Ontspannende muziek vol vrolijkheid
Dagelijks een snelle douche, maar soms
een urenlange sauna
W PZC Maandag 26 januari 2009 19
INCANTO CONCERT
El Carnaval de Madrid met
dansen en contradansen uit de
18de eeuw uit Spanje, Nederland
en Engeland. Door ensemble
Rubato Appassionato. Gehoord
vrijdag 23 januari in de
Doopsgezinde kerk in
Middelburg. Nog te zien 14
maart in de Baudeloozaal in
Hulst.
door Jeanette Vergouwen
Een recital door drie musici die
zonder poespas lekker musiceren
en op een meer dan sierlijke wijze
een programma presenteren met
Spaanse vrij onbekende muziek,
maak je niet vaak mee. Antonia Te-
jeda (blokfluiten), Eyal Streett (fa
got) en Sasha Agranov (cello) spe
len op 17de en 18de eeuwse instru
menten. Zij bezoeken bibliothe
ken en speuren naar oude manu
scripten en partituren. Zelf schrij
ven zij de variaties op de melodie
en/of baslijn. De dansen en contra
dansen die gespeeld werden klon
ken levendig, vaak vrolijk en heer
lijk ritmisch. Op het eerste gezicht
is de combinatie cello/fagot (twee
basso continuo instrumenten)
met blokfluit, vreemd, maar het re
sultaat is verrassend. De musici in
spireren elkaar en de samenklank
is harmonieus, de partijen zijn
evenwaardig aan elkaar en de me
lodielijn wordt afwisselend door
de instrumenten gebracht. Het en
semble heeft dan ook een treffen
de naam gekozen. De passie is
overduidelijk in de interpretatie en
het rubato (niet strak in de maat
spelen) zorgt voor een extra dyna
miek.
De eerste suite van Spaanse Dan
sen klonk levendig en vrolijk, me
de door de afwisselende ritmes en
tempi. De 18de eeuwse anonieme
Nederlandse Dansen lieten een
markante introductie horen van
de cello en een verrassende Gigue,
met een aantal pittige variaties op
het bekende lied Greensleeves.
Ook de inbreng van de fagottist
die het ritme onderstreepte met
het gerinkel van een bellenband
rond zijn been, was frappant.
In de Contradansen waren de
Spaanse invloeden duidelijk te ho
ren met in Carnaval de Madrid
een tokkelende cellist, in La Turca
een gescandeerde melodie door de
fagot, een stevige trompartij (ge
speeld door de fluitiste) in El Tam-
bor. Daarna speelde zij virtuoos
en razend snel een solo in la Ma-
drilena. Het werk eindigde zoals
de Afscheidssymfonie van Haydn.
Na het vertrek van twee musici
speelde de cellist, alleen overgeble
ven, de laatste maten.
De Sonata VI van De Fesch werd
niet vertolkt, maar vervangen
door Old Simon the King (Engelse
barok), een werkje met een pittig
ritme. In het laatste werk kwam
de virtuositeit en het perfecte sa
menspel van de drie musici extra
uit de verf Partes de Folias is geba
seerd op het bekende Folia thema.
Het werd door de cello met brede
arpeggio's voorgesteld en daarna
volgde een bonte reeks van varia
ties. Variaties op ritmisch en melo
disch gebied en gebracht door alle
drie de instrumenten. Ongeloof
lijk knap, echt technische hoog
standjes.
AGENDA
OP PAD
Het land van aankomst
Paul Scheffer geeft een lezing over de sa
menleving en haar emigranten.
Middelburg, Koorkerk, 19.30 uur.
Slag om de Schelde
Lezing over de Slag om de Schelde, waar
mee 65 jaar geleden de bevrijding van
Zeeland begon.
Arnemuiden, vliegveld Midden-Zeeland,
restaurant Fly Inn Twinzzz, 20.00 uur.
FILMS
BERGEN OP ZOOM
Cinem'actueel, Yes Man: 20.00 uur; Val
kyrie: 20.00 uur; Australia: 20.00 uur;
Mongol: 20.30 uur
GOES
Merral, Australia: 21.30 uur; Oorlogswin
ter: 18.45 uur; Valkyrie: 19.30 en 22.00
uur, Wit licht: 21.15 uur; Yes Man: 19.15
en 21.45 uur; Zack and Miri make porno:
19.00 uur;
MIDDELBURG
Schuttershof, Bienvenue chez les Ch'tis:
20.00 uur;
TERNEUZEN
View, Valkyrie: 21.00 uur; Oorlogswinter:
20.15 uur; Yes Man: 19.00 uur; Australia:
20.15 uur;
VLISSINGEN
CineCity, Australia: 15.30 en 21.15 uur;
Boy in the striped pyamas: 16.30 uur; Ma
dagascar 2: 13.45 uur; Oorlogswinter:
14.00, 16.15 en 19.30 uur; Piet Piraat
het zwaard van Zilvertand: 13.45 uur; Re
volutionary Road: 19.30 en 22.00 uur;
Righteous Kill: 22.00 uur; Seven Pounds:
16.30,19.15 en 22.00 uur; Valkyrie:
16.00,19.00 en 21.45 uur; Wit Licht:
14.00 en 19.15 uur; Yes Man: 13.45,
16.15, 19.15 en 22.00 uur; Zack and Miri
make a porno: 16.00 en 19.00 uur;
Sneak Preview: 22.00 uur.
