Nieuw licht op Tiffany
Sierpaardenstaart
Lekker groot
i
nale of zelfs landelijke bekendheid. foto PR
.34
PZC
Zaterdag 31 januari 2009
wonen@wegener.nl
024-3650509
Verliefde stelletjes in de bouw
markt? Grote kans dat ze linea
recta richting verfafdeling lopen.
Hun missie: samen fijne kleur
tjes uitzoeken voor op de muur
in het nieuwe huisje. Ie ziet ze
twijfelen - even later ruziën - bij
het schap met piepkleine kleur-
kaartjes: al dertig verschillen
de staaltjes wittinten. Hoe moet
dat met blauw? Hadden ze maar
naar Flexa geluisterd. Die verfpro-
ducent begrijpt deze stelletjes.
foto GPD
En verwent ze sinds kort door
'XL-stalen' te leveren. Gewoon
thuis, waardoor geruzie over ka
toen- of roomwit privé blijft.
Op www.flexa.nl kun je die sta
len uitzoeken en op As-formaat
bestellen. De gekozen kleuren ko
men in een mapje per post naar
je toe en kosten 0,70 cent per
stuk, exclusief 2,95 euro verzend
kosten per mapje. Als extraatje le
vert Flexa een sjabloon voor een
kleuraccent op de muur.
Kitsch, oerlelijk, smakeloos.
De Tiffanystijl heeft jaren
lang in het verdomhoekje ge
zeten, maar nu komt er
weer waardering voor de
kleurige lampen. Museum
Singer in Laren heeft een ex
positie over de opvallende
lampen uit New York.
door Vikkie Bartholomeus
Een feestelijke gloed sijpelt
door de goudenregen. Tal
loze transparante gele en
groene blaadjes versprei
den zacht licht. Het zijn
honderden, misschien wel duizen
den stukjes glas uit de Tiffanylamp
'laburnum'. Het is een joekel van
een hanglamp en het moet specta
culair zijn geweest toen kunste
naarsvrouw Anna Singer die in
1911 uit Amerika meenam voor
haar nieuwe eetkamer.
Anna Singer betaalde destijds hon
derden dollars voor de lamp, een
vermogen. Maar nu is hij tonnen
waard. Want de artistieke waarde
van Tiffany-objecten is inmiddels
volledig erkend. Originele stukken
worden bij veilingen wereldwijd
voor enorme bedragen verkocht.
Anna Singers eetkamer in Villa De
Witte Zwanen is tegenwoordig de
foyer van museum Singer Laren en
de goudenregenlamp - onderdeel
van de Singer Collectie - is nu het
pronkstuk van de expositie 'Tiffa
ny Girls, nieuw licht op Tiffany',
nog tot 30 augustus te zien.
Louis Comfort Tiffany, zoon van
de bekende juwelier, runde in Man
hattan zijn firma voor lampen en
andere objecten. Hij introduceerde
een opmerkelijk procédé: hij maak
te 3D-mozaïek van stukjes glas. De
doorschijnende onderdeeltjes wer
den aan elkaar gesoldeerd met ko
perfolie en tin. Monnikenwerk.
Heermoes, akker-
pest, paarden
staart, of hoe je
de plant ook noemt, is het
enige onkruid dat ik ken
dat werkelijk onuitroei
baar is. De paardenstaart
is als de hydra, het mon
ster uit de Griekse mytho
logie: hak één kop eraf en
er komen er twee voor in
de plaats. Uitgraven is on
begonnen werk, want de Schaafstro. foto GPD
wortels gaan meters diep.
Afdekken met landbouwfolie is nutteloos, want de plant
breekt er zonder moeite doorheen. Onder water zetten
helpt misschien, maar is onpraktisch.
Ik ben geen voorstander van het gebruik van onkruidbestrij
dingsmiddelen, maar ik ben ook niet roomser dan de paus.
Met gepaste schaamte geef ik toe dat ik in het verleden alle
legale bestrijdingsmiddelen tegen heermoes heb geprobeerd.
Zonder noemenswaardig effect. Zelfs MCCP, het verdelgings
middel waarmee de Amerikanen een deel van Vietnam ont
bladerd hebben, krijgt op akkerpest geen vat.
Hen tuinvriend die op hoge leeftijd overleed, had
zijn leven lang tegen de paardenstaart gestreden.
Maar bij zijn dood overleefde de plant hem glans
rijk. Indachtig die strijd, besloot ik het over een an
dere boeg te gooien. If you can't beat them, join them,
dacht ik. Met zijn ranke stengels en ragfijne, afhan-
gende takjes is de paardenstaart immers een unieke
plant. Welke andere vaste plant lijkt op een minia
tuurkerstboom? Daarnaast wekt de lange historie
van de plant ontzag. Zo'11 driehonderd miljoen jaar
geleden was een groot deel van de aarde met reus
achtige, aan heermoes verwante planten begroeid.
Ik probeer mij weieens voor te stellen hoe dat eruit
gezien moet hebben: zo'11 woud van reuzenpaarden-
staarten en boomvarens waar dino's wandelden.
Toch kunnen volwassenen ook plezier beleven aan
paardenstaarten, zonder dat daar een 'mentale om
wenteling' voor nodig is. Zo bestaan er nogal wat
soorten die minder woekeren dan akkerpest. Enkele worden
zelfs als erkende sierplant verkocht. Neem schaafstro, een
paardenstaart die als bodembedekker aan de man wordt ge
bracht. Schaafstro wordt een meter hoog, houdt van vocht
en schaduw, en, geloof het of niet, het valt soms niet mee
schaafstro aan de groei te krijgen. Zelfs als de plant door een
zorgvuldige verzorging is aangeslagen, kan het nog jaren du
ren voordat hij zijn volle wasdom heeft bereikt. De jonge
scheuten van schaafstro Zijn onwaarschijnlijk van kleur:
dwarsgestreept in roze, groen en zwart. Hoewel ze stijf recht
op staan en niet kronkelen, doen ze denken aan slangen.
De enigen die de paardenstaart 'van nature' niet verwensen,
zijn kinderen. Ie kunt er leuke trucjes mee uithalen. Zo kun
je de plant demonteren door de stengelleden uit elkaar te
trekken. Daarna zet je hem weer in elkaar alsof er niets is ge
beurd. Dat hoefje met margrieten niet te proberen.
