Zeeland
het rood buiten je schuld
I?
Het mes moet in het rijksgeld voor provincies
Advocaat
vindt eis
te hoog
Kopje onder
'Liever een hostel dan een hotel'
Wachten op het CAK
Adviesraad pleit voor
nieuwe verdeling van
geld over provincies.
Nieuwe aflevering van Lilian Goes America op www.pzc.nl/blogs
PZC Vrijdag 20 maart 2009 I 3
kreeg: hij moest een eigen bijdrage
van 992 euro betalen. „Maar ik heb
een uitkering van 645 euro. Dus je
begrijpt dat ik me rot schrok." Hij
heeft gebeld en geschreven, maar
het werd niet rechtgezet. In decem
ber kreeg hij ineens geen geld
meer: Het CAK had zijn uitkering
stopgezet om de rekening te in
nen. Hij staat nu vijfhonderd euro
rood bij de bank.
Bijeenkomsten met het CAK
Een lezer uit Westdorpe meldt dat
hij al maanden aan het strijden is
om 47 euro bij het CAK los te peu
teren: het is de compensatie die
chronisch zieken krijgen voor het
feit dat ze altijd hun eigen risico
van de ziektenkosten kwijt zijn.
Zijn aanvraag werd afgewezen,
waarop hij bezwaar maakte, waar
op het CAK opnieuw de aanvraag
afwees en waarop hij weer be-
Patiëntenorganisatie Het Klaverblad houdt naar aanleiding van de klachten
die bij de PZC zijn binnengekomen drie informatiebijeenkomsten.
Bij die bijeenkomsten zijn medewerkers van het CAK aanwezig om ant
woord te geven op vragen.
Op 30 maart is de eerste bijeenkomst, om 13.30 uur in De Blide,
Alberdingk Thijmstraat 1 in Terneuzen.
Op 1 april om 10.00 uur zijn er twee bijeenkomsten: in Middelburg bij
MEE Zeeland, Buitenruststraat 8 én een bijeenkomst in Coes, om 13.30
uur in Zorgcentrum Randhof, 's Heer Elsdorpweg 18.
Aanmelden voor de bijeenkomsten is noodzakelijk via 0113-256 856 of
www.klaverbladzeeland.nl
zwaar maakte. „We hebben het
hier over een bedrag van 47 euro",
zegt hij. „Hoezo bureaucratie!"
Ook Gidia Bal krijgt die 47 euro
maar niet. Ze kreeg wel een brief
van drie kantjes waaruit niet dui
delijk werd waarom ze het geld
niet kreeg. „Ik moest er maar een
rechtszaak van maken." De fout
zou bij haar zorgverzekeraar lig
gen, maar ook die kon haar niet
verder helpen. „Voor een simpele
burger is dit niet te begrijpen."
Wim Hermes uit Sas van Gent
krijgt maar geen definitieve reke
ning voor zijn vrouw die in 2007 is
opgenomen. Als hij belt, moet hij
lang wachten, zijn problemen wor
den niet opgelost. „Ik kreeg wel
een goede tip: leg maar een spaar
potje aan, de definitieve rekening
komt wel." Het probleem is dat hij
de kosten over 2007 niet kan aftrek
ken van de belasting. Hij is bang
dat dit ook in de toekomst niet
meer mogelijk is.
Mark Moens ligt al anderhalfjaar
Een praktijkvoorbeeld van
problemen met het
Centraal Administratie
Kantoor. De situatie:
ouders met een zoon in
een zorginstelling. Er
moet een eigen bijdrage
worden berekend.
Na contact met ombudsman,
belooft CAK de klacht
'voortvarend'op te lossen.
Streeftijd: 3 weken.
Foute berekening
gekregen van het CAK.
Probleem gemeld.
overhoop met het CAK. Zijn zus,
die verstandelijk gehandicapt is,
moet - onterecht - zoveel eigen bij
drage betalen dat ze nog maar 180
euro in de maand overhoudt. Ter
wijl het minimum voor zak- en
kleedgeld op 280 euro is gesteld.
„Van dat geld moet ze ook nog
haar ziektekostenverzekering beta
len. Ze is laatst naar een eigen wo
ning verhuisd, die ze moest inrich
ten. En dan moet ze ook nog spa
ren, want ze heeft ook wel eens
een nieuwe fiets nodig. Ik vind het
zonde dat ze bepaalde dingen niet
meer kan."
Moens kreeg achter elkaar een
reeks rekeningen die allemaal an
ders waren, zonder uitleg waarom
het bedrag was gewijzigd. Bellen
helpt niet, brieven schrijven ook
niet en'ook een klacht bij de Natio
nale Ombudsman had geen effect.
Moens verwacht dat zijn zus het
geld wel terug krijgt. „Maar wan
neer? Je moet het wel eerst zelf op
hoesten."
Van november 2007 tot
en met juli 2008 geen
oplossing, ondanks
herhaaldelijk klagen.
Ouders schrijven op advies
van Klaverblad Zeeland een
brief naar de Nationale
Ombudsman.
