Alle dagen vlees, maar
Pleidooi voor
behoud van
opvoedhulp
Nieuwe feesttent voor de Vogelpiek
Gelukkig nieuwjaar!
IJsfontein fonkelt als kristalglas
22 Vrijdag 9 januari 2009 PZC
SLUIS - De fontein is altijd al een blikvanger voor Hotel Dikke van Dale in
Sluis. De drie plateaus doen denken aan een bruidstaart en brengen hotel
gasten vaak een beetje in feeststemming. Een weekje winterweer maakte
de fontein tot een nog grotere attractie: het water bevroor tot kristallen
kunstwerk. De 'ijsfontein' groeit nog steeds, want de vorst kreeg een dun
straaltje water, dat uit het kroontje van de met engelenhoofdjes omkranste
springbron sijpelt, nog niet klein. foto Peter Nicolai
PvdA Terneuzen wil
onderzoek behoud
Opvallend Tussenin
door Eugène Verstraetem
TERNEUZEN - Als de werkzaamhe
den van het jeugdzorgproject Op
vallend Tussenin worden verdeeld
over alle dertien Zeeuwse gemeen
ten betekent dat een versnippering
van werkzaamheden en kennis en
ervaring van de medewerkers. Het
Terneuzense PvdA-raadslid Gijs
van den Berg vraagt B en W van
Terneuzen te onderzoeken of het
mogelijk is om Opvallend Tussen
in als Zeeuws project te blijven be
houden. „Wellicht in combinatie
met plaatselijke centra Jeugd en
Gezin en samenwerking met Bu
reau Jeugdzorg Zeeland."
Opvallend Tussenin is een laag
drempelige voorziening voor
ouders, kinderen en leidsters van
peuterspeelzalen, kinderdagverblij
ven en buitenschoolse opvang. De
Het Zeeuwse jeugdzorgproject
Opvallend Tussenin moet blijven.
Kennis en ervaring mogen niet
versnipperd worden vindt raads
lid Gijs van den Berg (PvdA).
Het is een vaste gewoonte bij die
Zeeuws-Vlamingenop Nieuw
jaarsdag gaat het hele spul naar
oma in haar ouderenjlat om haar
- en meteen ook de rest van de fa
milie, want iedereen komt - geluk
kig nieuwjaar te wensen. Aldus ge
schiedde ook dit jaar. Nadat die
Terneuzenaar eindelijk een plekje
had gevonden voor de auto stapte
consulenten van het jeugdzorgpro
ject geven praktische ondersteu
ning op gebied van orthopedagogi
sche vragen van ouders en leid
sters. In een vroeg stadium kan be
paald gedrag worden gesignaleerd
en kan daarop worden ingespeeld.
Jaarlijks worden zo'n 150 kinderen
geholpen. Ouders en leidsters kun
nen zonder doorverwijzing ge
bruik maken van opvallend Tus
senin. De organisatie werd tot nu
toe gefinancierd door Jeugdzorg
Zeeland. Door de komst van de
WMO (Wet Maatschappelijke On
dersteuning) zijn de gemeenten
verantwoordelijk geworden voor
preventieve gerichte ondersteu
ning van jeugdigen met opgroei-
problemen en ouders met opvoed-
problemen. Bureau Jeugdzorg ziet
voor zich daarom geen taak meer
weggelegd en stopt met de subsi
die voor opvallend Tussenin. Vol
gens Van den Berg moet voorko
men worden dat de kennis en erva
ring versnipperd wordt. Ook de
peuterzaal- en kinderopvangorga
nisaties vinden dat deze laagdrem
pelige opvoedhulp in stand moet
blijven. Ook de PvdA in Hulst
heeft het probleem aangekaart bij
het college in die gemeente.
hij welgemoed in de lift, op weg
naar oma. De deur van het appar
tement stond uitnodigend open.
'Da's makkelijk', dacht de man en
stapte met een uitbundig 'Geluk
kig nieuwjaar' de kamer binnen.
De verbaasde blikken van de aan
gesprokenen schudden hem wak
ker. Het was de goede fat. Alleen
de verkeerde verdieping.
