u
media
Tussen
ziel en zool
N
g&e
43
Ze wandelt met haar oren. Als presentator van het
KRO-programma De Wandeling verheft Hella van der
Wijst het luisteren al tien jaar tot kunst. „Als je loopt,
komt je gevoel los te zitten." Jan Vriend wandelde mee.
heimwee tv
De gedachte die
maar half af is, is
vaak de mooiste
media@wegener.nl
024-3650570
PZC
Zaterdag 28 februari 2009
Bewegen maakt je vrijer, zegt ze.
Niet alleen je lijf wordt soepeler
als je loopt of fietst, ook in je
hoofd gaan er dan ramen en deu
ren open. Waardoor frisse idee
ën naar binnen waaien. „Op de
Wandelbeu rs heb ik eens vraaggesprekken
gedaan met" mensen die op een lopende
band aan het wandelen waren. Het werkte.
Want wie loopt, komt los van vaste stramie-
nen. Daardoor krijg je ook vrijere gedachten.
Zo geef je een gesprek een diepere laag."
Hella van der Wijst kent het effect van wan
delend praten als geen ander. Als presenta
tor van het tv-programma De Wandeling
trekt ze veertig keer per jaar met een ge
sprekspartner naar buiten om te praten over
geluk, verdriet en hoe je tegenslag te boven
kunt komen. In bos en duin, langs verlaten
wegen praten bekende en onbekende landge
noten over hun jeugd, hun drijfveren en
hun passies. „Met tv-presentatrice Inge Diep-
man ging het over het verlies van haar kind.
Omdat zij bij het verwerken daarvan steun
zocht op het strand, liep ik met haar langs
de kuststrook. Met een echtpaar dat op Vlie
land was getrouwd, pakte ik de boot naar
Vlieland en met een boerin die na het faillis
sement van hun varkensbedrijf drie jaar op
bijstandsniveau leefde, liep ik door de Bra
bantse landerijen.
„De omgeving heeft vaak invloed op het ge
sprek. Loop je door het bos, ben je geneigd
naar details te kijken, dan ben je meer naar
binnen gericht. Wandel je door het open
veld met vergezichten, reikt de blik toch ver
der. Niet alleen letterlijk, maar ook in het ge
sprek. Lopend ontdek je vaak verrassende in
valshoeken. Zo'n gedachte hoeft niet afge
rond of onderbouwd te zijn. De worsteling
met een idee is vaak het mooiste."
Uit reacties blijkt dat een vaste kijkerskring
De Wandeling waardeert omdat de aanpak
puur is. „De opzet is heel eenvoudig. Het
heeft niks hoogdravends, niks opgeprikts. Ik
ga heel spontaan met mensen in gesprek.
Zonder vragenlijstje, zonder draaiboek waar
in staat wat er uit het gesprek moet komen.
Die eerlijkheid werkt."
Ze komt net terug van reportages in Brazilië
en Afrika. Voor haar nieuwe programma De
Wereld op zijn Kop, dat ze naast De Wande
ling maakt, trok ze met Nederlanders die
hun roots hebben in de derde wereld naar
hun vaderland. „Het idee ontstond toen een
collega me vertelde over een Filippijnse
vrouw die in Nederland als kindermeisje
werkt, terwijl ze in haar vaderland zélf kin
deren heeft. Toen dachten we: dat is toch de
wereld op zijn kop?"
Onverschilligheid ten opzichte van ontwik
kelingslanden steekt haar. „Hoe kunnen we
hier met een cocktail aan het zwembad zit
ten genieten, terwijl je weet dat er kansloze
mensen zonder een cent aan ons tuinhek
staan te rammelen? Met ons programma wil
len we laten zien dat ons geluk hier vaak ten
koste gaat van anderen. De KRO heeft een
journalistieke traditie met het in beeld
brengen van de band tussen Nederland en
ontwikkelingslanden. Voorheen was het
Brandpunt en de Ver Van Mijn Bed Show, nu
kiezen we voor de benadering waarbij we la
ten zien dat de derde wereld juist heel dicht
bij is."
