'In ióoo heette het hier al Mon Genie'
Gimbrère
HELFT van de HELFT
Mossel- en kokkelvisser
Bruinisse maakt kans
op spisulavergunning
GROOT GEDEELTE WINTERCOLLECTIE
S PZC Donderdag 15 januari 2009 21
Huizen en boten hebben soms vreem
de namen. In een serie verhalen
wordt geprobeerd ze te verklaren.
Aan het eind van de
Delingsdijk staat een
bijzonder huis.
door Marijke Vael
BROUWERSHAVEN - Als het buiten
waait, bewegen binnen de gordij
nen en als het stormt, vallen de
pannen van het dak.
Peter de Koeijer en Nellie Rijk som
men zonder aarzeling de onprakti
sche kanten op van hun woning
aan de Provincialestraatweg in
Brouwershaven. Een huis waaraan
ze toch gehecht zijn. Met een gevel
die in het geheugen blijft hangen
van menigeen die over de Delings
dijk in de richting Zonnemaire
rijdt. Het pand draagt de naam
Mon Genie.
Een Franse naam die, letterlijk ver
taald, 'Mijn Verstand' betekent.
Peter en Nellie weten niet waarom
hun onderkomen deze naam
kreeg. „Het heette hier in 1600 al
Mon Genie. Een aantal ama
teur-historici probeerde reeds uit
te zoeken waarom die naam inder
tijd werd gekozen, maar zonder re
sultaat."
Wel is bekend dat op deze plaats
vroeger een uitspanning stond die
zo heette. „Dat was in de negen
tiende eeuw toen Brouwershaven
vanwege haar stadsrechten accijns
hief Op sterke drank. Omdat de
stadsgrens over de Kijkuitsedijk
liep, hier vlak naast, lag Mon Ge
nie net buiten die grens. Daardoor
was de drank hier goedkoper, wat
veel Brouwse mannen trok en,
naar verluidt, de uitspanning de
bijnaam Vrouwenverdriet gaf"
Nadat de accijns van de baan was,
werd het café afgebroken. Het was
handelaar en herenboer Hocke die
aan het begin van de twintigste
eeuw de grond kocht en er een
boerderij bouwde, die opnieuw de
naam Mon Genie kreeg. „Hocke
wilde via het woonhuis laten zien
dat hij wat meer geld had dan an
deren. Daarom maakte hij zelf de
bouwtekeningen. Hij liet zich daar
bij inspireren door de boerderijen
van Vis en Stols aan de Bettewaard-
sedijk in Zierikzee, maar maakte
de begane grond van zijn huis wat
hoger. Hij wilde namelijk in de pol
der kunnen kijken, over de stoom
tram die hier voorlangs reed."
Op 2i juli 1911 werd de eerste steen
gelegd van Mon Genie, maar al
snel bleek dat de heer Hocke niet
echt verstand had van woning
bouw. „De fundering was te zwak,
zodat het huis gestut moest wor
den en.alsnog voorzien van een
Ondanks de onpraktische kanten van hun huis, wonen Peter de Koeijer, Nellie Rijk en hun kinderen Bas en Els met
plezier in Mon Genie. foto Dirk-Jan Gjeltema
bredere fundering. En de afvoerpij
pen van de drie haarden zaten zo
vreemd dat de bewoners naar een
andere kamer moesten als de
wind draaide, want dan kwam de
kamer vol rook." De ouders van
Peter de Koeijer, die in 1953 Mon
Genie van Hocke kochten, lieten
dan ook direct centrale verwar
ming aanleggen. "We hadden ja
renlang zo'n antieke cv toen ik
'De drank was in Mon Genie
goedkoper, wat veel
Brouwse mannen aantrok'
kind was." Engel en Betsie de Koe
ijer kwamen vanuit Zuid-Beveland
om op Schouwen-Duiveland te
gaan boeren op het land, waarin
na de ramp de Delingsdijk werd
aangelegd. Omdat hij daarop
moest aansluiten werd ook de Pro
vincialestraatweg opgehoogd.
Sindsdien ligt Mon Genie verscho
len tussen twee dijken. Deson
danks krijgt Peter de Koeijer regel
matig reacties op het uiterlijk van
de woning én* de naam. „Mensen
vinden het een 'Pippi Lang
kous-huis^ en willen weten waar
om het Mon Genie heet."
Hoewel ze op dat laatste geen ant
woord kunnen geven, laten Peter
en Nellie de koperkleurige letters
zeker op de gevel zitten. „Die
naam hoort bij de boerderij. Wij
zijn er aan gehecht."
WALSTRAAT VUSSINGEN LANGE DELFT MIDDELBURG
www.gi mbreremode.com
Raad van State doet
uitspraak in zaak
Bru34 van Gert Kik.
door Jan van Ommen
DEN HAAG - Bruinisser mossel- en
kokkelvisser Gert Kik heeft moge
lijk alsnog recht op een vergun
ning om op spisula's (strandschel
pen) te kunnen vissen. Dat blijkt
uit een uitspraak van de Raad van
State.
Vanaf 1993 tot en met 2003 viste
Kik behalve met de Bru 31 ook
met de Bru 34 onder meer op
strandschelpen. Vanaf 2003 weiger
de het ministerie van Landbouw
een spisulavergunning voor de
Bru 34 af te geven, omdat het
schip geen zeewaardigheidsverkla-
Visser had spisulavergunning,
maar schip was niet zeewaardig.
Nu Kik zijn schip vervangen
heeft, krijgt hij alsnog recht op
een tweede visvergunning.
ring kreeg van het ministerie van
Verkeer en Waterstaat. Kik heeft
de Bru34 intussen vervangen door
een ander schip, maar de spisula
vergunning voor de tweede boot
heeft hij nooit meer gekregen. Kik
vond dat oneerlijk en hoopte dat
de Raad van State Landbouw op
de vingers tikt. De Raad is het op
zich niet oneens met het beleid
van de minister maar vindt dat
toenmalig minister Veerman in
het bijzondere geval van Kik niet
duidelijk heeft aangegeven waar
om er niet van het beleid kon wor
den afgeweken. Immers, Kik be
schikte tussen 1993 en 2998 over
een geldige spisulavergunning en
bovendien heeft Kik gewoon met
de Bru 34 gevaren. De minister
van LNV zal opnieuw naar de
zaak moeten kijken en Kik waar
schijnlijk alsnog een vergunning
moeten verlenen. Kik zei, eerder
dat hij nog steeds grote behoefte
heeft aan een tweede vergunning
om op schelpen te kunnen vissen.
