MiTo moet Alfa uit slop trekken
De Daf 33 staat onder een kleedje in de garage
Hij rijdt gewoon op euro
loodvrij, heeft in 39 jaar
net iets meer dan 66.000
echte kilometers gereden en in
de donkergroene - originele - lak
is nog geen spoortje roest te be
kennen. Henk van 't Hof uit Brou
wershaven is apetrots op zijn Daf
33 de Luxe uit 1970. „Ik rijd alleen
1 -
PZC Vrijdag 9 januari 2009 1 5
De nieuwe Alfa Mito heeft een echt 'Alfa-smoel': stoer en gedurfd.
foto CPD
Ook zonder kredietcrisis
ging het Alfa Romeo al niet
bijster voor de wind. De
nieuwe kleine MiTo moet
het roer omgooien, zeker als
hij er komend jaar een iets
groter broertje bij krijgt.
door Robbert Keegel
Het was al in 1986 dat de
Italiaanse reus Fiat het
voormalige staatsbedrijf
Alfa Romeo overnam en
sindsdien zijn de resultaten wisse
lend geweest. Weliswaar werd de
kwaliteit (maar vooral de reputatie
'roest al in de folder') van Alfa da-
nig opgevijzeld, maar de modellen-
politiek hield niet altijd gelijke
tred met die imagoverbetering.
Misbaksels als de Alfasud werden
gelukkig afgelost door prettiger au
tomobielen en Alfa slaagde er zelfs
in het vertrouwde sportieve karak
ter te combineren met meer luxe
en comfort.
Voorlopig hoogtepunt was de 156,
zowel qua design als verkoopmatig
een daverend succes. Opvolger 159
echter is op alle punten bedui
dend minder spectaculair, de aan
trekkelijke Brera is om te rijden
minder fijn dan zijn daarom voor
lopig maar gehandhaafde voorgan
ger GT en de 147 is nodig aan ver
vanging toe.
In dat laatste wordt nu gedeeltelijk
voorzien door de nieuwe MiTo.
Die is technisch gebaseerd op de
Fiat Punto (wielbasis 2,51 m) ter
wijl een wat grotere 147-vervanger
binnenkort op het toneel en op ba
sis van de Fiat Bravo zal verschij
nen.
Dat gebeurt dan op een moment
dat ook in Europa de autoverko
pen een enorme optater krijgen
en Alfa Romeo zelf al door z'n bi
zarre modellenpolitiek in proble
men verkeert. Europees gezien is
het zacht gezegd wonderlijk te con
stateren dat het merk minder po
pulair is geworden dan die andere
luxedochter van Fiat, Lancia. Wij
vinden dat hier gek doordat Lancia
hier maar mondjesmaat verkoopt
(de nieuwe Delta zet nog weinig
zoden aan de dijk), waarbij we wei
nig oog hebben voor de successen
ervan in Italië zelf. De bij ons nau
welijks bekende mini-MPV Musa
verkoopt in het vaderland bijvoor
beeld beter dan de Fiat Idea waar
hij op is gebaseerd.
Alfa Romeo in Nederland is weer
een ander verhaal. Om volslagen
onduidelijke redenen werd het
merk nog maar net vier jaar gele
den losgeweekt uit het eigen im
porteurschap (gecombineerd met
Fiat en Lancia). De Kroymans
Groep, distributeur van Ferrari en
importeur van Cadillac, Saab, Ssan-
gYong en Kia, nam het over.
Kroymans heeft de beoogde grote
re Alfa-verkoopaantallen nooit ge
haald, mede door een modellenpo
litiek waar deze Hilversumse entre
preneur ook niets aan kon doen.
Het ziet er naar uit dat Alfa voor
ons land binnen afzienbare tijd
weer op het oude nest terugkeert.
Dat het met de andere merken
van Kroymans minimaal even
slecht gaat heeft verder niets te ma
ken met de Alfa Romeo MiTo
waar we het hier over hebben.
