarvan ruim een miljoen ille gaal. Ter vergelijking: Nederland telt een kwart miljoen le gale vuurwapens, het aantal illegale wapens wordt op 75.000 tot 125.000 geschat, onder meer afkomstig uit Bel gië. De Italiaanse maffiabestrijder Pietra Grasso zei al in okto ber 2007 dat hij steeds weer vaststelt dat maffiagroepen hun wapens in België halen. „Ik ken de Belgische wet op de wapenhandel niet, maar óf ze is niet efficiënt óf er is geen controle op. Echt: jullie hebben een serieus pro bleem, maar jullie beseffen het niet", zo waarschuwde hij. Daar is Jan Rogiers het niet mee eens. Hij is voorzitter van de commissie wapenhandel in het Vlaams parlement. „De wapenwet op zich werkt", zegt hij. „Als ik morgen een wa pen wil kopen, dan moeten al mijn vergunningen in orde zijn. Maar als ik een heel arsenaal wil aanschaffen, dan kan er misschien ook iets onder de toonbank geregeld worden. Ik heb daar geen bewijs voor, maar ik heb wel mijn vermoedens. Ik geloof best dat er heel wat bonafide wapenhandelaars iri België rondlopen, maar ook heel wat malafide." Bovendien is de wapenwet in 2008 alweer afgezwakt. Lambert wilde dat voorkomen, maar werd door een han digheidje buitenspel gezet. Zonder hem te informeren, werd de stemming vervroegd. Lambert kreeg daardoor niet de kans amendementen in te dienen. België heeft van oudsher een sterke wapenlobby. Het wa penbezit is wijdverbreid, vooral in het zuiden van het land. Schuttersverenigingen, jagers, sportschutters, verza melaars: allemaal lopen ze te hoop tegen de in hun ogen te strenge regels. De wapenindustrie is ook een belangrij ke economische factor. In Vlaanderen worden hoogtech nologische wapens geproduceerd, in het zuiden zit

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 110