media
'Top of Flop
veranderde mijn leven'
In de actuele versie van muziekprogramma
Top of Flop van Giel Beelen en Paul de Leeuw,
vanaf vrijdag op de buis, is roken verboden.
Dat was in de jaren zestig wel anders. De
toenmalige presentator Herman Stok over
uitpuilende asbakken en 'die toeter',
door Monique Brandt
The Dtikes ofHazzard
media@wegener.nl
024-3650570 PZC
Zaterdag 31 januari 2009
Zijn omroeploopbaan
ligt alweer even ach
ter hem, evenals de
smeulende stapels
liefdesbrieven en de
vrouwelijke fans die
zich, in zijn toptijd op tv, in de
bloembakken voor zijn huis ver
stopten. Feit is wel dat Herman
Stok nog steeds wordt herkend. Of
het nu aan dat karakteristieke, don
kere stemgeluid ligt of aan zijn
'markante hondenkop', hij weet
het ook niet. Maar toen bekend
werd dat Top of Flop terugkeert,
werd hij gék van de vragen. 'Hé
Stokkie, ga je weer tv doen?!' Waar
na hij wéér moest uitleggen dat hij
niets te maken heeft met de rema
ke van zijn programma door Paul
de Leeuw en Giel Beelen.
Top of Flops aartsvader zal even te
zien te zijn, in aflevering 1. Een
symbolische verschijning als het
ware, om 'het stokje over te dra
gen'. Want het blijft opmerkelijk
dat dat programma, van december
1961 tot de zomer van 1965 op de
buis, na bijna 45 jaar nog steeds
aan hem kleeft. Op YouTube zijn
hilarische fragmenten terug te vin
den. Met name de volle asbakken
van stug doorpafFende, in nicotine-
wolken gehulde juryleden vallen
op als achterhaald tijdsbeeld. En
dat oersimpele programma-idee
dan: draai een plaat en laat een ju
ry oordelen. De enige gadgets wa
ren een bel (top) en die ouderwet
se toeter (flop), gehanteerd door
de presentator bij het eindoordeel.
Dat werd geveld door de wekelijks
wisselende jury, bestaand uit ac
teurs, cabaretiers, platenbazen en
zangers, samen met het publiek.
„Er was maar één net en er keken
dus miljoenen mensen", zo ver
klaart hij het succes, dat destijds
leidde tot hysterische taferelen als
de presentator het toch weer eens
waagde door de Kalverstraat te
wandelen. De man die als radiover
slaggever popsterren als Johnny
Hallyday, Paul Anka en The Beatles
bij hun komst naar Nederland in
1964, de hand schudde, was zelf ja
renlang een 'soort van ster'. Tegen
wil en dank, dat wel. Grinnikend:
„Ik had zo de vaste winkels waar ik
het achterkamertje in kon duiken
om de meiden af te schudden."
De oud-presentator klinkt nog pre
cies als vroeger en oogt eerder 65
dan 81. Al is de voormalige 'Neder
landse koning van de rock-'n-roll'
al jaren teruggetreden, met smaak
vertelt hij over die hoogtijdagen.
Ze berustten op toeval, vertelt hij
thuis in Amsterdam, waar hij
woont met echtgenoot Kees Maas
dam, die hij zo'n 59 jaar geleden
ontmoette toen Stok nog keurig
boekhouder was bij een Hilversum-
se groothandel in groente en fruit.
Maasdam werkte op de Vara-jeugd-
afdeling. Toen een vaste presenta
tor van het jongerenprogramma
Op de Disselwagen van Gabri de
Wagt in de zomer van 1950 uitviel,
wist Maasdam nog wel een inval
ler, al had dat 23-jarige kantoorpik-
kie nog nooit een echte radiostu
dio van binnen gezien.
Herman Stok werd razendsnel een
eens de toeter en ook de Stones
werden huiverend afgeserveerd.
Het programma eindigde in 1965
even abrupt als het voor Stok be
gon. De verjonging van het pu
bliek baarde Stok zorgen. Hij ver
zocht de toenmalige amusements
chef Joop Simons om'een onder
houd. „We hadden net een uitzen
ding gedaan met padvindertjes op
de eerste rij, welpen van een jaar
of tien met petjes op. Het zag er
niet uit. Ik stelde voor een leeftijds
grens te stellen. Wist ik veel dat
loop een hekel aan het programma
had! Hij zegt: 'We doen er hele
maal niks aan, we houden er mee
op!' Hij pakt ter plekke de telefoon
en gaf het bericht door aan de pers
dienst. Ik was to-taal perplex! Pas
toen ik thuis was, dacht ik: wat is
er nu gebeurd?"
