Zeeland is gezellig, niet spannend
spectrum 4
PZC
Zaterdag 28 februari 2009
De Theaterschool in Goes: fantastisch.
Openbaar vervoer: slecht geregeld.
cies. Mooie natuur, ja, maar in andere pro
vincies heb je ook gave plekken. Als je wat
meer spanning zoekt en toe bent aan een
vervolgopleiding, laat je Zeeland als jonge
re toch al snel achter je."
Vier jaar geleden werd in Goes een
theateropleiding opgezet, „ik wilde
altijd al zangeres worden en kon
daar terecht", vertelt de 16-jarige Sinedu
de Graaf uit Kats. „Mijn belangstelling is
daar enorm verbreed en ik weet nu steeds
beter wat ik wil. Nu ben ik tevreden, maar
als deze school er niet geweest was, had ik
er misschien anders over gedacht. Uitgaan
is heel moeilijk als je in een dorp als Kats
woont. Je hebt altijd gedóe met bussen, of
je moet bij vrienden logeren, of ouders
moeten rijden. Je steekt soms meer tijd in
het regelen dan in het uitgaan zelf." Rosa
lie Blok (15) uit Lewedorp is het met haar
eens. „Wil je ergens heen, dan ben je af
hankelijk van je ouders. En dan moet er
ook nog eens wat te doen zijn. Goes en
Middelburg liggen op drie kwartier fietsen,
als ik snel rij. Bussen rijden op onmogelij
ke tijden, of niet."
„Het is niet altijd even makkelijk met kin
deren ergens heen te gaan, of ze zelf te la
ten gaan", beaamt Anke Marijs van Scoop.
„Het gebruik van de cultuurkaart is hier
iets lager dan elders." De cultuurkaart
biedt jongeren de mogelijkheid met kor
ting deel te nemen aan culturele activitei
ten. Maar ja, dat openbaar vervoer.
Brittany van der Does (20) studeert aan de
Roosevelt Academy in Middelburg. Zij
waardeert Zeeland omdat je er niet in de
massa opgaat. „Voor mij is saai: als een
nummer behandeld worden. Hier ben je
als mens nog zichtbaar. Je krijgt op straat
al snel een glimlach terug, ook al ken je
mensen niet. Ik heb in Rotterdam gestu
deerd. Daar is veel te doen, denkt men
dan. Mensen geloven dat het heel veel uit
maakt of je tien bioscopen hebt of één. Ik
denk dat het niet zo is. Het gaat meer om
mensen en wat die ervan maken, dan om
de voorzieningen."
Shoppen: te weinig echte winkelstraten.
Zeeland is niet saai, zeggen veel
jongeren desgevraagd. Het is er
gezellig, je hebt er je vrienden, het
strand, het buurthuis... Maar is dat
genoeg?
door Ondine van der Vleuten
Andreas Dalarpekis (14) en Yü-
nüs Tasyürek (13) uit Terneu-
zen ontmoeten elkaar elke dag
bij de Speelneus. Dat is een con
tainer op een speelplein in hun buurt,
waar ze speelgoed kunnen lenen en ande
re leeftijdsgenoten ontmoeten. Op zonda
gen is de Speelneus dicht en het buurthuis
ook. Dan gaan Yünüs en Andreas in de
buurt deuren langs om te kijken of er
vrienden thuis zijn. Meestal gaat de hele
groep dan voetballen en op straat spelen,
waarbij ze angstvallig uit de buurt blijven
van een groepje oudere hangjongeren, ver
derop in de wijk. „Die zoeken ruzie", zegt
Andreas.
Is er voor jongeren in Zeeland genoeg te
doen? Anne Marijs van Scoop (het Zeeuw
se instituut voor sociale en culturele ont
wikkeling) vroeg dat aan middelbare scho
lieren. Wat de Zeeuwse jongeren het
meest missen, is een ontmoetingsplaats of
discotheek in de buurt. „Er zijn wel disco
theken, maar het gaat om de nabijheid.
Voor jongeren van 14,15 jaar zijn de afstan
den best groot. Het is ook een leeftijds
groep die niet zo makkelijk naar een 'gewo
ne' discotheek gaat."
Voor jongeren tussen de 12 en 16 jaar
wordt het lastig. „Ze zijn te groot voor de
speeltuin maar te jong om zelfstandig de
dorpen uit te gaan." Maar, tekent ze aan,
gemeenten doen veel, vooral voor die leef
tijdsgroep. De Jongerenraad Borsele bij
voorbeeld heeft de Movie Tour opgezet:
voor een tientje naar de film in Vlissingen,
elke tweede vrijdag van de maand, inclu
Voetbal: ideale manier om je tijd te vullen.