Piet Ivens (80), de 'slachter
van den Groenendijk' in
Kloosterzande zit 65 jaar in»
het slagersvak. De zaak
bestaat vijftig jaar en,
hoewel nu gerund door
zoon en dochter, Piet draait
nog alle worsten zelf.
door Sheila van Doorsselaer
Toen Pietje nog in de
leer was als slager, zei
de baas: „Eet maar lek
ker veel spek jongen,
daar word je groot en
sterk van." En zo zag Piet de eetge
woonten door de jaren heen veran
deren. „Nu zeggen ze: Spek, dat is
slecht voor je. Wat een flauwekul.
Ik ben op vet spek tachtig jaar ge
worden." Vrouw Lies vult aan: ,,'t
Is nen sterke mieter, onzen Piet."
Dat blijkt. Hoewel Ivens al heel
wat jaren over de pensioengerech
tigde leeftijd is, staat hij nog een
paar dagen in de week, of zo vaak
als nodig, vanaf 6.30 uur worsten
te draaien; bloedworst, boterham
worst, droge worstjes, alle worsten
worden door Ivens ambachtelijk
gemaakt. Het is voor de krasse sla
ger een kleine moeite. De slagerij
ligt pal naast het woonhuis, de
twee panden zijn slechts geschei
den door een paadje en een gat in
de coniferenhaag. Dat gat krijgt
voorlopig echt geen tijd om dicht
te groeien, want Ivens maakt het
ommetje van huis naar de slagerij
Feestzaal Scheerders in
Vogelwaarde na bijna
veertig jaar gesloopt.
door Edy de Witte
VOGELWAARDE - Carnavalsstichting
de Vogelpiek in Vogelwaarde viert
het komende zottenfeest in een
nieuwe tijdelijke feesttempel.
Bijna veertig jaar vierden jaarlijks
een paar duizend leutfanaten het
carnaval in Vogelpiekland in zaal
Scheerders. De transportonderne
ming is wettelijk verplicht de ver
vuilde grond onder de voormalige
werkplaats te saneren. De directie
van Scheerders studeerde nog wel
op de mogelijkheid om de loods te
handhaven, maar dat bleek onhaal
baar. Vervolgens werd het alterna
tief gevonden om tijdens carnaval
en terug nog zowat elke dag en dat
meerdere malen. „Omdat ik er
nog steeds schik in heb. Daarom.
Alleen uitbenen, daar begin ik niet
meer aan. Dat is niet alleen zwaar,
maar mijn opvolgers, zoon Jan en
dochter Ans, doen dat toch weer
op hun eigen manier."
Het slagersvak was niet Ivens' eer
ste liefde. Hij begon enthousiast
aan de studie machinebankwer
ker, maar in en na de oorlog wa
ren de materialen schaars. Zijn
opa was loonslager en ook had
Ivens een neef in het vak. Als klei
ne jongen hielp hij beiden al met
het ophalen van vee bij de boeren.
Dat werd vervolgens geslacht en
het vlees werd 'op de bon' gedistri
bueerd. Zo rolde Piet langzamer
hand het slagersvak in en besloot
hij de slagersvakschool in Utrecht
te gaan volgen.
Ivens opende zijn eerste zaak in
Zuiddorpe. Wat jaren later verkas
te hij naar de Groenendijk in
Kloosterzande, waar de slagerij tot
op de dag van vandaag nog steeds
is gevestigd. Veel Zuiddorpse klan
ten waren zo tevreden over Ivens'
waar, dat ze voortaan hun vlees
gingen halen in Kloosterzande, of
het lieten bezorgen. In de loop der
jaren groeide het klantenbestand
van Ivens enorm. Bestellingen wer
den zowat in heel Zeeuws-Vlaan-
deren rondgebracht. Lies: „Dat
was nog in de tijd dat mensen
geen onsjes of een pondje bestel
den, maar met kilo's tegelijk."
Dorpsslagerij Ivens is met name
befaamd om zijn ambachtelijke
ast. Van heinde en verre komen
klanten af op de lekkere, lokale va-
een tent op het terrein te zetten.
