achter de schermen
'Saeftinge is echt geen alternatief
'Geen grote
woorden
over crisis'
Financiële tegenvaller op de koop toe
Blijft de
intimidatie
dan ook?
Bezinning
Goed dat deze heren opstappen. Ze hebben er
een grote puinhoop van gemaakt. We kunnen ze
missen als kiespijn' w. de Hoop
'Ach, we zullen nog weieens met weemoed aan deze
twee heren terugdenken.Beste Hans, beste Rob, het
ga jullie goed!' Ron Giljam
PZC Dinsdag 17 februari 2009 I 3
Dick van Muiswinkel en Lieuwe Rienstra van de raden van toezicht van de ziekenhuizen in Goes en Vlissingen.
foto Ruben Oreel
Of hij een bonus krijgt?
„Nee in het geheel niet,
nog geen dubbeltje", zegt
Rob Zomer. Hij had een doorlo
pend contract en krijgt - naar ei
gen zeggen - wachtgeld. „Voor mij
gelden exact dezelfde regels als
voor iedere andere medewerker in
een ziekenhuis. Ik krijg wachtgeld,
dat staat in de CAO."
Dat betekent dat Zomer het eerste
halljaar zijn huidige salaris krijgt
doorbetaald. Daarna krijgt hij drie
maanden tachtig procent, twee
jaar 75 procent en daarna als hij
nog geen ander werk heeft, zeven
tig procent. Zomer had in 2007
een belastbaar inkomen van bijna
174.000 euro per jaar.
Het was een publiek geheim dat
Zomer na de fusie directeur van
het ziekenhuis moest worden. Zo
wel Zomer als de raden van toe
zicht ontkennen dat nu. Er is wel
met Zomer gesproken over een be
stuursfunctie, erkenden de toe
zichthouders. „Maar Rob Zomer
had voorwaarden gesteld waaraan
niet kon worden voldaan." Welke
dat zijn, werd niet verteld.
Zomer spreekt tegen dat hij, zoals
de ondernemingsraad hem ver
wijt, te weinig afstand tot Goes
heeft bewaard. „We hebben, toen
de financiële problemen in Goes
ontstonden, gekeken of het ver
standig was om door te zetten. In
het belang van de Zeeuwse zieken
huiszorg was die stap onontkoom
baar. Dat was zó belangrijk, dat we
de financiële tegenvaller op de
koop toe hebben genomen."
Rob Zomer
Een naam wil de Vlissingse
verpleegkundige niet geven,
vragen beantwoorden wil ze
ook niet. Wel wil de veertiger tus
sen ziekenhuishal en draaideur
een vraag kwijt: „Als ze toch door
gaan met wat ze van plan waren,
gaan de intimidaties dan ook
door?"
Heel even was er een jubelstem
ming in Ziekenhuis Walcheren
over het vertrek van de Raad van
Bestuur. De ontnuchtering volgde
al ras. „Nu zijn we wel van die
mannen afi maar het probleem is
niet weg", verzucht Sabine. „Als
deze Raad van Toezicht een nieu
we directeur zoekt zitten we zo
weer in dezelfde sores. Het is een
kleine overwinning dat de twee he
ren zijn vertrokken. Maar het inge
zette beleid was waar het om ging
en daar zijn we geen meter mee
opgeschoten", zegt Piet van Rooi-
jen, een van de zeldzame mensen
in Ziekenhuis Walcheren die van
meet af aan met naam en toenaam
kritiek levert. „We richten onze pij
len op de Raad van Toezicht. Die
moet ook vertrekken."
In Goes zien veel medewerkers
hun bestuurder Simons met lede
ogen vertrekken. „De schreeuwle
lijkerds hebben het voor elkaar",
snuift een man in blauwe overal]
bij het 'rookbankje' voor het Goe-
se ziekenhuis. „Schrijf maar op:
een domme hetze", roept een wit-
gejaste vrouw op de gang. „Ze kun
nen de ziekenhuizen niet meer uit
elkaar trekken. We doen al zoveel
gezamenlijk?", zegt Annet, terwijl
ze van achter een balie komt.
„Nee, geen hele naam. Zo zijn de
verhoudingen niet meer. Ik werk
met Vlissingse collega's." Ze gri
mast. „Heel spijtig, heel erg triest.
De Raden van Bestuur gaan niet
weg om hun beleid maar om de
partijdigheid van gemeenten op
Walcheren, vakbonden. Er wordt
maar naar één groep geluisterd.
Dit is slecht voor de naam van de
ziekenhuizen", stelt Wil Schipper,
voorzitter van de ondernemings
raad van het Oosterscheldezieken-
huis. Ook hier zijn medewerkers
ervan doordrongen dat zij op •een
andere locatie zullen werken.
Maar dat is dan zo. Mensen doen
daar hier minder moeilijk over."