Vervolgopleidingen: méér, graag. Festivals: moet je te vaak Zeeland voor uit.
sief vervoer vanuit de Borselse kernen.
Björn Boonman (20) uit Ovezande is lid
van die Jongerenraad. Hij vindt dat er naar
jongeren in Zeeland geluisterd wordt en
dat jongeren er de kans krijgen actief mee
te werken aan het jeugdbeleid. „Dat vind
ik heel positief. Zeeland is een rustige pro
vincie, een goede plek om te wonen. In
grote steden valt wel meer te beleven,
maar hier heb je de kust, in de zomer zijn
er toch veel activiteiten en natuurlijk zijn
er de jongerenraden,
die evenementen orga
niseren." Maar zonder
die kust, zonder de
drukte van de toeristen
en zonder die jongeren-
raden, is Zeeland dan
nog boeiend genoeg?
Voor Boonman slaat de
balans ook dan naar
het positieve door, van
wege de rust en de goe
de sociale contacten.
Kom naar het PZC-jepgddebat.
Woensdagmiddag 18 maart bij
Zeelandnet in Kamperland.
Aanmelden: debat@pzc.nl
De zeventienjarige Sven Iversen uit Goes
is het wat dat betreft roerend met hem
eens: Zeeland is een fijne thuisbasis. „Het
is natuurlijk wel moeilijk vergelijken als je
hier bent opgegroeid. Maar als ik er goed
over nadenk, ben ik toch ook wel vaak bui
ten de provincie. Morgen ga ik bijvoor
beeld naar Amsterdam voor een expositie
van de beroemde fotograaf Richard Ave
don. Dat soort dingen kun je in Zeeland
zelf praktisch nooit doen. Gezelligheid,
vrienden, dat kun je hier
allemaal wel vinden en
als je in een bandje zit
zijn er genoeg wedstrij
den waaraan je kunt deel
nemen, maar voor grote
concerten moet je al snel
anderhalf uur rijden, de
provincie uit. Ik kan ook
niet zo gauw bedenken
wat wij wél hebben dat
ons een voorsprong
geeft op andere provin
www.pzc.nl/jeugddebat
Uit de mond van jongeren klinkt het bijna als een scheldwoord: saddai! En het
toppunt van saaiheid, zeggen ze bijna unaniem, is een stille zondag, alle win
kels gesloten, de straten leeg, je vrienden onbereikbaar, op de bank bij je ouders
zitten en wachten op het einde van de dag. Diepe ellende. Dodelijk vervelend.
Geen activiteit, geen afleiding en vooral: geen leeftijdsgenoten om je heen, dat is
zo ongeveer het ergste wat je een jongere aan kunt doen.
Waarom vervelen jongeren zich zo veel sneller dan ouderen? Waarom vinden ze sneller iets
saai? Hoogleraar Eveline Crone, auteur van het boek Het Puberende Brein, mailt per omgaan
de terug dat ze er helaas niet veel zinnigs over kan zeggen. 'Ik weet simpelweg het antivoord
op deze vraag niet en ik kan ook niet 1-2-3 een hersenverklaring vinden.' „Interessante vraag",
zegt hoogleraar ontwikkelingspsychologie Michiel Westenberg, maar ook hij waagt zich niet
aan een uitspraak. Wim Meeus, hoogleraar jeugd en adolescentie aan de Universiteit Utrecht,
wél: Je vervelen, in een soort leegheid zitten, niet precies weten wat te doen met jezelf en je
vrije tijd, is een kenmerk van de adolescentie", zegt hij. Het geeft een soort onbehaaglijkheid
die stimuleert om nieuwe ervaringen op te doen. Al kan het ook zijn dat je blijft hangen in die
leegheid, blijft nadenken wat nou de zin van het leven is en daar niet echt goed uitkomt. Met
vrienden verveel je je in elk geval veel minder snel. „De groep is de plek waar 'het' gebeurt. Als
je aan jonge mensen vraagt: wanneer voel je je het meest energiek en actief, dan is dan tussen
vrienden." Jonge mensen zijn bezig zichzelf en de wereld te ontdekken. Daar hebben ze elkaar
bij nodig. „Als je vraagt: wat is het belangrijkste, vrienden of faciliteiten zeggen ze: 'vrienden'."
In Zeeland mogen dan niet veel bioscopen zijn, vrienden zijn er genoeg.
Het sterkste punt van Zeeland: de kust.
Jongerencentra: daarvan zijn er te weinig.
