warme familiebanden op afstand
M
media
47
Barbara Barend
media@wegener.nl
024-3650570
PZC
Zaterdag 17 januari 2009
E
igenlijk meldde Wahyo-
no Volle, bijgenaamd
Roman (30) zich vooral
bij Spoorloos omdat zijn
eveneens uit Indonesië
afkomstige adoptiezus
Warsiah dat zo graag wilde. Hen
was verteld dat ze als neef en nicht
naar Nederland waren gehaald. Ze
waren heel benieuwd naar de pre
cieze bloedband. Volle was 'best
sceptisch' over het idee een zoek
tocht te ondernemen die 'heel Ne
derland' voor de buis kon volgen.
„Maar ik wilde er vooral zijn voor
mijn zus."
Vijfjaar zat er tussen hun aanmel
ding en de opnamen op Java die af
gelopen herfst waren te zien. In
die tijd leerde de redactie dat de
moeder van Volle kort na zijn ge
boorte was overleden. Zijn oudere
broers en zus, die ook geen vader
meer hadden, gaven hun baby
broertje met bloedend hart op
voor adoptie. Zij waren uitzinnig
toen Volle weer in hun leven ver
scheen. De hypotheekadviseur uit
Lelystad heeft 'totaal geen spijt'
van deelname. „Integendeel, had ik
het maar eerder gedaan. Al is het
wel heel zwaar dat iets wat je zo
hebt gemist, zich aan de andere
kant van de wereld bevindt. Ik heb
zoveel in te halen, maar moest tege
lijk alweer loslaten."
Volle sms't wekelijks en belt maan
delijks naar zijn familie, maar het
contact is oppervlakkiger dan hij
zou willen. „Ik volg een cursus In
donesisch, maar spreek het nog
niet, dus dat gaat allemaal met een
woordenboek erbij. Dan blijft het
beperkt tot standaardzinnen als 'ik
mis je'." In juli gaat hij weer naar
Indonesië.
Na de uitzending is hem door veel
geadopteerden, ook op straat, ge
vraagd naar zijn ervaringen met
Spoorloos. „Het is een veel betere
manier om je familie te vinden
dan bijvoorbeeld via internet.
Door hun kennis en ervaring kan
het programma veel meer zeker
heid bieden dat het ook echt jouw
familie is die je gaat ontmoeten."
Wel moet een deelnemer stevig in
zijn schoenen staan. „Zeven dagen
word je geleefd èn opeens is het af
gelopen, terwijl het thuis pas alle
maal tot je door begint te dringen.
Ik heb nazorg gemist."
Over het vinden van zijn Javaanse
familie: „Het is een verrijking,
maar ook een verarming van mijn
leven. Ik ben vader en in mijn
zoon zie ik veel van mijn broers en
zus. Dus word ik elke dag met hen
geconfronteerd. Voor mijn vrouw
is het ook moeilijk. Ze wil er voor
me zijn, maar begrijpt mijn gemis
niet altijd. Het leven is er wel inge
wikkelder op geworden."
Groot is het contrast met de erva
ringen van zijn adoptiezus War
siah die voorlopig geen contact
meer wil met haar broer in Indone
sië. Zijn niet-aflatende vraag om fi
nanciële steun, voor scooters voor
de kinderen en een kiosk voor
hem, gaf haar een ongemakkelijk
gevoel. „Zij wil nu dat er eerst een
goede band is voordat grote bedra
gen over de toonbank gaan. Maar
ook zij is heel blij dat ye de stap
hebben gezet."
Het verhaal van de ge
boorte van ludith
van der Sanden (30)
uit Eindhoven kan
zelfs de doorgewin
terde Spoor/oos-kij-
ker niet onberoerd hebben gelaten.
In een uitzending uit 1998 vertelde
Marcella Ramirez uit Colombia
hoe ze als tienermeisje, dat onge
wenst zwanger was geraakt, in
haar eentje moest bevallen in een
lege kamer.Jrlaar moeder gaf haar
slechts een mes om de navelstreng
door te snijden en gooide haar
twee uur later met baby en al op
straat. Drie maanden later ging een
zus uit wandelen met de kleine
Martha, zoals ludith toen nog heet
te, en gaf haar af bij een kinderte
huis. Marcella zag haar dochter
nooit meer, totdat deze zo'n twin
tig jaar later Spoorloos inschakelde.
„Ik heb jaren getwijfeld, maar het
heeft me alles gebracht waar ik
maar op kon hopen. Ik heb er in
één klap een grote familie bij: mijn
moeder, haar huidige man en drie
halfbroers", vertelt de manage
mentassistente.
