spectrum 10
PZC
Zaterdag 21 februari 2009
Zijn medewerkers zien in hem een held, de grote organisaties in de thuiszorg
een steeds grotere concurrent.
Jos de Blok zelf wordt er niet koud of warm van.
Hij zegt maar één ding te willen: echte zorg voor de kwetsbare medemens.
„Een fantastisch thuiszorgsysteem is
in vijftien jaar naar de knoppen geholpen."
door Arvid van der Wolf
foto's Ab Hakeboom
Revolutie in de thuiszorg:
de ouderwetse wijkzus
ter is terug. De komst
van de eerste verliep wel
iswaar moeizaam, maar
de duizend die erna kwa
men, kregen een warm
welkom. Nu is Jos de Blok (48) directeur
van meer dan honderd teams van wijkver
pleegkundigen en wijkziekenverzorgen
den, die zich overal in den lande, van Zut-
phen tot Steenwijk en van Deventer tot
Amsterdam, hebben losgemaakt van de ge
vestigde thuiszorg. Een nieuw bedrijf is
ontstaan: Buurtzorg. „Wij zijn actiefin
meer dan honderd plaatsen. Elke maand
komen er locaties bij."
Jos de Blok, een in jeans en T-shirt gehul
de Almeloër met vriendelijke, donkere
ogen, wordt gevierd door zijn honderden
nieuwe medewerkers, die in hem een
'wonderkind' zien. En hij wordt argwa
nend bekeken door de gevestigde thuis
zorg, die in hem een gewiekste zakenman
vermoedt. Van geen van beide wordt hij
koud of warm. „Ik probeer iets neer te zet
ten waarin ik kan geloven. De cliënt in de
thuiszorg moet weer echte aandacht krij
gen en de medewerkers moeten weer wor
den behandeld als echte professionals. Er
is met hen gesold."
Een carrière in de zorg. Opmerkelijk, want
toen Jos de Blok in Zeeuws-Vlaanderen
opgroeide, leek hij met zijn talent voor re
kenen en economie eerder geboren voor
een mooie loopbaan in het geld.
„Mijn ouders hadden ons heel warm en so
ciaal voelend opgevoed, in een echt
rooms-katholiek gezin, met heel veel vro
lijkheid en optimisme. Maar bij mij leidde
dat in eerste instantie niet tot een keuze
voor iets sociaals of creatiefs. Ik ging cijfe
ren en hooguit wat toneelspelen. Ik had
al vroeg een hekel aan verspilling."
Logisch dus dat De Blok vanuit de
middelbare school doorstroomde
naar de heao in Eindhoven. „Van
de ene op de andere dag ben ik
ermee gestopt. Ik merkte dat ik
toch meer door mensen dan
door cijfers werd geboeid. Ik