Esther Waij kan niet meer stuk Ans Markus M media@wegener.nl I I media 024-3650570 PZC Zaterdag 10 januari 2009 moet groeien ster Anke Vermeer in Medisch Cen trum West. Ze was te zien in tv-se- ries als Sam Sam, Baantjer, Bureau Kruislaan, Blauw Blauw, Help, Najib Julia en in de Vlaamse se rie Wittekerke. Voor die laatste serie verbleef ze twee jaar in België. „Toen ik terug kwam in Nederland, leek iedereen me vergeten." Al snel werd ze ge vraagd voor een jeugdtoneelgroep. Er was echter geen toneelstuk. Geld om er een te laten schrijven, was er ook niet. Waij: „Ik ben toen zelf gaan schrijven. Zó leuk." Later meldde ze zich bij de Media Academie in Hilversum. Waarom zou ze niet verdergaan met schrij ven en zich op de kunst van scena rioschrijven storten? „Dat hoort bij me, ergens totaal induiken." Waijs ideeën sloegen aan en al snel schreef ze scenario's voor Neder landse series als Baantjer en Zoop. Inez Zo, de eerste tragikomische roman van Waij, gaat over Inez. Ze is na haar scheiding gedwongen de luxe buurt Amsterdam-Zuid te ver ruilen voor de (volks)wijk De Baarsjes. Inez is een denker, net als Waij. En er zijn meer parallellen. „Ik heb in beide stadsdelen ge woond en ken ze goed. Ik heb dan wel geen ellendige scheiding mee gemaakt, maar wel liefdesverdriet. Ik wilde een roman schrijven over de meest heftige vorm van liefdes verdriet. Dan kom je uit bij een scheiding, je huis verlaten, met minder geld moeten leven." Filmregisseur Paul Verhoeven was aangenaam verrast door haar eer ste boek. Hij voorzag de achterflap van-positieve kritiek. „Mijn tweede roman Man op je lip nam hij mee naar Parijs waar hij voor Zwart boek moest zijn. Dan zit je thuis en denkt: Paul Verhoeven leest op dit moment mijn boek. Dat is ontzet tend spannend. Zijn mening is be langrijk voor mij. Hij was erg en- thousiastx een kick natuurlijk." De rechten van haar boeken zijn verkocht aan productiemaatschap pij Nedfilm 8c TV. Met deze ver koop heeft Waij de verfilming uit handen gegeven. Wanneer en in welke vorm de film of serie ver schijnt, weet de schrijfster dan ook niet. Ideeën heeft ze er wel over. Volgend jaar kerst zou een mooi moment zijn voor het uitkomen van haar verfilmde boek. Stiekem heeft ze al eens nagedacht over wie de rol moet spelen van Inez. „Wendy van Dijk, omdat ze gevoelig, fragiel is en humor heeft. Of Halina Reijn, een heel ander type. Maar gevoeligheid en heftig heid zitten ook in haar karakter. Of Carice van Houten, zij kan eigen lijk alles wel. Of ikzelf Grapje. De mooie buurvrouw zou een leuke rol zijn voor Katja Schuurman." Voor de rol van Inez' dochter Jos tovert ze een ander idee uit de ho ge hoed: een soort Idols voor actri ces. „Het lijkt me ontzettend leuk om die audities voor Jos op tv uit te zenden. Er zijn namelijk niet veel goede actrices bekend van haar leeftijd, 13 jaar. En dan zou ik die jonge meiden willen coachen." Afgelopen drie jaar heeft ze uitslui tend aan haar romans gewerkt. „Nu, na Man op je lip, stop ik even met werken. Ik ga tijd besteden aan familie en vrienden, Hen had ik meer aandacht moeten geven, dat ga ik inhalen." Na de rustperio de wachten in elk geval twee nieu we projecten, beide boeken. Het derde deel over Inez, waarmee de trilogie rond is, en een compleet andere roman. „Dat andere boek is veel breder, epischer." Krant, televisie, radio, weekbladen of toch liever internet? Wie gebruikt welke media en waarom? Deze week: INTERNET „Internet is niets voor mij. Ik heb altijd gezegd: daar be gin ik niet aan. Maar je ontkomt er niet meer aan. Als iemand voor bijvoorbeeld een uitje met collega's een workshop bij me wil volgen, gaat hij toch op inter net zoeken en komt op mijn site uit. Voor mijn ontspanning zit ik nooit achter de computer. Na een uur heb ik al vierkante ogen." TELEVISIE „je zou het misschien niet verwachten, maar 'Gooische Vrouwen' vind ik heel erg leuk. Zo over de top, maar tegelijk soms zó raak. Al ben ik met vier opdrachten tegelijk bezig, ik wil het niet missen. Televisie is voor mij net als de radio. Het staat aan als achtergrond bij het schil deren. Waar ik naar kijk, is heel