Na de hereniging in de Hilversum-
se Spoorloos-studio van destijds, be
zocht Van der Sanden haar verre fa
milie om de twee jaar. In 2006 zag
de kijker in een zomerspecial van
Spoorloos hoe Judiths zoontje
Miguel op de boezem van zijn Co
lombiaanse oma in slaap was geval
len. „Miguel was precies zo oud als
ik was toen ik bij haar werd wegge
haald. Je ziet dat ze hem het liefste
nooit meer los laat."
Ook na de geboorte van dochtertje
Lisa-Martha, inmiddels ruim een
jaar geleden, kwam haar moeder
op bezoek. „Het contact wordt ie
der bezoek warmer, we krijgen
steeds meer een echte moeder
dochterrelatie. Daardoor wordt elk
afscheid moeilijker. Ik kan de knop
niet meer zo makkelijk omzetten
als in het begin. We spreken elkaar
wel veel via msn en de webcam."
De relatie met haar adoptieouders
is onveranderd goed nu de biologi
sche banden zijn hersteld. „Het is
voor mij niet verwarrend. 'Ons
mam' is hier in Brabant, en als ik
het heb over 'mijn moeder' dan be
doel ik Colombia. Omdat de man
van mijn moeder al een jaar geen
werk heeft, werkt ons mam hard
om veel geld te kunnen sturen. En
mijn vader heeft een stichting op
gericht om mijn drie halfbroers te
kunnen laten studeren. Soms voel
ik me wel schuldig dat mijn ouders
hier zoveel voor hen doen."
Judith is trots op de nauwe band
met haar Zuid-Amerikaanse fami
lie. „Het kan ook anders aflopen.
Hoewel ik me niet kan voorstellen
dat je je ouders eindelijk vindt en
dan het contact laat verwateren."
Zelf kijkt ze nauwelijks meer naar
Spoorloos. „Ik kan er niet meer zo
goed tegen. Ik word van al die ver
halen zo emotioneel."
- Spoorloos, 350ste aflevering,
maandag 19 januari,
Nederland 1, 21.10 uur
Reageren?
redactie.media@wegener.nl
Krant, televisie, radio,
weekbladen of toch liever
internet? Wie gebruikt welke
media en waarom? Deze week:
RADIO Van huis uit ben ik ge
wend naar Radio 1 te luisteren.
Bij mijn ouders staat dat de hele
dag aan. 's Avonds, in de auto
op weg naar huis, luister ik
graag naar 'Met het oog op mor
gen' en na middernacht naar 'Ca-
sa Luna'. 's Ochtends als ik nog
niet de deur uit ben, staat Ruud
de Wild op. Ik luisterde al naar
hem toen hij nog bij Radio 538
zat. Zijn humor spreekt me aan."
TELEVISIE „Als ik 's avonds thuis
ben, heb ik vaak geen zin om tv
te kijken. Voor mijn werk kijk ik
naar voetbal, 'Eredivisie live' en
het 'Sportjournaal'. Verder kijk
ik niet gericht. Naar 'Gooische
vrouwen' keek ik voor de ont
spanning. Naar 'Het Gesprek' en
Paul de Leeuw kijk ik ook graag,
maar als dat laatste wordt uitge
zonden, ben ik vaak aan het
werk."
KRANT „Op De Telegraaf, het
AD en Het Parool heb ik een
abonnement. De eerste twee heb
ik vanwege de sport. Ik lees ze
's ochtends bij het ontbijt. De Te
legraaf heeft een goede sportbijla
ge, maar om de rest van de in
houd hoef je 'm niet te lezen."
WEEKBLAD „Op De Groene Am
sterdammer heb ik sinds een jaar
of tien een abonnement, maar ik
kom er te weinig aan toe om het
te lezen. Ik vind het een goed en
leuk blad. Verder heb ik abonne
menten op VI en Sportweek. Dat
vind ik zelf leuk om te lezen,
maar dat doe ik ook voor mijn
werk. Als ik op vakantie ga,
koop ik losse tijdschriften. Viva,
jan, Linda."
INTERNET „Ik probeer zo gericht
mogelijk te internetten. Ik vind
het overdreven om internet de he
le dag aan te hebben staan. Ik ge
bruik het voor van alles en nog
wat: voetbalsites bekijken, items
terugkijken, kranten lezen, restau
rants of hotels boeken en reisver
slagen lezen ter voorbereiding op
'de vakantie. Chatten vind ik zon
de van de tijd, tenzij je in het bui
tenland zit. Hyves vind ik een
leuk fenomeen. Heb er over nage
dacht zelf een pagina te maken,
maar ik ben bang dat ik dan alle
maal gekke mensen achter me
aan krijg. En daar zit ik niet op
te wachten."
Barbara Barend, sportjournalist.
foto ANP