„Als Vogelpiek zijn we niet bij de
pakken neer blijven zitten", vertelt
voorzitter Angelo van Gimst. „On
ze feestavonden op zaterdag en
maandag hebben een grote aan
trekkingskracht op de jeugd uit de
regio. Deze trouwe bezoekers laten
we zomaar niet in de steek. Dit sei
zoen vieren we nu carnaval in een
'Als Vogelpiek zijn we niet
bij de pakken neer blijven
zitten', zegt de voorzitter
achthonderd vierkante meter gro
te feesttent op het terrein van
Scheerders, vlakbij de oude zaal.
Het wordt een riante feesttempel
voorzien van kunststof panelen.
riant op gekookte ham. Ivens kan
smakelijk vertellen over de 'goeien
ouwen tijd'. Het te slachten vee
werd bij boeren in de buurt opge
haald. Niet met de veewagen,
maar te voet. De koe liep aan een
touw mee naar de Groenendijk.
Vaak ging Lies mee om een handje
te helpen; dan was het Piet op de
fiets en Lies achterop. Ivens: „Het
was niet altijd makkelijk de koeien
mee te krijgen, ze sprongen soms
in de sloot en dan was het eeiï
hels karwei om ze er weer uit te
krijgen."
In het begin van de jaren zestig,
werd het slagerijtje ingrijpend ver
bouwd. Dorpsslager Ivens was de
tweede die een nu gebruikelijke
'open gekoelde toonbank' kreeg.
De vitrine trok veel bekijks en zo
ook de lichtblauwe tegeltjes aan
de wand. Voor die tijd, met wit als
standaard, waren blauwe tegeltjes
zéér modern. Sinds ruim tien jaar
wordt niet meer zelf geslacht in de
slagerij. Ivens: „Vroeger werd be
taald voor restafval als de beende
ren, als grondstof voor lijm bijvoor
beeld. Maar tegenwoordig moet je
juist betalen om van je afval af te
raken. En dan nog dat woud van
regeltjes waar je tegenwoordig aan
moet voldoen... Onzin. Mijn zoon
en dochter hebben me graag in de
slagerij, behalve als de inspecteur
langskomt. Dan sturen ze me liefst
naar huis, want ik kan mijn mond
niet houden tegen die man."
Zoals het een slager betaamt is
Ivens een echte vleeseter. Lies: „Ik
eet een beetje vlees bij mijn
brood, Piet eet juist een beetje
brood bij zijn vlees." Piet vindt al
le vleessoorten lekker. „Hoe vetter,
hoe liever! Tegenwoordig moet al
les maar mager zijn. Als je vroeger
een varken slachtte en er zat geen
dikke speklaag op het vlees, dan
zeiden ze 'nou 't is genen besten
eej buur!' Vroeger aten we alles,
varkensdarmen, koeienhersenen,
er ging niks verloren. Nu weten de
mensen niet me^r hoe je zoiets
moet klaarmaken en hoe lekker
het is. Wie kookt nog zelf koeien-
tong? Mensen hebben daar zelfs
de pannen niet meer voor."
Bij slagersechtpaar Lies en Piet
staat elke dag vlees op het menu.
Behalve, zoals het goede katholie
ken betaamt, op vrijdag. Lies:
„Dan is het een moot vis of een ei.
Zo zijn we opgevoed. Dat is nu
eenmaal de gewoonte en dat blij
ven we ook zo doen."
Overleg met politie en brandweer
heeft geresulteerd in nog meer
nooduitgangen dan in de oude
feestzaal. De veiligheid vaart er
wel mee. Het nieuwe feestbolwerk
is zelfs 250 vierkante meter groter.
Volgens onze berekeningen mo
gen er zo'n tweeduizend feestneu
zen binnen. We wachten nog op
een officiële bevestiging van dit
aantal door de politie."
De tent achter op het terrein van
Scheerders komt -verder zo'n veer
tig meter van de straat te staan. Er
is dan ook sprake van minder ge
luidsoverlast. De Vogelpiek pakt
carnavals zaterdag en -maandag
traditioneel uit met een mega car
navalsbal. Zaterdag pept dj. P het
sfeertje op. Maandag zijn er li
ve-optredens van de gebroeders
Fouradi en René Riva.
Tip? redactie@pzc.nl
Het oude winkeltje van slager Ivens.
