Weinig publiek voor jeugdige talenten Een intrigerende actrice die vertolking laat zweven tussen type en karakter PZC Maandag 16 februari 2009 19 Na het Multiple Piano fes tival, dat met relatief on bekende muziek twee keer een bijna volle zaal trok, was het ronduit teleurstel lend dat er vrijdag slechts enkele tientallen mensen kwamen luiste ren naar de prestaties van jeugdige talenten. Dat was echt opvallend, omdat het programma bestond uit werken van Mozart en de musici, die al vele prijzen in de wacht heb ben gesleept, bekend Staan als ge degen vertolkers die het niet van populistisch gedoe moeten heb ben. Het concert werd theatraal inge leid door actrice Marieke van Leeu wen en dè vijftien jaar oude pia nist Nicolas van Poucke opende met de Pianosonate in nr. 9 KV 310. Mozart schreef dit werk tij dens zijn verblijf in 1778 in Parijs. Het Allegro maestoso zit vol pathe tische en tragische elementen. Van Poucke speelde het met een stevi ge toucher en (te) veel pedaal. Per soonlijk houd ik van een meer transparante Mozart interpretatie, genuanceerd en helder. Mozart is geen Rachmaninov en vereist een sierlijke invulling, gespeend van overdadige romantiek. Het Andan te werd expressief en met een juis te in achtneming van de dyna miek gespeeld. In de Finale (pres to) toonde de jeugdige pianist dat hij over een fenomenale vinger vlugheid beschikt. Het Strijkkwartet in Bes KV 589, is het tweede van de drie Pruisische Sonate, kwartet en piano Muziek Podium Zeeland. Sonate, kwartet en pianoconcert van Mozart. Door Nicolas van Poucke (piano) en het Rubens Strijkkwartet. Gehoord vrijdag 13 februari in de Concertzaal in Middelburg door Jeanette Vergouwen Kwartetten die Mozart schreef voor de Pruisische koning Fried- rich-Wilhelm II. Deze vorst was cellist en daarom is de partij voor de cello extra rijk. De kwartetle den: Sarah Kapustin, Sidonie Riha, Roeland Jagers en Joachim Eijlan- der zijn goed op elkaar ingespeeld, er wordt naar elkaar geluisterd en daardoor is de balans goed. Het werk is speciaal, omdat de cello en niet de viool regelmatig de thema melodie brengt. Het werk vol dy namische effecten werd knap ge bracht met prachtige versieringen en onderstreepte modulaties in het Larghetto en veel emotie in het Menuet. Het tempo in het Me nuet was nogal snel, maar daar door was het Trio extra spits en sprankelend. Het Pianoconcert nr. 12 in A KV 414 werd gespeeld in de bewer king voor piano en strijkkwartet. Tijdens het Allegro zochten de vijf musici even naar de juiste balans, maar die werd snel gevonden. De heerlijk in het gehoor liggende mu ziek kreeg een goede vertolking met interessante, spits gebrachte cadensen en mooie dialogen tus sen strijkers en solist. Het Andante bevat een thema uit een ouverture van Johann Christi an Bach, de Londense Bach, waar Mozart veel aan te danken had. Dit middendeel werd gevoelig, stijl vol nogal romantisch vertolkt. Het slotdeel Allegretto met een rondo- vorm vormde een mooi besluit van dit concert. FILMS BERGEN OP ZOOM Cinem'actueel, Transporter 3: 20.00 uur; The Curious Ca se of Benjamin Button: 20.00 uur; Spion van Oranje: 20.00 uur; Mataharis: 20.30 uur; GOES Merral, New in Town: 19.15 en 21.45 uur; Spion van Oranje: 19.00 en 21.00 uur; The Cu rious Case of Benjamin Button: 21.15 uur; Valkyrie: 19.30 en 22.00 uur; Yes Man: 18.45 uur; MIDDELBURG Schuttershof, Cherry Blossoms - Hanami: 20.00 uur; OOSTBURG Ledeltheater, Australia: 20.00 uur; TERNEUZEN View, New in Town: 19.30 uur; Spion van Oranje: 21.15 uur; Curious Case of Benja min Button: 20.15 uur; Valkyrie: 20.30 uur; VLISSINGEN CineCity, De maanprinses en het geheim van het Witte Paard: 14.00 uur; Despereaux: 13.45 en 16.00 uur; Australia: 21.00 uur;. Bolt: 14.00 en 16.15 uur; Doubt: 19.30 uur; Friday the 13th: 22.00 uur; Kikker dril: 13.30 en 15.15 uur; New in Town: 16.15 en 19.00 uur; Oorlogswinter: 19.15 uur; Pink Panther 2: 13.45 en 19.00 uur; Slumdog Millionaire: 16.15 en 21.30 uur; Spion van Oranje: 17.00 en 19.15 uur; The Curious Case of Benjamin: 15.45 en 21.15 uur; Transpor ter 3: 21.45 uur; Valkyrie: 16.15, 19.00 en 22.00"uur; Yes Man: 19.15 uur; Sneak: 22.00 uur; meer agendanieuws op onze webside Nicolas van Poucke beschikt over een fenomenale vingervlugheid. foto Ruben Oreel NADER BESCHOUWD door Willem Nijssen Ik houd van toneel dat je helemaal meesleurt en bij regelmatig gebrek