afwisselend. Meestal program ma's die over mensen gaan. Dat hoeven zeker niet alleen bekende Nederlanders te zijn. Naar 'Tot de dood ons scheidt' en 'Pauw Witteman' kijk ik graag." RADIO „Op de radio luister ik de ene keer naar praatprogram ma's, de andere keer naar mu ziek. Voor de marathoninter views van de VPRO ging ik des tijds altijd zitten. Ideaal voor tij dens het schilderen. Ik houd niet van diskjockeys. Van dat harde geschreeuw word ik erg nerveus." KRANT „Ik lees verspreid over de dag ongeveer een uur de krant. Op NRC, Het Parool en De Tele graaf hebben we een abonne ment. De Volkskrant of Trouw kopen we meestal op zaterdag. Mijn partner is van het zakelij ke, politieke nieuws. Ik ben van de zachte sector. Mode vind ik heerlijk. Ik haal ook inspiratie uit verhalen of foto's in kranten en tijdschriften. Ik heb drie jaar geschilderd aan een project naar aanleiding van een verhaal over 'Medea' in Trouw." WEEKBLAD „Op Elsevier is mijn partner al bijna veertig jaar ge abonneerd. Vooral die tijdloze bij- lages over mode en gezondheid zijn aan mij besteed. We hebben ook abonnementen op Privé en Story en als ik er in sta, koop ik Weekend. Het is lekker bladeren en plaatjes kijken. Dingen over mezelf knip ik uit en bewaar ik. De tien dikke mappen vindt mijn mama van 96prachtig." Kunstenares Ans Markus. foto GPD nog twee weken lang in Marokko gedraaid. Als toetje. Ouled Radi verheugt zich er op. „Voor de film zijn ze ook naar Marokko geweest, maar toen was ik slechts een spaak in het wiel. Nu ben ik een stuur, dus mag ik wel mee. Ik denk dat we daar echt gaan genieten." Met die gouden afsluiter is het wat hem betreft mooi geweest „Afslui ten zullen we het nooit, het is toch ons kindje. Tijdelijk afronden wel. Over vijfjaar nog een film, tien jaar na de eerste, als we allemaal ouder zijn en kinderen hebben. Als ik nog in het wereldje zit dan doe ik zeker mee." Dan heeft Ouled Radi wel weer genoeg ge praat, en rent hij in zijn duster het veld op. „In de serie blijk ik enorm talent voor hockey te hebben. Wil je zien hoe ik echt speel?" Serie 3 van ShoufShouf, vanaf 22 maart op Nederland 3. iw Reageren? redactie.media@wegener.nl Ipti - És hand, met veel bravoure en tegelij kertijd vriendelijk. Ik probeer te maken wat ik leuk vind. De groeps dynamiek in beeld brengen. Het gaat uiteindelijk toch om jongens die op zoek zijn naar de snelste weg naar succes." Voor Mimoun Ouled Radi, die met zijn karakter Rachid in de film nog een bijrol had, en het inmiddels tot een van de hoofdpersonen heeft geschopt, voelt Shouf als fami lie. „Maar je krijgt toch een stem pel. Je bent en je blijft Shouf Shouf. Er is maar één Rachid in Neder land, dat ben ik. Mijn volgende rol moet daarom totaal anders zijn, een gestoorde gek liefst. Een rol ver weg van Rachid." De karakters staan in de derde se rie op een keerpunt in hun leven. Ze worden, op hun manier, volwas sen. Ap (Mimoun Oaïssa) voelt zich niet meer welkom in Neder land en besluit carrière te gaan ma ken in Marokko, en Mussi (Mo hammed Chaara) wil trouwen met een Nederlands meisje. Er worden geen banken meer overvallen. Ster ker nog, de jongens storten zich, weliswaar met een verborgen agen da, op buurtwerk. Ouled Radi: „We blijven natuurlijk wel pubers, maar we doen geen cri minaliteit meer. Daar hebben we op gehamerd. Ik wil een waarach tig beeld geven van Marokkanen. Met Shouf Shouf laten we zien dat ze ook leuk kunnen zijn. Daar ben ik absoluut trots op." Koukleumen op een Nederlands hoc keyveld is af zien, maar er wordt ook voor deze scène kwistig zijn be sprenkeld. Toch is de cultuurclash niet waar het om gaat bij Shouf, vindt de re gisseur. „Natuurlijk, er wordt met vooroordelen gespeeld, maar eigen lijk gaat het meer over wat zich tus sen de jongens afspeelt. Een van de jongens gaat trouwen met een Hollands meisje. Maar het gaat meer over een vriend die een vriend verliest aan een vrouw, dan over het feit dat die vrouw toeval lig Hollands is. „We proberen voor al zo veel mogelijk lol erin te stop pen. Het is en blijft een gewone ko medieserie. Bijde-

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 81