Soms viel iemand in de gracht Geen sprookjes over schaapskudde Nieuwe raadkaart Weekboek van' een herder 16 3 O 5 UJ O Je kunt het een gekrompen dorp noemen. De plek waar de foto op de nieuwe raadkaart uit de collectie van Hans Lindenbergh is genomen had indertijd onder meer een school. De groei van het dorpje op Zuid-Beveland is stil komen te staan. Dus geen school meer. De vraag is: hoe luidt de naam van de plaats? Oplossingen kunnen tot en met uiterlijk donderdag 26 februari worden gezonden naar: Redactie PZC Buitengebied, postbus 91,4330 AB Middel burg, fax 0118-434012, e-mail redactie@pzc.nl. Onder inzenders van een goede oplossing worden drie waardebonnen verdeeld., door Rinus Antonisse Volgens mij is de raadkaart van vorige week de her vormde kerk met aange bouwd de openbare lagere school aan de Ring van Sint-Anna- land, schrijft C. H. van Dijke uit Goes. „De kerk is nog steeds in ge bruik en de school is al vele jaren geleden afgebroken." „Ik heb op die school gezeten en ook mijn broer en zus", meldt Bep Laban-Snoep uit Tholen. „Langs de achterkant ging je over een pleintje naar de consistorie van de kerk. Daar kregen we godsdienst les." C. Jasperse uit Terneuzen merkt op dat de kerk rond 1900 werd gebouwd en in plaats kwam van een zogeheten koorkerk, waar van alleen het koor dienst deed als kerk. Naast en achter de openbare school stond de christelijke school, meldt D. J. Houtekamer uit Kapel- Ie. „Zelfben ik opgegroeid in de Voorstraat, dichtbij de kerk en mijn school. In de pauze ging ik al tijd even thuis wat drinken. Ik heb ruim acht jaar op de christelijke school gezeten. We gingen nooit zoveel om met de kinderen van de openbare school, dat was toch weer apart. Het schoolplein werd gebruikt voor allerlei festiviteiten zoals spelletjes met Koninginne- dag." C. de Bruyn-den Boer uit Sint-An- naland vertelt dat de openbare school in 1883 is gebouwd, met aanvankelijk vier lokalen. „Als soms een van de jongens spelen derwijs in de kerkgracht viel, liep hij zo zo snel mogelijk naar huis en werd er door zijn klasgenoten uit volle borst gezongen: ie eit er in gezete. Plat Zeeuws dus. Zelfben ik vanwege de evacuatie (na de Fe- bruariramp 1953, red.) pas op mijn zevende jaar naar de school ge gaan." Deze inzender noemt als leer krachten juffrouw A. N. Evertse en de heren C. van Winkelen, A. P. Bil en Pape. Piet van 't Hof uit Sint-Annaland voegt daar de naam van meester Boot, schoolhoofd, aan toe. Hij weet dat de kerk eind jaren vijftig werd verbouwd, met een vleugel aan beide zijkanten, zo dat weer enigszins de kruiskerk van vroeger terugkeerde. „De ope ning van dewergrote kerk, ruim 950 zitplaatsen, heeft plaats gevon den op 16 juli 1959. Voorganger in de dienst van dominee P. West- land." Voor Kees Fase uit Stalland is het een thuiswedstrijd. Hij geeft aan dat zowel openbare als christelijke school in i959/'6o werd gesloopt. Aan de Schoolstraat kwam een nieuw complex, 'waar ze nu een nieuwe brede basisschool aan het bouwen zijn.' De 'beruchte' gracht is in 1937 gedempt, een karwei voor werklozen. Kees Stevense uit Middelburg te kent aan dat de in 1900 in gebruik genomen nieuwe kerk nog geen 21.000 gulden kostte. De uitbrei ding met zijvleugels kostte veel meer: 176.000 gulden. In het dorp was er al vanaf 1839 een openbare school, tegen de oude kruiskerk aangebouwd, in 1883 en 1909 aan gepast. Pas in 1922 kwam er een school met de bijbel. De waardebonnen gaan naar: I. Vroegop, Sint-Annaland, G. P. van de Voorde, Middelburg en D. J. Hou tekamer, Kapelle. \''l 1 door René Hoonhorst Eindigde het feest in de stal van de Schaapskudde Zeeuws-Vlaanderen toch nog in een kater. Net vóór de lamme- tjesdagen was afgesproken dat 'vriendje' - het rammetje dat bij zijn geboorte te zwak was voor een fles, maar op wilskracht en goede zorgen overleefde - een mooi, bruin leven zou krijgen op zorgboerderij Jodi. Maar daags na de kraamdagen sneefde 'vriendje'. De klappen die het beestje tijdens zijn eerste levensdagen opliep, werden hem toch nog fa taal. Vlak na de geboorte stapte een ooi tot twee keer toe op het frêle lammetje. Waar schijnlijk is het darmenstelsel van het diertje daarbij beschadigd, constateerde de dieren arts begin deze week. Een dag later overleed 'vriendje'. Herder Jan Klomp zei al vaker dat je schapen niet moet vermenselijken. Zo gauw zeker is dat lammeren in de kudde blij ven, krijgen ze een, wettelijk verplicht, num mer. De overige jonge dieren worden ver kocht of gaan naar de slachter. Namen geven de herders de schapen niet. Maar 'vriendje' groeide de afgelopen maand uit tot symbool van de kudde. Herder Natasja Vermeulen kreeg een speciale band met het dier, omdat hij aanvankelijk via een sonde moest worden gevoed. Na een paar dagen was het beestje net zo dartel als probleemloos geboren ande re lammeren in de stal. Omdat het 'sondelam' ook nog fotogeniek was, werd hij het uithangbord van de geboor tegolf voor de lammetjesdagen. Het beestje verscheen op aankondigingsflyers en ansicht kaarten. Zijn adoptiecertificaat was - in tegen stelling tot die van negen andere, ook schatti ge, lammetjes - na dik een dag uitverkocht. Juist daarom willen de herders voor 'vriend je' een uitzondering maken. Het rammetje krijgt een grafje met een gedenkteken net bui ten de stal. Niet alleen omdat de herders zo hun best hebben gedaan om 'het ventje' in de kudde te houden, zegt Natasja. „Er zijn tientallen kinderen die 'vriendje' hebben ge adopteerd en nog meer die hem hebben vast gehouden of geaaid. Als die een volgende keer komen, moet je ze toch laten weten wat er met hun favoriete lammetje is gebeurd, vind ik." Natuurlijk kunnen de herders mak kelijk een ander lam aanwijzen als kinderen naar 'vriendje' vragen. Maar ze willen nie mand bedotten. „De dood hoort nu eenmaal bij het leven. Dat moet je niet verdoezelen." Die eerlijke benadering bevalt Joke Inghels uit Terneuzen. Zij kreeg deze week als cliënt van stichting Het Gors een rondleiding in de stal. Normaal past dat niet in de bedrijfsvoe ring, maar de herders maakten een uitzonde ring voor een groepje lichamelijk gehandicap ten dat een maatschappelijk uitje maakte. Ook Inghels ziet graag lieve, vertederende lammetjes. Maar ze vindt het een verade ming dat Natasja niet verhult dat de herders een bedrijf runnen. „Vaak doen mensen net alsof een schaapskudde een soort sprookje is. Hier verkopen ze gelukkig geen flauwekul, maar vertellen ze het echte verhaal." Zaterdag 21 februari 2009 PZC

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 16