China's toekomst
[GS reizen@wegener.nl reizen
Sjanghai is (22 miljoen inwoners) een van 's werelds snelst
groeiende steden en dus gaat alles er in moordend tempo.
Remko Tanis liet zich overweldigen.
ffil 024-3650360 PZC
iaS5 5 Zaterdag 17 januari 2009
AURORA
De zomers in Sjang
hai zijn erg heet, ter
wijl de winters guur
kunnen zijn. Oktober
en november zijn de
beste maanden om
de stad te bezoeken,
maar ook in april en
mei is het weer nog
goed uit te houden,
met temperaturen
rond de 25 graden.
Een bezoek aan
Sjanghai is makkelijk
te combineren met
een reis naar Peking.
Dagelijks gaan zijn er
zo'n vijftig vluchten
tussen de twee ste
den. Vanaf Schiphol
vliegen KLM en
Southern China naar
Sjanghai.
Diverse reisorganisa
ties bieden de stad
aan.
www.chinaembassy.nl
http://shanghai.start-
pagina.nl/
Voor vragen over een
visum:
http://visumdienst.nl
Pudong: Vijftienjaar
geleden nog een
rijstveld.
Middenin het Volkspark in
Sjanghai weet je dat je in het
hart staat van een stad met 22
miljoen inwoners. Je beseft
dat, als je tien meter zou op
stijgen, je een krioelende massa van mensen,
auto's en wegen zou zien. Maar toch, in dit
park met kronkelpaden, water, Chinese rot
sen en bomen, vergeet je dat. Blijf lang ge
noeg en je gaat zelfs denken dat je vogels
hoort.
In Sjanghai hoor je geen vogels fluiten. Wat je
hoort zijn altijd toeterende auto's, schelle fiets
bellen, mensen die altijd hard schreeuwen. Ge
luiden van een stad die het druk heeft met
verder groeien. Stilstaan of zelfs maar even
gaan zitten, is er niet bij.
In Sjanghai leeft decadente, ranzige rijkdom
naast oude armoede. Twintig jaar geleden nog
een typisch Chinese stad, nu is het een mo
derne metropool. Vrouwen kleden zich ele
gant in kleding van de duurste modehuizen,
rijke zakenmannen doen geen moeite hun
nieuw ontwikkelde buik te verhullen.
In 1992 stond Deng Xiaoping, China's voorma
lige leider, aan de oever van de Huangpu ri
vier. Achter hem de koloniale gebouwen van
Sjanghai. Voor hem, op de andere oever van
de rivier, rijstvelden. Deng vond dat China
zich sneller moest ontwikkelen. „Rijk worden
is glorieus", zei hij aan die oever. Ruim vijf
tien jaar later is op de rijstvelden een com
pleet nieuw stadsdeel uit de grond gestampt,
groter en hoger dan Manhattan.
Sjanghai is een spectaculaire stad om te bezoe
ken. Een illuster verleden leverde de stad de
bijnaam 'Prostituee van de Orient' op. Er
werd gefeest, gegokt, gedronken en geld ver
diend. Aan dat feest kwam een abrupt einde
toen de communisten de stad in 1949 'bevrijd
den'. Pas tien jaar geleden begon het feest
weer langzaam op gang te komen, geholpen
door een explosief groeiende economie en
een nieuwe, open houding van de overheid.
Nu is het feest weer volledig losgebarsten. In
de nachtclubs, in de duizenden cafés en res
taurants, op de straten en in de overvolle me
tro's. Beijing (Peking) is voor wie de geschie
denis van China wil zien. Sjanghai is voor wie
nieuwe geschiedenis wil maken. Een trip naar
Sjanghai is een reis naar de toekomst van Chi
na.
Dat wordt al duidelijk direct na landing op de
nog geen tien jaar oude internationale lucht
haven van de stad. Daar wacht de snelste
trein ter wereld om reizigers met 431 kilome
ter per uur naar de stad te brengen. Als je in
nog geen zeven minuten een dikke 30 kilome
ter verderop wordt geschoten, begint het te da
gen: dit is science fiction in het echt.
Datzelfde gevoel doemt op als je in de wolken
staat, bovenop het hoogste gebouw van Sjang
hai en China: het World Financial Center.
Met 492 meter is het het op een na hoogste ge
bouw ter wereld.
Het is een fantastisch gevoel om je te laten op
slokken door het massale van Sjanghai. Na
een paar dagen went het zelfs dat er van alles
een veelvoud is. Er zijn niet een paar winkel
centra, er zijn er honderden. Er is niet één
groot park, er zijn er minstens tien. En dat al
leen in het centrumdistrict.
Het is verrassend om Sjanghai 's avonds te
zién. De spectaculaire neon op de gebouwen,
die concurreert met het licht van de lasers op
torens die nog niet af zijn. Het uitzicht vanuit
een taxi, terwijl die het centrum van de stad
doorkruist op de kilometerslange verhoogde
oost-west snelweg. De luxe terrassen van hip
pe cafés bovenop de eeuwoude gebouwen aan
de oever van de rivier. Het is allemaal als ner
gens anders.
Maar de grootste verrassing in de avond zijn
de stille, smalle straten van de Franse buurt,
omzoomd met oneindige rijen platanen. Er
langs oude, sjieke villa's in stijlen van de ver
schillende Europese landen die de stad in de
negentiende eeuw hadden opgedeeld. Straten
vol restaurants, die de Frans buurt inslinge-
ren. Met boetiekwinkels die nu eens geen on
derdeel van een keten zijn. In deze straten
heerst een verrassende rust. Hier vergeet je
even dat je in de stad bent met 22 miljoen an
dere mensen.
Sjanghai biedt meer uitvluchten uit de hec-
tiek: straatjes en stegen die nog niet zijn weg-
gebulldozerd voor dure appartementen. Zoals
in de Oude Stad, waarvan alleen de kern nog
over is, ingeklemd tussen de Huangpu-rivier
en het Volkspark en achter de door neon ver
blindende Oost-Nanjingstraat, China's groot
ste winkelstraat. Buurten waar je een stoel op
straat zet en een bord eten bestelt voor bijna
niets. Waar het uitzicht wordt geblokkeerd
door de gewassen pyjama's die aan lijnen han
gen te drogen.
Na een tijdje in Sjanghai ga je zelfs op zoek
naar rust in een park onder een knooppunt
van snelwegen. Langs de pilaren waarop de
wegen rusten, schiet klimop omhoog. Alsof
de natuur iets wil terugwinnen van de stad.
Een zwaluw op een tv-scherm dat de hele ge
vel van een gebouw bedekt, is het dichtst dat
je bij natuur komt in Sjanghai.
Wie informatie over Sjanghai googelt, doet er
goed aan altijd 2008 of 2009 toe te voegen.
Oudere informatie is waardeloos: de stad is al
lang verder getrokken. Juist dat massieve tem
po van continue verandering is de grootste at
tractie van Sjanghai. Dat veel oude dingen ver
dwijnen, betekent niet dat de stad minder in
teressant wordt. Wie na een halfjaar
terugkomt, zal dingen zien die er
eerst niet waren. Explosieve groei
in de jongste grootmacht van de
wereld. Alleen
in Sjanghai is rusland
die letterlijk te
moc
zien en te rui
ken, te horen en
te voelen.
Peking
Reageren?
redactie.reizen@wegener.nl
