Meester De Ru heette De Bof O Beschuit met muisjes tijdens lammetjesdagen Nieuwe raadkaart Weekboek van' een herder 16 Zaterdag 7 februari 2009 PZC 3 O S ri Uit de collectie van Hans Lindenbergh wederom een prentbriefkaart waarop een onderwijsinstelling centraal staat. In een dorp, dat zich ooit smalstad mocht noemen. De gebruikelijke vraag is: hoe luidt de naam van de plaats? Nadere bijzonderheden over de situatie toen en nu zijn van harte welkom. Oplossingen kunnen tot en met uiterlijk donderdag 12 februari worden gezonden aan: Redactie PZC Buitengebied, postbus 91,4330 AB Middel burg; fax 0118-434019; e-mail redactie@pzc.nl. Onder de inzenders van een goede oplossing worden drie waardebonnen verdeeld. door Rinus Antonisse p de raadkaart van vori ge week stond het schoolgebouw wat op de achtergrond, maar voor veel lezers was het herkenbaar ge noeg. „Het gebouw op de voor grond is Rehoboth aan de Pas poortstraat te Oost-Souburg, wat gebruikt werd voor uitvoeringen van muziek en zang en waarin nu een kledingzaak is gevestigd", schrijft C. P. Jongepier uit Middel burg. „Verder zijn op de foto de contou ren te zien van de Julianaschool, waar ik zeven jaar op school ben geweest, met als onderwijzers C. van der Harst (ie klas), mevrouw De Visser (2e klas), daarna de heer Vreeke (3e en 4e klas), de heer Ma ring (5e en een deel van de 6e klas) en als laatste de heer De Ru (klas 7 en 8), die tevens hoofd was van de school." De vader van Ko Deij uit Vlissin- gen volgde in 1940 meester De Ru op. „Hij bleef daar tot zijn pen sioengerechtigde leeftijd in 1963 en was daardoor 35 jaar school hoofd in Oost- en West-Souburg", aldus Deij. „Als zijn zesjarige zoon kwam ik in 1940 met hem mee naar Paspoörtstraat 12, de ambts woning van het hoofd der school. Deze woning werd gebouwd van de bij de sloop van de villa (op de foto links nog zichtbaar) vrijgeko men en afgebikte IJsselsteentjes, in de oorspronkelijke voortuin van de villa. Inmiddels is de Julia naschool vele jaren geleden afge broken, is Rehoboth omgebouwd tot kledingwinkel en de oude ambtswoning 'verschrikkelijk' gere noveerd", weet Deij. „Ik zou boe ken kunnen schrijven over mijn belevenissen ter plekke, in het bij zonder in oorlogstijd." Willem Antheunisse uit Oost-Sou burg geeft aan dat Rehoboth lange tijd verenigingsgebouw van de her vormde kerk was. Er werden verga deringen, een zondagsschool, re cepties en feesten in gehouden. De ze inzender ging als kind naar de lulianaschool en was er tussen 1961 en 1984 onderwijzer. „Op de plaats van de school staan nu wo- nignen aan de Rehobothstraat." Volgens Kees Stevense uit Middel burg werd het verenigingsgebouw in 1909 gebouwd (voor 3402 gul den) en was aanvankelijk bewaar school. In 1959 vond restauratie plaats. Stevense wijst erop dat de julianaschool van de hervormde verenigingvoor Christelijk Volks onderwijs in 1910 de derde in Sou burg werd. Ook hij noemt meester G. de Ru, die als bijnaam De Bof had. De grond behoorde eerst tot de buitenplaats Doornlust, waar aan de Doornluststraat nog herin nert. Marja Dekker uit Axel weet dat de school in 1973 is gesloopt. Ze ging in Rehoboth naar de zon dagsschool. „Juffrouw-Louws maakte er altijd een gezellige mid dag van." De waardebonnen gaan naar: de Koning, Middelburg, T. van Ge- men, Souburg en M. Dekker, Axel. door René Hoonhorst Van de laatste tien ooien die moesten aflammeren, bleken er uiteindelijk een paar toch niet drachtig. Maar dat de Schaapskudde Zeeuws-Vlaanderen dik meer dan vierhonderd nieuwe lammetjes rijker is, staat vast. Nog voor het tellen van het precieze aantal lammeren is begonnen, zijn de herders al weer aan het aftellen in de schapenstal aan de Mosterdweg bij Oostburg. Nog zeven da gen tot de jaarlijkse lammetjesdagen. De her ders en een aantal helpers maken zich op om honderden bezoekers te verwelkomen op za terdag 14 en zondag 15 februari. Jan Klomp staat een beetje ambivalent tegen over het grote kraamfeest. Hij ziet altijd een beetje op tegen de rompslomp, maar laat ook graag zijn kudde zien. In de eerste plaats om dat hij trots is op zijn gezonde veestapel na tuurlijk. Maar als professionele veehouder ook om promotionele redenen. De provincie Zeeland en de gemeente Sluis subsidiëren de kudde indirect via de Stich ting Dijk- en Krekenbehoud West-Zeeuws-Vlaanderen. Begrazjngvan dij ken en natuurgebieden is niet alleen goed voor het terugbrengen en in stand houden van inheemse vegetatie. Het rondtrekken van een kudde door de regio is tegelijkertijd een toeristische attractie. Niet alleen toeristen kunnen van het aanzien van de kudde genieten, ook de inwoners van de streek zien graag schapen in de vrije na tuur. Voor optimale benutting van de begra- zingsperiode én een economische bedrijfsvoe ring concentreert Klomp de lammertijd in de wintermaanden. De aanwezigheid van lam metjes maakt de aaibaarheid en de attractivi teit van de kudde nog groter. Het is dan ook ideaal om kijkdagen te houden als alle lam metjes geboren zijn, dik een maand voor de kudde weer de natuur intrekt. Als Klomp met zijn kudde rondtrekt, kun nen toeristen en streekbewoners de schapen veelal*slechts van een afstandje bekijken. Als mensen eens echt in de stal op visite komen, wil hij zijn dieren op hun paasbest presente ren. Niet alleen Jan, partner Natasja Vermeu len en Serge verwelkomen de gasten, ook een aantal vrijwilligers helpt om van de lamme tjesdagen echte feestdagen te maken. Bezoe kers kunnen langs de hokken lopen en lam metjes aaien, een beschuit met muisjes eten en iets drinken op de geboortegolf in de schaapskudde. Ze kunnen een hoop te weten komen over schapen in het algemeen en de Zeeuws- Vlaamse kudde in het bijzonder. Kinderen vinden het prachtig om een echt certificaat aan te schaffen voor de 'adoptie' van een lam, terwijl volwassenen hun e-mailadres achter kunnen laten om de nieuwsbrief over de kudde te ontvangen. Dik zestig mensen die dat vorig jaar deden, kregen onlangs de al lereerste nieuwsbrief in hun digitale postbus. Natasja verwacht vanaf nu minstens één keer per kwartaal een nieuw bulletin door te mai len aan de 'abonnees'.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 16