daaraan houd ik dan ook maar van to neel, dat te denken geeft. Iéts te denken geeft, het maakt niet uit wat. En Toneel groep Alaska, die afgelopen week voor 25 man hun 'Safety First' speelde in het Arse naaltheater, heeft op dat laatstgenoemde terrein wel wat te bieden. Om te begin nen hun uitgangspunt. „Alaska vindt dat haar theater zich in de wereld moet manifesteren en niet op een eiland zichzelf moet gaan zitten uitvin den. Dit betekent dat de onderwerpen ac tueel, betrokken bij de samenleving en soms politiek zijn. Omdat je niet iets kunt zeggen over grote en complexe on derwerpen zonder serieuze inhoudelijke verdieping, betekent het dat de benade ring tamelijk intellectueel is. Omdat we theater maken en geen journalistiek be drijven moet het dwars door en onder de thematiek, wél kunst zijn. Dat wil zeg gen, vormgegeven, vertaald, esthetisch en betekenisvol op andere gronden dan al leen in onderwerp of uitspraak." Achter die stelling zit een nogal krasse stellingname over veel gangbaar toneel. Daar ga ik nu niet verder op in. Hun to neel moet actueel zijn. En het moet 'be studeerd' zijn. En toch kunst. Dat is de es sentie, kort door de bocht gezegd. Of hen dat op het podium wel zo goed lukt, be twijfel ik, ondanks het acteertalent dat de groep in huis heeft. Maar rond de voor stelling doen ze wel interessante dingen. Zo organiseren zij voor de voorstelling een enquête van bestaande bedrijven, die hen daar kennelijk voor betalen. Hoe meer vragen je beantwoordt, hoe meer korting je krijgt op de voorstelling. Hoe voorzichtig is nu het publiek bij het ver strekken van informatie? Hoe zorgvuldig gaan ze om met hun privacy? Want dat - de bescherming van de privacy - is één van de thema's van 'Safety First'. We weten nu al dat theaterliefhebbers weinig geboeid zijn door pornofilms. En dat het merendeel geen bezwaar heeft te gen hulp bij zelfdoding door niet me disch geschoolde hulpverleners. Als ik op mezelf afga, dan is het afstaan van dat soort private informatie in ruil voor een leuke korting geen enkel probleem. Afscherming. Bescherming. Dat zijn de thema's. En de mensen die daar bij 'helpen' (de beveiligingsfirma's), wie zijn dat? Want je kunt je wel voorstellen dat de behoefte aan bescherming bepaald wordt door het gevoel van angst. En dat kan iemand je ook aanpraten. Journalist Nikkel Wesselink heeft ook dat idee. Hij start een diepgaand onderzoek naar het opvallende succes van de firma Zwart, een goedlopend beveiligingsbedrijf Ge leid door een krachtdadige vrouw. Hij dreigt een belangrijke ontdekking te doen Scène uit Safety First van Toneelgroep Alaska. en moet koste wat het kost worden ge stopt. Zo krijgt 'Safety First' eigenlijk al snel na aanvang het aanschijn van een 'thriller'. Snelle dialogen, met altijd dat nét niet uit- gesprokene. Van relatieconflict tot zaken geheim. Tot liefdesverklaring. Snelle uiter lijkheden ook: designinterieur, vlotte eti- quettebabbel, strak pak. Heel onderhou dend allemaal en knap gespeeld door be kwame acteurs. Kees Hulst en Nettie Blanken, niet de geringsten. En Dagmar Slagmolen, een intrigerende actrice die haar vertolking laat zweven tussen een type en een karakter. Puur toevallig was mij ter ore gekomen, dat de vloer van het podium vol lag met kleine spiegels. (Uren aan gewerkt.) Dat gegeven werd aan het slot ook wel even gebruikt, als de vloer onder de voeten van 'mevrouw de imperatrice' begint te kraken. Maar verder? Ik probeer me voor te stellen wat het is om voortdurend alles foto Jara Lucieer in de vloer weerspiegeld te zien. Ik kan het plaatsen bij het begrip schone schijn. Of bij het begrip design. Maar in Vlissin- gen is er op dat verhoogde podium totaal niets van dat gespiegel te zien. Vergeefse moeite. Té design en té ver gezocht mis schien. Dat laatste gevoel blijft me sowie so het sterkste bij. Deze week is het (hopelijk) nagenieten van 'Cunicu- lus' van Neville Tranter, reeds zondaga vond (maar te laat voor deze editie) ge zien in De Wegwijzer. 'Romeo over Julia' (vrijdag in De Mythe) is 'Romeo 8c Julia' gespeeld door vijf mannen, en dat past perfect in mijn Straatje van Nieuwsgierig heid. Maar ik ben verhinderd. Zaterdag dan naar de première van 'Duet' (Arse naaltheater), over een violiste die door MS nooit meer zal kunnen spelen. Reageren kan via: willem.nijssen@jubii.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 21