Het vuur komt aanstormen als een op hol geslagen trein 8 Dinsdag 10 februari 2009 PZC door Joost Sijtsma De vrees bestaat dat het aantal doden door de branden tot tenminste 230 kan oplopen, meld den Australische media gisteren. Forensische experts zeggen dat de brandwonden van de slachtoffers ernstiger zijn dan de brandwon den die de slachtoffers van de bomaanslagen op Bali had den. Zij vrezen dat het weken kan duren voor alle doden zijn geïdentificeerd. Veel dodelijke slachtoffers lijken niet meer op menselijke resten, een speciaal identificatieteam van de politie moet de identiteit van de slachtoffers vaststel len. Veel mensen worden overvallen door de vuurzee. Zoals Ga ry Hughes uit St. Andrews, verslaggever van The Australi an, die vertelt hoe hij zijn leven redde. „Het vuur komt aan stormen als een op hol geslagen trein. Het ene moment be reid je je voor op het vuur, het volgende moment vecht je om je huis te redden en daarna vecht je voor je leven. De vuurstorm komt sneller dan je kunt denken, laat staan rea geren." Hughes vertelt hoe hij zich iedere zomer voorbereidt op het gevaar van bosbrand. Hij maakt dan de omgeving van zijn huis vrij van brandbaar materiaal, kapt bomen, maait gras en controleert de waterpompen. Deze keer hielp het niet. Het vuur kwam aanstormen over het gemaaide terrein rond het huis en brandende houtsplihters vlogen als een vuur storm het huis binnen. „De wind en de sintels verkennen, als de klauwen van een roofdier, elk klein gaatje van het huis. De sintels vliegen door de gaatjes en scheuren van de gesloten deuren en ramen." Hughes en zijn vrouw en doch ter rennen naar de carport, waar een van de twee auto's al in brand staat. Ze slagen erin met de andere wagen te ont snappen. Dat geluk hadden Penny (21) en Melanie (22) Chambers niet in Kinglake. Ze negeerden oproepen om te vluchten want ze wilden hun paarden redden. De poging mislukte omdat de vuurstorm al snel het huis van hun moeder, waar de paarden stonden, bereikte. De beide zusters vluchtten naar het huis van een buurman. Dat huis brandde echter tot de grond toe af, waarbij niet alleen Melanie en Penny omkwamen maar ook de drie buren. Marysville met ongeveer 700 inwoners is ook zwaar getroffen. De meeste inwo ners zijn zaterdag geëvacu eerd naar Alexandra en daar vrezen de overlevenden voor het lot van dorpsgeno ten die niet tijdig konden ontsnappen. Van het dorp is niets over. Of zoals The Australian plastisch omschrijft: 'Het vuur heeft het dorpje tot slechts een postcode gereduceerd'. Eén van de overlevenden beschrijft dat het dorpje werd over spoeld door een vlammenzee. „Er was de hele dag een hete wind uit het noorden en rond vijf uur 's middags ging de wind liggen. Het werd gedurende tien minuten griezelig 'stil. Toen wakkerde de wind aan en hoorde je een vreemd geluid. Het leek alsof een op hol geslagen kudde naderde, maar het was het vuur dat de vallei inraasde." Het geraas van de vuurstorm komt terug in veel verhalen van overlevenden. Mevrouw Parkinson, haar man Colin Buckler en hun tweejarige zoon Sam overleefden de brand aan de rand van Kinglake National Park. „We zagen het vuur en hoorden het gebulder in de heuvels," zegt Parkin son. Zij en haar man volgden het nieuws over de radio maar er werd geen melding gemaakt van brand in hun om geving. Toen ze het vuur zagen en hoorden belden ze met de autoriteiten. Die vertelden dat er geen meldingen van vuur uit hun omgeving waren. „Zo snel verspreidde het vuur zich dus," zegt Parkinson. Hun redding was miraculeus, meldt The Australian. De ge zinsleden bleven in huis, schuilend onder dekens. Het la waai was immens. „Het was angstaanjagend. Ze zeggen dat een bosbrand het lawaai maakt van een aanstormende vrachttrein, maar dit was het geluid van een vrachttrein zo groot als de ruimte die je kunt zien, zo groot als de horizon. Het geluid was ongelooflijk." Het gezin rende het huis uit naar een beekje. Parkinson: „We zaten in de ondiepe kreek, waar nog net genoeg water in zat, met een natte deken over ons heen." Nadat het vuur voorbij was getrokken zag Parkinson dat van de twintig hui zen er nog slechts drie of vier overeind stonden. Penny en Melanie komen om als ze hun paarden willen redden Mansfield staat bij haar verwoeste huis in Booïarra. foto ANP oude Elana Watson wordt in Whittlesea door rlener herenigd met haar vader, fotoAP «saw-:. Af

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 8