„Laat nou die vakbonden hier hun
best maar doen! Straks staan we
met zijn allen op de keien door
die zakenlui die denken dat ze aan
een ziekenhuis kunnen verdie
nen!", briest Tom met een map on
der zijn arm. „Dat willen ze in Vlis
singen niet weten!"
Commissie Nijpels
stuurt kabinet een
aanvullende notitie.
door Jeffrey Kutterink
DEN HAAG - Verlaging van het
Land van Saeftinge is geen alterna
tief voor het onder water zetten
van de Hertogin Hedwigepolder.
Dat oordeel geeft de commissie
Nijpels in een aanvullende notitie
aan het kabinet.
De commissie Natuurherstel Wes-
terschelde - onder voorzitterschap
van WD-coryfee Ed Nijpels - on
derzocht in opdracht van het kabi
net alternatieven voor ontpolde-
ring. Nijpels weerlegt ermee aantij
gingen dat verlaging van Saeftinge
onvoldoende is onderzocht.
Saeftinge is nu volgens de commis
sie Nijpels een 'waardevol estua-
rien natuurgebied'. Door verlaging
ontstaat een ander soort schor. De
ene natuur wordt ingewisseld
voor de andere soort natuur en is
daarom al geen alternatief voor
ontpoldering. Ook zijn gevolgen
van de verlaging niet bekend. Be
staande vegetatie zal afsterven.
Herstel duurt een groot aantal ja
ren. In het Land van Saeftinge zit
een laag zwaar vervuilde grond.
Door het verdwijnen van vegetatie
na verlaging kan de ondergrond
W* Verlagen van Saeftinge is natuur
inwisselen voor natuur en geen
alternatief voor ontpolderen. Dat
schrijft de commissie Nijpels aan
het kabinet.
COMMENTAAR
Het vertrek-van Hans
Simons en Rob
Zomer brengt wat
lucht in de totaal
verziekte discussie over de
ziekenhuiszorg in
Midden-Zeeland. De beide
directeuren, tevens 'raden van
bestuur', hebben zich bij te veel
belanghebbenden onmogelijk
gemaakt. Ze legden slecht uit,
ze luisterden niet, ze namen
hun personeel tegen zich in en
ze verloren het vertrouwen van
veel bezorgde Zeeuwen. De
raden van toezicht lieten dit
veel te lang op zijn beloop.
Een nieuwe top is dé kans om
het beleid eens goed tegen het
licht te houden. Na alle tumult
lijkt een bezinningsperiode
gewenst, waarin alle opties
worden heroverwogen. Is het
niet alsnog mogelijk om
basisziekenhuizen in de
Bevelanden én op Walcheren
open te houden? Als die
afweging zorgvuldig gebeurt,
dit keer dus niet tegenóver
maar mét het personeel en mét
de zorgconsumenten, ontstaat
er wellicht toch nog draagvlak
voor de veranderingen.
Nieuw bloed geeft ook de hoop
dat de uiteindelijke keuze beter
over het voetlicht zal komen.
Nu Simons en Zomer weg zijn,
kan de fusie eindelijk met de
nodige zorg worden omgeven.
gaan eroderen en kan vervuilde
grond alsnog uitspoelen, aldus de
commissie Nijpels. Die herziet
haar visie op verlaging van Saeftin
ge daarom niet.
Liet effect van ontpoldering op de
waterstanden (bij Antwerpen)
van de Westerschelde is zo klein
dat het geen argumenten voor of
tegen ontpoldering oplevert.
Nijpels schrijft in het aanvullende
rapport dat zijn visie wordt ge
deeld door 'de vertegenwoordiging
van Deltares'.
Gedeputeerde Wiersma:
„Laten we elkaar
de put niet in praten."
door Ben Jansen
MIDDELBURG - De Zeeuwse Staten
menen dat gedeputeerde Marten
Wiersma (GL, economie) zich tot
nu toe voldoende heeft ingespan
nen om het bedrijfsleven de hel
pende hand in de kredietcrisis te
bieden.
Die rol is beperkt. Wiersma heeft
gesprekken met het bedrijfsleven
en de sociale partners in Zeeland
gevoerd. Bovendien heeft hij verze
kerd dat waar mogelijk opdrach
ten in de tijd naar voren worden
gehaald en beslisprocedures ver
kort. Deze aanpak kreeg gisteren
waardering in de Statencommissie
economie en mobiliteit.
Behalve van de PvZ. Francois Ba-
bijn, hulp-Statenlid voor deze par
tij, sprak de vrees uit dat 'een
tsunami van ontslagen Zeeland zal
overspoelen' en hij zei een langdu
rige crisis te voorzien.
Wiersma antwoordde nuchter.
„Laten we elkaar niet de put in pra
ten en al te grote woorden gebrui
ken", raadde hij aan. Daarmee rea
geerde hij meteen op een uit
spraak van de PvZ in de Staten
van Zeeland eerder deze maand,
waarin de gedeputeerde ervan
werd beschuldigd dat hij zich bij
de aanpak van de kredietcrisis ach
ter mooie woorden zou verschui
len.
