f
Loord is dood, kabinet zoekt eensgezindheid
Robert Marsen (43)
Eppo Jansen (73)
Rob van den Aarsen (43)
'Bedrijven die moeten besparen leggen vakbonden de keus voor: minder loonsverhoging
of meer ontslagen' Charles Kalshoven, hoofdeconoom van INC
PZC Woensdag 18 februari 2009 9
I
W Functie: Procesregelaar gasreiniging
„Bij de hoogovens van Corus vang ik de schadelijke gassen op. Nu is het
alleen wat rustiger. Ik zit voor 20 procent in de werktijdverkorting, dus
één dag per week maak ik gebruik van 'de regeling van Donner'. Het is
ongelooflijk hoe snel het gaat. In oktober zaten mijn collega's en ik met
zijn allen aan het maximale aantal overuren. Binnen een week sloeg het
om en in november viel het werk compleet stil. Begin 2000 ging het ook
niet goed, maar toen zag je dat al een tijd tevoren aankomen. In de
werktijdverkorting volg ik een opleiding over veiligheid. Er is verlenging
aangevraagd van nog zes weken verkorting. Scholing is een belangrijke
voorwaarde. Ik ben benieuwd wat ze mij na al die jaren nog leren."
Functie: Gepensioneerd
„Ook al is het recessie, ik zal altijd muziek blijven kopen. Nu weer twee
cd's met uitvoeringen van Schubert. Ik ben niet bang dat ik me dat niet
meer kan permitteren. Maar ik let natuurlijk wel op de prijs. Eigenlijk koop
ik pas iets als het in de uitverkoop is. Of die onheilsberichten mij raken?
Nou, ik schrik er erg van als mensen hun baan kwijtraken. Ik ben niet bang
dat het slechter met mij gaat, of dat ik ineens minder te besteden heb,
maar ik maak me wel zorgen om mijn twee zoons van 36 en 39 jaar. Zij
hebben kinderen en een huis. Die generatie moet het wel allemaal
opknappen. Over hun financiële positie en oude dag ben ik bezorgd. Als
ouder hoop je altijd dat je kinderen het beter hebben dan jij."
Functie: Directeur transportbedrijf
„Stress hoort bij de transportsector, dus ik ga nog elke dag met plezier
naar mijn werk. Maar het is momenteel wel dramatisch. In november
stortte het goederenvervoer in. In één klap hebben we 30 tot 40 procent
minder werk gekregen. Normaal zitten er dagelijks zo'n honderd
chauffeurs van ons op de weg, vijftien van hen zijn kleine zelfstandigen.
Voor hen heb ik geen werk meer. Ik doe mijn best om mijn eigen
chauffeurs veertig uur aan het werk te houden. Ik vind het ai erg dat ik ze
nu soms naar huis moet sturen, omdat zij al veertig uur gereden hebben.
Juist de overuren maken het beroep van chauffeur aantrekkelijk. Ik zie
geen licht aan het eind van de tunnel."
opeens een opmerkelijke saamho
righeid te bespeuren aan het Bin
nenhof
Het gesteggel over de beperking
van de hypotheekrenteaftrek was
hopelijk een laatste stuiptrekking
van een vechtkabinet met ministers
die elkaar de afgelopen twee jaar re-
1 gelmatig het licht in de ogen niet
gunden, al bleef dat vaak achter de
schermen verborgen.
Nog voor de CPB-cijfers naar bui
ten kwamen, waren de meest be
trokken ministers gisteren al met
spoed bijeengekomen. Later zaten
de premier, de vice-premiers Bos
en Rouvoet en de drie fractievoor
zitters van CDA, PvdA en Chris
tenunie nog eens bij elkaar. Ze lij
ken te beseffen dat het niet gepast
is nog langer veto's uit te spreken
over pijnlijke maatregelen nu zo
veel mensen hun baan verliezen.
Dat betekent ook dat het regeerak
koord de prullenbak in kan. Want
dat ging uit van een totaal andere
economische werkelijkheid dan die
zich nu aftekent. Er was een over
schot voorzien, waar er nu een ga
pend gat in de rijksbegroting ont
staat van zeventien miljard euro,
oplopend tot dertig miljard euro in
2010.
Volgens het regeerakkoord zou nu
enorm moeten worden bezuinigd,
zo bedong het CDA bij de coalitie
besprekingen. De partij hield daar
tot deze week stoïcijns aan vast, in
tegenstelling tot PvdA en Christen-
Unie. Toch is nu, geconfronteerd
met de dramatische cijfers, ook*
CDA-fractievoorzitter Pieter van
Geel door de bocht. Zulke keiharde
bezuinigingen zijn 'niet realistisch',
zei hij.
Premier Balkenende suggereerde
zelfs een stap verder te willen gaan.
De Europese regel dat een tekort de
drie procent niet mag overschrijden
'is geen absolute grens in uitzonder
lijke omstandigheden', merkte hij
op. Ofwel: het is crisis en dan mag
het tekort oplopen, zolang het
maar geen gewoonte wordt.
Minister Bos van Financiën zei gis
teren dat hij en de premier al heb
ben gesproken over de maximale
hoogte van het tekort. Cijfers wilde
hij niet geven.
Binnenkort komt het kabinet met
investeringen in onder meer de
bouw. Al zullen die geen tientallen
miljarden bedragen, temperde
Wouter Bos alvast al te hoge ver
wachtingen. Dat kan de schatkist
volgens hem niet aan.
Om straks alles te kunnen betalen,
zijn verdere hervormingen nodig,
kondigde het kabinet eerder al aan.
Daarmee krijgt het een tweede
kans te laten zien dat deze coalitie
heus wel iets voor elkaar kan krij
gen. De afgelopen twee jaar leek de
regeringsploeg vooral goed in het
uit de weg gaan van alle moeilijke
thema's, zoals de hypotheekrenteaf
trek en het ontslagrecht.
De crisis dwingt het kabinet duide
lijke keuzes te maken die boven
dien - Nederland staat immers met
de rug tegen de muur - te verkopen
zijn aan het electoraat. Waar de coa
litie in economisch goede tijden
vaak verdeeld was, veroordeelt de
huidige crisis haar tot innige samen
werking.
Dan handelt het kabinet halverwe
ge zijn regeerperiode eindelijk naar
zijn eigen motto: Samen werken, sa
men leven.
