spectrum 10 PZC Zaterdag 21 februari 2009 Zijn medewerkers zien in hem een held, de grote organisaties in de thuiszorg een steeds grotere concurrent. Jos de Blok zelf wordt er niet koud of warm van. Hij zegt maar één ding te willen: echte zorg voor de kwetsbare medemens. „Een fantastisch thuiszorgsysteem is in vijftien jaar naar de knoppen geholpen." door Arvid van der Wolf foto's Ab Hakeboom Revolutie in de thuiszorg: de ouderwetse wijkzus ter is terug. De komst van de eerste verliep wel iswaar moeizaam, maar de duizend die erna kwa men, kregen een warm welkom. Nu is Jos de Blok (48) directeur van meer dan honderd teams van wijkver pleegkundigen en wijkziekenverzorgen den, die zich overal in den lande, van Zut- phen tot Steenwijk en van Deventer tot Amsterdam, hebben losgemaakt van de ge vestigde thuiszorg. Een nieuw bedrijf is ontstaan: Buurtzorg. „Wij zijn actiefin meer dan honderd plaatsen. Elke maand komen er locaties bij." Jos de Blok, een in jeans en T-shirt gehul de Almeloër met vriendelijke, donkere ogen, wordt gevierd door zijn honderden nieuwe medewerkers, die in hem een 'wonderkind' zien. En hij wordt argwa nend bekeken door de gevestigde thuis zorg, die in hem een gewiekste zakenman vermoedt. Van geen van beide wordt hij koud of warm. „Ik probeer iets neer te zet ten waarin ik kan geloven. De cliënt in de thuiszorg moet weer echte aandacht krij gen en de medewerkers moeten weer wor den behandeld als echte professionals. Er is met hen gesold." Een carrière in de zorg. Opmerkelijk, want toen Jos de Blok in Zeeuws-Vlaanderen opgroeide, leek hij met zijn talent voor re kenen en economie eerder geboren voor een mooie loopbaan in het geld. „Mijn ouders hadden ons heel warm en so ciaal voelend opgevoed, in een echt rooms-katholiek gezin, met heel veel vro lijkheid en optimisme. Maar bij mij leidde dat in eerste instantie niet tot een keuze voor iets sociaals of creatiefs. Ik ging cijfe ren en hooguit wat toneelspelen. Ik had al vroeg een hekel aan verspilling." Logisch dus dat De Blok vanuit de middelbare school doorstroomde naar de heao in Eindhoven. „Van de ene op de andere dag ben ik ermee gestopt. Ik merkte dat ik toch meer door mensen dan door cijfers werd geboeid. Ik

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 144