Veel klachten zijn er bij de krant binnengekomen over de
handelwijze van het Centraal Administratie Kantoor (CAK).
Deze instantie berekent en incasseert de eigen bijdragen
voor zorg die betaald wordt uit de AWBZ en WMO.
8003 !un(
door Jeffrey Kutterink
DEN HAAC - Het Rijk moet de pro
vincies niet langer geld laten op
potten. Dat staat in een advies van
de Raad voor de financiële verhou
dingen die op verzoek van het ka
binet heeft gekeken naar takeh van
de provincies, de kosten daarvan
en hoeveel geld ze daarvoor van
het Rijk krijgen.
De reserves van provincies zijn ge
stegen van 1,46 miljard euro in
1998 naar 4,77 miljard in 2007.
De Raad adviseert het kabinet het
mes te zetten in het geld dat het
Rijk aan provincies overmaakt.
Dat kan door verlaging van uitke
ring uit het provinciefonds, kor
ting op specifieke uitkeringen of
verlaging van opcenten op de mo
torrijtuigenbelasting. In het laatste
geval gaat de bijdrage van het Rijk
omhoog. Automobilisten merken
daar niets van in hun portemon
nee.
Ook het Rijk krijgt een veeg uit de
pan van de Raad. Steeds meer ta
ken zijn op het bordje van de pro
vincies terechtgekomen, zonder
dat daar voldoende geld is bijge
legd. De Jeugdzorg is daarvan een
voorbeeld.
De Raad pleit voor een nieuwe ver
deling van geld over provincies. Of
dat betekent dat gemeenten meer
geld krijgen, kon staatssecretaris
Ank Bijleveld (CDA, Binnenlandse
Zaken) gisteren nog niet zeggen.
Voor de zomer komt het kabinet
met een reactie.
Inkomsten provincie
Uitkering Provincie
fonds (mogelijk ge
kort met 24 miljoen).
Winstuitke
ringen, rente
en overige,
waaronder
29,5 miljoen
dividend
Delta.
Opcenten jq*
motorrij
tuigenbe
lasting.
Doeluitkeringen (geoormerkt geld).
bedragen in miljoenen euro's Rolant Quist
COMMENTAAR
De centrale instantie
die de eigen
bijdragen in de zorg
regelt, is vorig jaar
kopje onder gegaan. En ook dit
jaar heeft het Centraal
Administratiekantoor zijn
zaakjes nog lang niet op orde.
Dat blijkt uit de vele
schrijnende verhalen van
Zeeuwen die door het falen van
het CAK financieel in het nauw
komen. Zij lopen vast in
telefooncentrums, ondergaan
eindeloze bureaucratie, moeten
om correcties bedelen. Het
wordt hoog tijd dat het CAK
schoon schip maakt.
Maar er is meer loos. De
overheid heeft er een handje
van om nieuwe regels te
bedenken die nauwelijks
uitvoerbaar zijn. Het zijn er te
veel en ze zijn te ingewikkeld.
Dat blijkt behalve in de zorg
ook in de sociale zekerheid
waar veel potjes geld zijn die
burgers niet kennen. Een
complicerende factor is het
stapelen van regels. Als
instanties daarbij ook nog
afhankelijk zijn van onderlinge
uitwisseling van gegevens, gaat
het gegarandeerd langzaam en
vaak fout. Het moet dus anders.
Elke nieuwe regel moet niet
alleen simpel en snel
toepasbaar zijn, hij moet ook
minstens één oude vervangen.
MIDDELBURG - Een eis van achttien
maanden cel waarvan zes voor
waardelijk vond advocaat J. Kuij-
pers heel veel voor iets wat vol
gens hem niet meer was dan een
domme actie. Hij doelde op het
tot ontploffing brengen van twee
stuks vuurwerk tegen de ruiten
van de overbuurman van een Vlis-
singer.
Die overbuurman zou de vriendin
en baby van de Vlissinger bedreigd
hebben. Toen de man daarvan
hoorde tijdens een etentje op
tweede kerstdag was hij zo kwaad
dat hij tot actie overging. Hij be
zwoer dat hij eerst was nagegaan
of de buurman thuis was. „Dat
was hij dus niet."
Officier van justitie E. Bethlehem
stelde dat hij wel thuis was en
vond dat er sprake was van het in
levensgevaar brengen van de man
omdat de ruiten sprongen. Na zijn
arrestatie zou de Vlissinger ook
nog een agent hebben bedreigd.
De Vlissinger vond het heel merk
waardig dat de politie een halfjaar
niets deed aan de bedreigingen
door zijn overbuurman. „Daar
werd alleen maar een notitie van
gemaakt." En de bedreigingen, die
hij in een opwelling geuit zou heb
ben, waren goed voor een vervol
ging. „Dat is meten met twee ma
ten." Ook advocaat Kuijpers stelde
dat er in dit geval geen sprake was
van echt strafbare bedreigingen.
Volgens de desbetreffende agent
hadden die bedreigingen echter
grote impact op zijn functioneren.
Uitspraak 1 april