Stok keerde terug naar de Vara,
deed een kwis en incidentele
tv-programma's, maar vooral heel
veel radio: Mix, Wachten op Midder
nacht, Muziek uit Studio 1 en, sa
men met Letty Kosterman, het za
terdagochtendprogramma ZO.
Een fenomeen als Top of Flop heeft
hij echter niet meer meegemaakt.
„Dat betreur ik ook niet echt. Het
is fantastisch geweest."
Top of Flop, vrijdag 6 februari,
Nederland 3, 20.25 uur.
V Reageren?
redactie.media@wegener.nl
Top of Flop komt terug op tv, in een
modern jasje met Giel Beelen en
Paul de Leeuw. Aartsvader Herman
Stok blikt terug op de oerversie.
foto's GPD
begrip in radioland. Hij werkte
mee aan tal van radioprogram
ma's. Toen Vara-baas Piet te Nuyl
in Engeland een programma zag
waarin net uitgekomen muziek be
oordeeld werd, klonken er intern
protesten tegen dat plan voor 'nog
meer klereherrie'. En dat op tv!
Maar het programma, Top of Flop
gedoopt, kwam er.
„Krankzinnige tijd", zegt Stok. „Ik
weet dat van het nu nieuw uitge
brachte Top of Flop twee pilots,
proefprogramma's, zijn gemaakt.
Ik moest destijds als groentje ge
woon pats-boem beginnen. Een
floormanager wees me mijn desk
en instrueerde me: „Als dat rode
lichtje brandt, moet je naar de ca
mera kijken. Tot vanavond."
Hoewel kijkers en publiek het vaak
niet eens waren met de strenge ju
ryoordelen, was het programma ja
ren een klinkend succes. Cabare
tier Henk Elsink en acteur Henk
van Ulsen vergeleken The Beatles
met viswijven, een nieuw num
mer van Elvis Presley kreeg even
In Heimwee TV worden elke
week tv-series uit het verleden
belicht die de geur van nostalgie
ademen.
foto GPD
Altijd gevaarlijk, om je
helden van weleer ja
ren later terug te zien.
Toen ik in een afleve
ring van The Graham
Norton Show Tom Wopat, John
Schneider en Catherine Bach zag,
schrok ik. Ik hoor het u zeggen:
'Wie?' Wel, we hebben het over
Luke, Bo en Daisy Duke. U weet
wel, die familie uit Hazzard Coun
ty, in het diepe zuiden van de Vere
nigde Staten. Luke (die met het
donkere haar) is tegenwoordig
bijna kaal. Bo (de blonde god) ziet
eruit als een Duitse schlagerzanger
na vijf optredens op één avond.
Daisy (de vleesgeworden natte
droom van elke heteroseksuele pu
berjongen) heeft haar perfecte vor
men inmiddels verruild voor een
onderkin en een lijf dat alleen nog
met behulp van grof geweld en
een pot vaseline in een van haar
beroemde hotpants te persen valt.
Hoewel het trio best leuk babbel
de, dwaalden mijn gedachten af
naar de serie, die ik als puber zo ge
weldig vond. Twee jongens die
scheuren in een geweldige auto en
het aan de stok hebben met de po
litie. En wat er ook gebeurt, ze win
nen altijd. Negen van de tien keer
hebben ze dat te danken aan Gene
ral Lee, hun Dodge Charger. Oran
je, voorzien van aso-claxon en met
op het dak de rebellenvlag uit de
Amerikaanse burgeroorlog. De
vlag die niet alleen symbool is van
het Amerikaanse zuiden, maar ook
staat voor slavernij en onderdruk
king. De 'Djoeks' zijn echter a-poli-
tiek: ze willen alleen lol trappen.
Dat doen ze 145 keer. De serie
loopt tussen 1979 en 1985 en elke
aflevering kent hetzelfde verloop.
De snode rijkaard Boss Hogg be
denkt een plan om de broers Duke
in de cel te krijgen. Gelukkig voor
Bo en Luke roept hij de hulp in
van de sullige sheriff Roscoe P. Col-
trane en diens hulpjes Enos en Cle-
tus. Het draait altijd uit op een ach
tervolging. Enos of Cletus belandt
dan steèvast met zijn politie-auto
in een sloot, waar Bo en Luke in
de General Lee onder het uitroe
pen van 'jiiiiiiiii-haaaa' met gemak
overheen zijn gesprongen. Vervol
gens wordt de sheriff door een wit
hete Boss Hogg uitgemaakt voor
dipstick, terwijl Bo, Luke en Daisy
de overwinning vieren.
In 1985 komt een einde aan het
feest. De scripts worden, zelfs voor
Dukes-begrippen, steeds infantie
ler en de kijkers haken massaal af.
Toch bereikt de serie wat andere
tv-reeksen nooit zou lukken: The
Dukes ofHazzard zijn cult.
Stefan Dölcken
