spectrum 12 PZC Zaterdag 24 januari 2009 Opgegeten worden door een dier is een huiveringwekkende manier om te sterven. Alleen al in Tanzania overkwam het sinds 1990 ruim zeshonderd mensen. Dat kan het draagvlak voor het behoud van bedreigde roofdieren als leeuwen ondermijnen. door Chris Halkes versiteit van Minnesota gaf de schokkende conclusie dat leeuwen tussen 1990 en 2005 in Tanzania ongeveer zeshonderd mensen hebben gedood en nog eens driehonderd verwond. Bovendien bleek het aantal slachtoffers jaarlijks in rap tempo toe te ne men. In 2006 zijn vervolgens talloze leeu wen afgeschoten, verklaart Kushnir de for se daling van het aantal slachtoffers sinds dien. „Maar dat geeft geen garantie dat ko mend jaar niet ineens weer tientallen men sen worden gedood. Leeuwenaanvallen ko men in golfbewegingen. Zodra een groep leeuwen doorheeft dat mensen eetbaar zijn, krijg je direct een bloedbad." Mozambique is een ander Afrikaans land waar iets bekend is over de schaal waarop de leeuw een gevaar is voor om- en inwo- nenden van de reservaten. Volgens een on derzoek in opdracht van het Mozambi- kaanse wildbeheer hebben leeuwen in het Niassa fark, aan de grens met Tanzania, tussen 2001 en 2007 elf mensen gedood en zeventien verwond. Kenmerk van Niassa is dat in het park ook zo'n 20.000 mensen leven, verspreid over kleine dorpjes. Het verslinden van twee vrouwen door een of meer leeuwen buiten een dorpje in het Mozambikaanse Quirimbas Nationaal Park Zwijnen veroorzaken confrontatie leeuw met mens Hadas Kushnir onderzocht waarom in het ene Tanzaniaanse dorpje tientallen slachtof fers vallen, terwijl een dorpje iets verderop nergens last van heeft. Dat moet leiden tot goede maatregelen om mensen én leeuwen te kunnen beschermen. Het onderzoek wees uit dat aanvallen meer voprkomen waar huizen van slechtere kwali teit zijn, waar mensen langere afstanden (moeten) lopen, waar ze buiten hun dorpjes slapen bij hun akkers en waar de leeuwen minder keuze aan prooidieren hebben. Dé laatste factoren hebben te maken met wilde zwijnen. Bij gebrek aan betere prooi, gaan leeuwen op zwijnen jagen. Die vernie len zelf - op zoek naar voedsel - de akkers. Boeren blijven 's nachts bij hun akkers om daar zwijnen te kunnen verjagen. Hierdoor is het risico groot dat een leeuw op zwijnen jacht 's nachts op een mens stuit. Hadas Kushnir in Tanzania Boven: Leeuw Onder: Leeuw in Zuid-Kenia foto ANP Zijn twee voeten, dat was het enige dat de politie terug vond van Juma Mohamedi. De 31-jarige Tanzaniaan kon worden geïdentificeerd dank zij een stuk textiel, afkomstig van de zak meel die hij meedroeg. Mohamedi was 's middags te voet uit zijn dorpje, Isuna in het district Singida, vertrokken om elders een zak graan te laten vermalen. In het donker kwam hij teruggewandeld. Een leeuw kreeg hem te pakken. De politiechef van Singida kondig de in de lokale krant aan dat poli tiemannen op de savanne op het gevaarlijke dier zouden gaan ja gen. Maar gezien het gebrek aan mankracht in het politiedis trict kon daar niet al te veel van worden verwacht. Mohamedi was afgelopen jaar, voor zover bekend, de enige Tanza niaan die werd verslonden door een hongerige leeuw. Voor wat het waard is, dan. Aanvallen door leeuwen worden in Afrika slecht bijgehouden. „Als ze al wor den. geregistreerd, is dat alleen op districts niveau", vertelt de Amerikaanse biologe Hadas Kushnir van de Universiteit van Minnesota. „Het is zelfs nauwelijks nieuws voor de lokale pers. Mensen gaan aan zo veel dingen dood in Afrika. Elders in Tan zania weet niemand van zo'n geval." Voor de nabestaanden van het slachtoffer is het wel een traumatische gebeurtenis, vertelt Kushnir. „Dat merk je in eerste in stantie niet. Ze praten er ontspannen over. Maar ze herinneren zich alle details, zelfs als het vijftien jaar geleden is gebeurd." Kushnir is net terug van een bezoek aan Tanzania, waar ze de afgelopen drie jaar in totaal dertien maanden heeft doorgebracht voor onderzoek naar mensenetende leeu wen. De karige berichtgeving verhult na melijk dat de 200 kilo zware katten in Tan zania en Mozambique wel heel veel men sen opeten. Eerder onderzoek door de Uni-

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 60