Vrijwilligerswerk
flfïElW
Vrijwil
Voor vijfde keer Op de vijfde editie van Make A Difference Day (MADD) komen
vandaag en morgen rond de 100.000 mensen in actie voor sociale organisaties, schat de MADD-orga-
nisatie. Ze verrichten uiteenlopende klussen zoals het verven van een clubhuis, het helpen bij een die
renasiel of het houden van een verwendag voor bewoners van een verzorgingshuis.
'Opa? Die slaapt
op Spui!'
'Ik kan thuis blijven,
maar dit is zinvol'
8 Vrijdag 20 maart 2009 PZC
Het doel is het imago van vrijwilligerswerk te verbeteren en de maatschappelijke inzet van vrijwilli
gers te vergroten.
Ook wordt tijdens deze vrijwilligersdagen een beroep gedaan op bedrijven. Zij kunnen hun perso
neel in staat stellen onbetaald werk te doen. De bedrijven kunnen ook hun kennis, faciliteiten of ruim
te beschikbaar stellen voor activiteiten van vrijwilligers.
De coördinatie van MADD berust bij Movisie, het landelijk kennisinstituut en adviesbureau voor maat
schappelijke ontwikkeling, het Oranje Fonds en de Vereniging Nederlandse Organisaties Vrijwilligers
werk.
Wie vandaag of morgen wil meedoen kan een activiteit zoeken op www.madd2009.nl
Zonder vrijwilligers komt
onze samenleving tot
stilstand. Maar het aantal
uren dat mensen onbetaald
werken neemt gestaag af.
Professionaliseren is het
credo, dat is ook goed voor
de kwaliteit van het werk.
door Niek Opten en Joost Sijtsma
Na jarenlange trouwe
dienst wordt steeds
duidelijker dat de
80-j arige vrijwillig
ster het werk niet
meer aankan in het verpleeghuis.
Ze wordt vergeetachtig en is zo
druk met praten over zichzelf dat
ze de koffie vergeet uit te schen
ken. Maar ze is zo aardig en er zijn
Bijschrift
Eigenlijk is het maar goed dat Sietse de
Smet een liefhebbende en vooral een be
gripvolle echtgenote heeft. 'Opa? Die slaapt
op Spui', merkte kleinzoon Rody al ëens
spitsvondig op. Want Sietse (70) is op vrij
willige basis óók getrouwd met de voetbalve
reniging Spui. En de koperen bruiloft heeft
ie al lang en breed achter de rug.
Zonder hem zou Spui Spui niet zijn. Tel
maar eens op: op de trainingsavonden van
de selectie (dinsdag en donderdag) tussen
zes en tien uur kantinedienst, vrijdagmor
gen kantine schoonmaken én velden kal
ken, zaterdagmorgen vroeg naar de bakker
voor de broodjes en die smeren en beleggen
voor de 'jongens' van het eerste. Dan de vel
den klaarmaken voor de wedstrijden van de
jeugd, aansluitend voor de senioren. O ja,
maandag en woensdag, die zijn voor de klus
jes tussendoor. Voor reparaties bijvoorbeeld
of zoals nu, al ter voorbereiding van het
driedaagse soccertoernooi van Spui in mei.
Dat toernooi vergt van de vrijwilligers extra
inzet. Toch al gauw meer dan een uurtje of
foto Camile Schelstraete
twintig vrijwilli
gerswerk per
week. „En wat er
nog bijkomt. Maar
ach", wuift Sietse
de uren beschei
den weg, „je moet
toch wat te doen
hebben. En we
hebben als vereni
ging niet al te veel
vrijwilligers voor
dit werk. Bovendien doe ik het graag. Naar
uren moet je niet kijken, vind ik. Ik zeg al
tijd: het komt allemaal wel goed..."
VV Spui dateert van 1948, Sietse is van 1938.
Als geboren en getogen 'Spuihaas' schopte
hij er als tienjarig ventje al tegen een bal.
Sindsdien is de liefde nooit meer overge
gaan, nou ja, behoudens dan een 'jeugdzon
de' van een paar jaar bij buurman Terneu-
zense Boys. Hij voetbalde tot zijn 58e, het
jaar ook waarop hij zijn dagelijkse werk als
kraanmachinist verruilde voor de Vut „Dan
heb je dus tijd zat om wat voor de vereni
ging te doen. Je begint met een paar klusjes,
maar voor je het weet vragen ze je voor van
alles."
De hele dag het huishouden doen en wan
delen is ook niet alles. Daarom besteedt Ger-
da de Gans (57) zo'n zestien uur per week
aan vrijwilligerswerk. Met andere vrijwilli
gers werkt ze in de cadeauwinkel van Ter
Reede, een verzorgingshuis met aanleunwo
ningen.
Ze begeleidt daar samen met vijf andere vrij
willigers mensen met een lichamelijke be
perking van De Onderneming, het centrum
voor dagbesteding en begeleid werken van
lichamelijk gehandicapten. De Gans werkt
inmiddels anderhalfjaar in de cadeauwin
kel. „Ik werk ook sinds 2,5 jaar als vrijwillig
ster bij Ter Reede. Daar help ik met het tafel
dekken en het uitserveren van het eten. Ik
had tijd om meer te doen en daarom heb ik
aan de coördinator van de vrijwilligers ge
vraagd of ze meer voor me hadden. Zo ben
ik in de cadeauwinkel gekomen."
Daarmee is het vrijwilligersbestaan van De
Gans niet gevuld, want ze werkt ook bij het
Rode Kuis als coördinator. „En ik werk nu
25 jaar bij de kerk. Daar bezoek ik als vrijwil
foto Ruben Oreel
liger mensen
thuis."
De Gans vindt het
werken als vrijwil
liger leuk. „Mo
menteel heb ik
geen baan, ik ben
werkzoekend. Ik
kan dan thuis blij
ven zitten of zin
vol bezig zijn. Het
vrijwilligerswerk
is zinvol. Ik vind het ook heerlijk om met
mensen bezig te zijn. Dat ik iets voor hen
kan betekenen. Het is ook gigantisch dank
baar werk, de mensen zijn erg blij als je
komt."
Ze heeft er bewust voor gekozen om te wer
ken met mensen met een lichamelijke be
perking en ouderen.
„Van huis uit heb ik altijd in een ziekenhuis
met kinderen gewerkt en ik wilde in mijn
vrijwilligerswerk met andere groepen men
sen werken. Het is ook wel wennen om te
werken met lichamelijk beperkten, want je
moet weten wat ze wel of niet kunnen. Dat
vraag ik dan gewoon, want ik ben er tenslot
te voor hen."
