ii spectrum PZC Zaterdag 31 januari 2009 foto Harmen de Jong/CPD wil beëindigen en loopt het huis uit. De man achtervolgt haar en zet haar klem bij haar auto. Een voorbijganger grijpt in en Kim belt direct met haar leidinggevende. Ze doen aangifte. De man wordt veroor deeld en krijgt een werkstraf Wekenlang is Kim bang geweest dat hij haar thuis zou komen opzoeken. „Hij weet precies waar ik woon." Inmiddels is ze van de zaak afgehaald. Zij wil geen contact meer met deze man. In haar team is daar alle begrip voor. Een mannelijke collega neemt de zaak over. Zelfheeft ze wel het gevoel dat ze heeft gefaald. „Ik had nooit alleen op huisbezoek moeten gaan. Ik heb de situatie niet goed ingeschat." Om escalaties zo veel mogelijk te voorko men, hebben de meeste Bureaus Jeugd zorg speciale 'veiligheidsprotocollen' op de plank liggen. Een van de vuistregels is dat een gezinsvoogd nooit alleen een uithuis plaatsing aankondigt. Hoe grof het geweld soms ook is, de meesten begrijpen dat ouders door het lint kunnen gaan. „Je komt aan iemands kind. Dat is het ergste wat een vader of moeder kan overkomen", zegt gezinsvoogd Louise uit Rotterdam. Bijna alle gezinsvoogden krijgen een trai ning waarin ze leren hoe om te gaan met agressie. Behalve praktische tips - verwij der alle voorwerpen waar een cliënt mee kan gooien - moeten ze beter hun grenzen aangeven. Als dreigementen persoonlijk worden - 'ik weet waar je kinderen op school zitten' - moet het gesprek worden beëindigd met: „Ik begrijp dat u boos bent, maar zo gaan wij niet met elkaar om." Bij Bureau Jeugdzorg Zeeland is een spe ciaal bedrijfsopvangteam dat gezinsvoog den na een incident mentaal ondersteunt. Volgens teamleider Linda Thoen is het vooral belangrijk dat de gezinsvoogd zijn professionaliteit weer terugwint. „Het is net als na een auto-ongeluk. Dan moet je ook weer achter het stuur kruipen en de weg op rijden. Na een escalatie maken wij bijvoorbeeld een afspraak op het politiebu reau om de cliënt opnieuw duidelijk te ma ken wat onze omgangsvormen zijn. De ge zinsvoogd laat zien dat met hem of haar niet valt te sollen!" Voor An van Dijk (47), gezinsvoogd bij Bu reau Jeugdzorg Zeeland, hoeft het niet meer. Na een incident waarbij ze verbaal werd bedreigd, besloot ze met dit werk te stoppen. „Als ik winkelde met mijn kinde ren, keek ik voordurend over mijn schou der. Als de telefoon rinkelde en de verbin ding werd verbroken, dacht ik: 'Help, hij zoekt me'." Het incident was de druppel die de emmer deed overlopen. Ze gaat vooral gebukt onder het negatieve imago van gezinsvoogden. „Wij zijn de kop van Jut. Zo gaat het gerucht dat wij extra geld zouden krijgen als we een kind uit huis plaatsen. Het moet niet gekker worden! Wat een waanzin! Alle gezinsvoogden die ik ken, zijn bevlogen mensen met een hart voor kinderen. Zelf kan ik het echt niet meer opbrengen, maar ik heb diep respect voor collega's die dit zware werk wél blij ven doen." In verband met de privacy zijn de namen van de gezinsvoogden Louise en Kim gefingeerd. reageren? spectrum@wegener.nl op huisbezoek ging bij een alleenstaande vader. De man is alcoholverslaafd en onbe rekenbaar, maar vandaag zouden ze een 'regulier gesprek' hebben over de omgangs regeling met de kinderen, die sinds de scheiding bij zijn ex wonen. Als Kim zijn kleine woonkamer binnenstapt, voelt ze direct dat het niet pluis is. Vader loopt on rustig heen en weer en slaat intimiderende taal uit. „Ik weet waar je woont, een ander had je al lang iets aangedaan." Kim houdt de deur naar de gang in de ga ten. Vooraf heeft ze een collega gevraagd om halverwege de afspraak te bellen. „Als ik niet opneem, moet je de politie bellen." Daar heeft ze nu niets aan. 'Straks lig ik hier half dood in de kamer' schiet er door haar hoofd. Kim zegt dat ze het gesprek

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 33