in Middelburg
Beoordeling
het is tijd voorsavooiekool
www.pzc.nl/uit
We hebben een probleem:
zijn we wel hip genoeg?
We eten vanavond bij
NXT>, een restaurant dat zichzelf
'de nieuwe sensatie' van Middel
burg noemt. En laten wij nou net
een beetje huiverig zijn voor ten
ten die zichzelf hip noemen...
Want voor je het weet val je er
compleet uit de toon, gehaast uit
je werk, tussen zorgvuldig gekapt
en gekleed publiek dat de laatste
trendy cocktail naar binnen werkt,
terwijl jij nou net zo'n zin had in
een biertje.
Toch hebben we de gok gewaagd.
En dat kwam niet door de design
lampen of de kuipstoeltjes, maar
door de kaart, die spannend eten
belooft. Een broodje ijs bijvoor
beeld, wat moeten we ons daar
nou weer bij voorstellen? En ja
wel, het klopt: NXT> is hip. De ta
fels wit, de muren grijs; er hangt
een kunstzinnige takkenbos boven
de leestafel en zelfs de koks zijn
hip, in hun muisgrijze kleding. Ge
lukkig wordt het er allemaal niet
eng van en blijken de kuipstoeltjes
lekker te zitten. Eigenlijk is NXT>
gewoon een gezellig restaurant.
Maar gezellig zal dan wel weer
niet hip zijn, vrezen we.
Het eten dan. De serveerster
brengt meteen een bakje olijven
en een hoorntje met een plak lek
kere gerookte ham eromheen. Wij
bestuderen de kaart en dat is, zo
als gezegd, een avontuur. Het zal
wel aan ons liggen, maar we we
ten niet wat er bijzonder is aan val-
derramma olijfolie. En of satongo
chocolade een aanbeveling is?
Geen flauw idee.
We beginnen met gamba's met
ontbijtspek eromheen en vitello to-
nato. De borden zijn kunstwerk
jes: het eten ziet er hier uit als een
abstract schilderij: de saus is in
stippen aangebracht op het bord,
de sla is gedrapeerd in een toren
tje. De gamba's blijken lekker sap
pig onder het spek. Vis en spek is
een klassieke combinatie en die
pakt ook in de hippe vorm goed
uit. Het kalfsvlees van de vitello is
creatief om de tonijnsaus heenge-
rold.
We hebben speenvarkenfilet met
saus van zwarte peper en compote
van kweeperen en coquilles én
gamba's met een saus van schaal
dieren en pernod als hoofdge
recht. Ook deze borden zijn prach
tig: de garnalen balanceren artis-
wordt de kool steeds kleiner en
steeds lichter groen.
De gele heeft als bijnaam slobber
kool en is zachter en malser. Heel
geschikt ook om te roerbakken.
De groene lijkt meer op boeren
kool, die moet je langzaam stoven.
Kook kool niet te lang; anders
wordt hij zwaar verteerbaar.
Koolrolletjes met kaas
Pel van de savooiekool de buitenste
grote bladeren af, kook ze in tien,
vijftien minuten in ruim kokend wa
ter met zout bijna gaar. Laat ze uit
lekken en snij reepjes kaas van een
■vinger dik en lang. Leg ze op telkens
twee bladeren en rol op. Bedek met
de rolletjes een vuurvaste schotel
waarin wat kooknat is gegoten. Ver
deel er klontjes boter over en be
strooi met paneermeel. Minuut of
tien in warme oven (1 So graden) en
direct opdienen.
Wat oogsten de boeren
In deze rubriek elke week
een nadere kennismaking
met seizoensgroenten.
tekst Ondine van der Vleuten
foto Mechteld Jansen
René Verstraeten van de
biologische Tuinderij Ter
Linde In Oostkapelle
kweekt zo'n zestig groenten voor
de boerderijwinkel, het bijbehoren
de restaurant en de groente-abon
nementen. Daaronder ook minder
gangbare groenten, zoals de
savooiekolen.
Savooiekool is er in twee varian
ten. Een gele, die meer op spits
kool lijkt. En de groene, met diepe
nerven en dat typerende, leerach
tige, gebobbelde blad. Een ge-
savooid blad, zoals dat heet.
Op Ter Linde staan geel en groen
bij elkaar, op zo'n 500 vierkante
meter, goed voor zeker tweedui
zend kolen. De gele is al goeddeels
een vergeten groente. Die zag je in
de jaren zeventig nog veel, maar is
verdrongen door de Chinese kool.
Daar lijkt hij ook wel op, qua
smaak. De groene savooiekool kun
je bij de betere groentenboer nog
wel kopen.
Wie de savooie in al zijn glorie wil
zien, moet op het land kijken. Op
het veld zijn de kolen formidabel,
met zoveel ombladen dat één kool
een doorsnede heeft van wel een
halve meter.
Daarna wordt het steeds een beet
je minder. De boer verwijdert de
beschadigde bladeren vóór hij ze
doorverkoopt. De groentenboer
■plukt rondom een laag af omdat
de sluitkolen anders te te veel
ruimte innemen. En beginnen de
buitenste bladeren te verleppen,
dan gaat er wéér een laagje af Zo
Tuinder René Verstraeten met de zachtere, gele savooiekool. Inzet: groene
savooiekool.
PZC Donderdag 5 februari 2009 1 5 -
tiek op de schaaldieren. Het
smaakt net zo goed als het eruit
ziet. Tot onze opluchting krijgen
we er geen frietjes bij, maar aardap
peltjes in de schil met kruiden en
knoflook uit de oven. Gelukkig
ontbreekt ook het bakje standaard
salade. Bij NXT> serveren ze
groente, in ons geval verschillende
soorten gestoofde boontjes.
De porties zijn niet overdreven
groot, maar wel groot genoeg om
te twijfelen of we nog een nage
recht nemen. We doen het maar
wel, want we zijn nieuwsgierig
naar dat broodje ijs: kleine sand
wiches van getoaste brioche met
ijs ertussen. Het blijkt een verras
send lekkere combinatie, al waren
de broodjes voor onze eetlust net
iets te groot. Het andere dessert,
chocolade moeulleux, mojito grani-
Prijs-Kwaliteit:
We betaalden bijna negentig euro
voor drie gangen voor twee perso
nen, inclusief (fris)drankjes en thee.
Entourage:
Bediening:
Horen, zien en ruiken:
NXT> is een groter en hipper zusje
van brasserie de Gecroonde Liefde
in Vlissingen.
Conclusie: Hip hoeft helemaal niet
afschrikwekkend te zijn. NXT is een
prettig restaurant, met veel aan
dacht voor het eten. Gelukkig draait
niet alles om uiterlijk vertoon.
té en ijs met zeezout is alweer een
plaatje. „Nou", klinkt het aan de
andere kant van de tafel. „Ze beste
den hier wel aandacht aan het
eten zeg."
NXT>, Langeviele 20, 4331 LT, Middel
burg, telefoon: 0118-625670, www.nxt-
middelburg.nl Zondag gesloten (voorlo
pig); diner: woensdag tot en met zater
dag; lunch: maandag tot en met zaterdag.
In Eten doen de
PZC-redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
Berkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
Restaurant NXT> in Middelburg;
vee! aandacht voor de presentatie.
foto's Ruben Oreel.