De passie is overduidelijk te horen bij Rubato Appassionato.
foto Lex de Meester
NADER BESCHOUWD
door Willem Nijssen
Wat blijft er hangen van een avond Kom-
mil Foo in De Mythe in Goes? Eerst en
vooral dat mooi uitgewerkte thema over
het ruilen van levens. Raf het leven van
Mich, en omgekeerd. Compleet met de
meest zinloze en vergaande en minst uit
gespeelde verkleedpartij ooit. Veel opge
klopt verlangen van de een (naar de
vrouw van de ander). Veel afgeknepen ja
loezie en achterdocht bij die ander. Absur
distisch! En tegelijkertijd zo'n treffende
metafoor van veel dagelijkse emoties. En
van de kleine cirkel van bewustzijn. Al
leen voor mannen? Ik denk het eigenlijk
niet. Misschien is dat ook wel een kwali
teit van Kommil Foo. Dat twee mannen
thema's kunnen aansnijden die ook voor
vrouwen interessant zijn. Omdat die man
nen zélf voor vrouwen wel eens heel inte
ressant zouden kunnen zijn? De onder
drukte macho-uitstraling is wel een han
delsmerk, naast het kwetsbaar durven
zijn.
Nog een andere metafoor is die van de ko
ningsreiger. Een solitair. Twee mannen kij
ken er naar, per verrekijker. De een geeft
arrogant-superieur uitleg aan de ander.
Langzaam sluipen in'de omschrijving van
het begrip 'solitair' de menselijke kantjes
ervan. De diepvriespizza, de lange eenza
me zit voor de tv, het koude bed. En als
het thema dan terugkeert (nog zo'n sterk
punt, veel thema's komen nog eens terug
en gaan dan een laagje dieper), komt ten
slotte het langzame en weigerachtige toe
geven aan het verlangen naar gezelschap.
Het zouden zware thema's kunnen zijn,
maar omdat ze vanuit een absurdistische
situatie vertrekken, zijn ze dat niet. Ook
dat is typisch Kommil Foo. Zonder rode
dopneus en oranje haren vanonder een
veel te klein hoedje zoeken Raf en Mich
het clowneske op. Natuurlijk zijn ze sa
men al een zwakke afschaduwing van De
Dikke en De Dunne. De viool van Mich
(zo klein naast die grote gitaar van Raf)
speelt eigenlijk de rol van een clownsattri
buut. Hij maakt ook de geluiden die zo'n
zottebol er op zou maken. Op de CD die
je van deze show kunt kopen, hoor je de
liedjes aangevuld met percussie en elektri
sche (bas)gitaar. Maar hier op het po
dium, met alleen die gitaar en viool, klin
ken ze eigenlijk veel mooier omdat ze
kwetsbaarder zijn.
Gemaakt Stoer, en eerlijk kwetsbaar.
Dolle pret en harde waarheid. (Want de
titel 'Wolf verwijst naar de grote boze
wolf die het verhaaltje dat 'een mensenle
ven' heet, straks komt uitblazen.) Grote
thema's luchtig geserveerd, in verteerbare
vorm. Met liedjes bijvoorbeeld. (Daar
zwijg ik nu maar over.) Dat maakt een
avond Kommil Foo zo heerlijk aange
naam.
En dan zou ik nu nog willen schrijven
over een marathon? In nog 160 woorden?
Kommil Foo.
Dat zou niet in verhouding zijn. 'Tien ge
boden', deel 1 en 2, een toneelbewerking
van de tiendelige tv-reeks 'Dekaloog' van
Kieslowski, verdient veel meer. En dat be
loof ik ook. Na het herbekijken van de
films.
Wat wil ik alvast kwijt? Dat een mara
thon van tijd tot tijd een must is. Dwaas
misschien om op klaarlichte dag al in een
schouwburg te verdwijnen, en er bijna 9
uur later, rond middernacht, pas weer uit
te komen. (Voor de statistici: dat was in
clusief een inleiding.) Maar ik heb het
vaak dwazer gevonden om gewoon je rou
tine te leven, dan even anderhalf uur tra
giek op te snuiven, en hopla, achter een
pilsje weer gewoon verder te gaan. Af en
toe moet de onderdompeling totaler zijn.
Dagelijks een snelle douche misschien,
maar soms een urenlange sauna.
Wat nog? Dat de opzet van Kieslowski ge
niaal is: uit het gewone leven de essentie
te puren. Natuurlijk was hij niet de eerste
die de gewone man tot held maakte. De
gewone man tot anti-held maken, dat is
al zeldzamer. Maar in het leven van de ge
wone man gaan zoeken naar de goddelij
ke boodschap, dat is het uitzonderlijke.
Als agnost, dan ook nog! Op het toneel
blijft dat principe heel mooi intact. Waar
over later. De marathon toert door Neder
land, passeert Tilburg op 8 en Rotterdam
op 14 februari.
Deze week
is het na het hollen weer even stilstaan.
Er is flink wat cabaret, en dat is altijd 'wel
leuk', maar wekt geen begerige nieuwsgie
righeid. Dat doet het Toneelschap Beu-
mer en Drost nog nét wel. Donderdag
zijn ze in 't Beest in Goes met 'Ingeblikt'.
Het thema van de voorstelling is de illu
sie van film. 'Een komische act voor twee
heren, een filmprojector en een projectie
scherm.' Inventief theater zou het zijn..
Reageren kan via: willem.nijssen@jubii.nl
