11lEZBISOn biJde
U/C> ouerheid
ouerheiü
Roosendaal
Personeel
belastingdienst/de
mm
Ze werken voor koningin en vaderland. Dat hebben ze met elkaar gemeen.
Maar hun werkterrein kan heel verschillend zijn. Vakmensen zijn er bij de
overheid te kust en te keur. Ze vertellen wat hun werk boeiend en uitda
gend maakt. En natuurlijk hebben ze ook te maken met hoe anderen tegen
werken bij de overheid aankijken. Vaak zorgt dat voor verrassingen.
T rainingcentruiïij
wyyyu\/\A AA i 1 1 M i 0/In
Roosendaal Adjudant Opleiding -
euvre
PZC Woensdag 25 maart 2009 1 3
'WIS®
Waarom een baan bij
de overheid?
Mijn vader werkte bij de douane
en moedigde me aan. Een beroeps-
keuzetest gaf aan dat een dienst
verlenend beroep zoals politie of
douane goed bij mij paste.
Daarbij kreeg ik te horen dat een
baan bij de overheid een (bijna) ze
kere toekomst betekende.
Waarom persörieéisadviseur
b:j de douane?
De douane is een onderdeel van
de Belastingdienst. Ik rolde hier al
snei in omdat het omgaan met
mensen, waarbij ik kan adviseren
bij personeelsaangelegenheden,
me erg aan trok. Ik heb me nauwe
lijks beziggehouden met de contro
le van in- uit- en doorvoer van
goederen.
Wat voor opleiding
heb je nodig?
Tegenwoordig HBO personeel en
arbeid. Ik heb zelf Mulo met mid
denstand gedaan en tijdens mijn
werk veel interne opleidingen ge
had.
Hoe kijken andere mensen
tegen de douane aan?
Ik kan me voorstellen dat de men
sen zich afvragen waar de douane
gebleven is. Sinds de grenzen
open zijn gegaan, is de douane
met name actief aan de buiten
grens zoals de kustlijn en de lucht
havens. De douane trekt zich
steeds verder terug uit het binnen
land. De douane is er dus nog ze
ker wel maar binnen Douane Zuid
loopt het personeelsbestand te
rug.
Wat zijn de leuke kanten
van uw werk?
De arbeidsvreugde die het me
geeft door het helpen en advise
ren van mensen bij het vinden van
de juiste wég. Het is ook erg afwis
selend werk.
De minder leuke kanten?
Regio Zuid omvat Zeeland, Bra
bant en Limburg. Ik vind de grote
reisafstanden naar de diverse i
douanelocaties minder aantrekke
lijk.
Chris Verbogt (58),
ri"*t,M*,T«*TTTTT*TTrr*'rri
Waarom bent u militair
geworden?
In mijn jeugd deed ik aan rugby en
kwam daardoor in contact met
commando's. Hun enthousiasme
sloeg over op mij. Het werken in
teamverband sprak mij erg aan.
Maar ook het stukje avontuur.
Wat is uw huidige functie?
Ik ben momenteel OTC adjudant
van het Opleiding - en Trainingcen
trum Manoeuvre in Amersfoort
met 700 man vast personeel die
jaarlijks ongeveer 17.500 cursisten
opleiden.
Hoe verliep uw carrière?
Als 18 jarige ben ik naar de Ko
ninklijke Militaire School in Weert
gegaan voor de initiële onderoffi
cier opleiding.
Daarna leerde ik alles wat een ser
geant infanterie moet weten over
wapens tijdens een vaktechnische
opleiding in Harderwijk. V
ervolgens ben ik als sergeant in
Oosterhout gestart en toen naar
de Korps Commandogroepen in
Roosendaal gegaan. Omdat je iede
re drie jaar een andere baan krijgt,
heb ik verschillende functies be
kleed.
In 2002 mocht ik een jaar voor stu
die naar Amerika waarna ik instruc
teur werd op de Koninklijke Militai
re School.
Na die functie werd ik bevorderd
tot stafadjudant als pelotons com
mandant en waarnemend hoofdin
structeur. In de toekomst ver
wacht ik de volgende korpsadju
dant te worden bij het Korps Com
mandotroepen.
Wat is het leuke aan uw functie?
Het werken in een team van jong
tot oud in alle rangen en standen
zorgt voor een enorme afwisse
ling.
De minder leuke kant?
In verband met veelvuldig van huis
zijn, vraagt dit beroep grote flexibi
liteit van het thuisfront.
Heeft uw baan gebracht
wat u ervan verwachtte?
Absoluut! Ik heb geen seconde
spijt gehad. Voor mij is dit beslist
geen zwaar werk.
Na meer dan 27 dienstjaren ga ik
nog steeds iedere dag fluitend
naar mijn werk.
Ad Koevoets 45),