In aflevering twee ging Van der Wijst met
de Nederlandse bokskampioen Innocent
Anyanwu terug naar zijn geboortedorp in
Nigeria. „Daar werd hij als een held binnen
gehaald, waardoor je bijna vergeet hoe hij
als illegaal Nederland binnenkwam en hoe
hij met keihard werken hier een plek bereik
te. Aan de hand van zijn verhaal laten we de
menselijke behoefte zien om te zoeken naar
een beter leven. De Wereld op zijn Kop is wat
journalistieker dan De Wandeling. Hier
draait het meer om de feiten, terwijl het bij
het wandelen vooral om gevoel en beleving
In Heimwee TV worden elke week tv-series
uit het verleden belicht die de geur van
nostalgie ademen.
foto Kippa
eurie in een zaal met
veertigers de door Ro
bert Long gezongen be-
gintune (Q_en Q Qu-
dudutududududu-
duuuu, Q_en Q^quuuhuuuhuuu et
cetera, et cetera) en al na de twee
de Q_zingt iedereen mee. Die ene
Q_was Aristides Quarles van Ispen
de ander Wilbur Quant. Aristides
had een brilletje en was een nerd,
Wilbur had lang haar en was stoer.
In de eerste aflevering probeert de
eerste Q^vanuit een boom een foto
van een bijzondere vogel te maken.
Uiteraard laat de kluns zijn lens val
len die door de toevallig passeren
de tweede Q_wordt opgeraapt. Dat
klinkt weinig spannend, ware het
niet dat bij het ontwikkelen van de
foto blijkt dat er, weliswaar heel
vaag, onder een struik een
bewusteloze/dode man te zien is.
En omdat uiteraard - op opa na -
niemand in het dorp de twee Q]s
gelooft, gaan ze zelf op onderzoek
uit. Wie is deze man? Wat heeft
die ring onder de struik ermee te
maken? En wie is toch die myste
rieuze kerel die in zijn rode Merce
des steeds dezelfde rondjes door
het bos rijdt? De twee brugklasde
tectives proberen de losse eindjes
aan elkaar te knopen met gevaar
voor eigen leven.
De KRO presenteerde de serie des-
tijd als 'een komische detective
voor de jeugd'. Kan me niet herin
neren veel gelachen te hebben, wél
veel gegild. Vooral toen huishoud
ster Martha die fles kapot sloeg op
het hoofd van een der boeven. In
de Mikrogids verschenen destijds
al snel brieven van bezorgde vol
wassenen. Of de KRO wel goed bij
haar hoofd was om de jeugd op te
zadelen met zoveel realisme. Het
antwoord kreeg de omroep van de
kinderen zelf Die stuurden name
lijk massaal adhesiebetuigingen
naar de omroep: „Ku en Ku is ge
woon echt! Op het sjoernaal is het
ook allemaal moort en so. Waar
om mag dat dan niet in Ku en
Ku?", schreef ene Jasper (11). En zo
dacht schrijver Harrie Geelen er
ook over. Die wilde na de sprook
jeswereld van 'Hameien' een 'aards
buitenverhaal met bloed en griezel
effecten' schrijven. Dat is gelukt.
Die tweede Q^8c Q;serie, uit 1976,
was weliswaar niet nodig. Maar
daar hebben we het niet meer
over. Wij veertigers zijn Geelen en
de KRO dankbaar dat ze in een "tijd
waarin jeugd-tv vooral gezellig
moest zijn, het aandurfden ons de
stuipen op het lijf te jagen. De les
was hard, maar o zo waar: het le
ven is niet louter Swiebertje, het is
soms ook een vleugje Q^& Q.
Ivar Hoekstra
De Wereld op zijn Kop,
zondag, Nederland 2, 23.15 uur
De Wandeling,
vrijdag, Nederland 2, 17.05 uur.
Herhaling: zondag, Nederland 2, 9.35 uur.
Reageren?
redactie.media@wegener.nl
gaat. Van allebei word je wijzer. Onderweg
zijn en vragen stellen, zit helemaal in me.
Als ik mijn tv-werk niet leuk meer zou vin
den, zou ik zó postbode willen worden. Dan
kan ik toch lekker buiten lopen en mensen
ontmoeten. Maar ik denk dat ik het zo zou
missen om zo vrij al die vragen te mogen
stellen aan zo veel verschillende mensen."
foto's
Phil Nijhuis/
GPD
Hella van der Wijst
Geboren in 1964. Groeide op in
Noord-Brabant. Volgde de academie voor
journalistiek in Tilburg, werkte voor Omroep
Brabant, Brabant Pers en de KRO-radio. Als
verslaggever bij Kruispunt maakte ze in 1996
haar entree bij de televisie.
Inmiddels is ze tien jaar presentator van De
Wandeling bij de KRO-televisie. Sinds kort
richt ze met het programma De Wereld op zijn
Kop de blik van de kijker op de derde wereld.
Van der Wijst woont in Bussum samen met
haar vriend die werkt als tv-producent.