Maar als de MiTo (naam ontleend
aan Milano waar het merk van
daan komt en Torino waar het nu
hoort) de redder is die Alfa uit het
slop moet trekken, dan zie ik de
toekomst somber in; iets wat we
in autoland toch al deden.
Laten we vooropstellen dat het de
sign goed is gelukt. Ik heb andere
meningen gehoord, maar ik vind
de voorkant een lekker Alfa-ont
werp en de achterkant stoer en ge
durfd. Daar zie je niet aan af dat
de basis die overigens uitmunten
de Fiat Punto vormT. Het geheel le
vert echt wel een echt Alfa-smoel
op.
Maar als je er mee rijdt, krijg je
geen seconde ook het bijpassende
Alfa-gevoel; en daar doe je het als
Alfa-koper toch voor? Ook al ziet
het er wat anders uit, je zit en rijdt
in een Punto, daar doen geen
mooi stuurtje, leuke pedalen,
fraaie klokken en aanverwante aan
kleding iets wezenlijks aan af. Ook
het comfort onderscheidt zich niet
van de goedkopere neef
De prestaties dan. Die hangen van
de motorisering af Bij de introduc
tie hebben we gereden met de 1,4
Turbo in de versie met 155 pk.
Daar kan je, voor 22.095 euro, aar
dig mee uit de voeten, maar als
het om weggedrag en rijprestaties
gaat, om van 'smoel' niet eens te
spreken, ben je beter uit met een
even sterke, maar veel geiniger
Abarth Punto a 21.990 euro. Wie
echt leuk met een MiTo onderweg
wil, kan beter een van de twee uit
muntende diesels nemen (21.195
of 22.995 euro).
Dus kozen we voor de nadere ken
nismaking maar voor de andere
kant van de prijslijst en dan kom
je bij de 78 pk sterke 1,4 zonder
turbo, maar met een B-label, een
uitstoot van 138 gram en een ver
bruik van 5,9 liter. En die is hele
maal niet suffig. Hij heeft maar 120
Nm trekkracht en toch kan je er in
stadsverkeer goed in meekomen.
Afzien van haantjesgedrag, maar
wel de onderstel-afstelling in de
stand 'dynamisch' houden. Dat
laatste geldt voor alle versies van
de MiTo. Van mij had die knop
niet gehoeven. Deze 1,4 is er vanaf
17-495 euro en dat is een net be
drag, maar als je toch het haantjes
gedrag af hebt gezworen kan je be
ter gewoon een Punto kopen. Hou
je nog een mille of drie over.
door Piet Kleemans
met mooi weer. En verder staat
hij in de garage onder een kleed
je", zegt Van 't Hof over zijn troe
telkindje. Hij hééft iets met Daf
„Ik heb veertien jaar op
Daf-vrachtwagens gereden en die
hebben me nóóit in de steek gela
ten. Later ben ik als buschauffeur
gaan werken en dat waren ook
vaak Daf s. Zon Daf met Vario-
matic blijft toch iets unieks. En er
zijn er ook niet zoveel meer van."
Van 't Hof spreekt met lief
de over de Daf met het
Pientere Pookje, is lid van
de Nederlandse Daf-club en was
in 2003 van de partij tijdens de
viering van het 75-jarig bestaan
van van Doorne's Automobiel Fa
briek. „Ik weet nog dat we in op
tocht door - toen nog - Eindho
ven reden met allemaal klassieke
Dafjes. Geweldig was dat."
Van 't Hof kocht zijn Daf 33 van
een particulier in Zierikzee. En
Henk van 't Hof is bijzonder zuinig op zijn Daf 33 de Luxe. „Ik rijd alleen
met mooi weer." foto Dirk-Jan Gjeltema
zoals het cliché het wil: van een
oude dame geweest, altijd binnen
gestaan en weinig kilometers.
Achtenvijftigduizend in 28 jaar.
„Ik vond hem via een adverten
tie. Vroeg die vrouw wat ik er
mee ging doen. Ik zei: Ik zet 'm
onder een kleedje in de garage.
Kon ik hem gelijk komen halen.
Anderen wilden de auto kopen
als boodschappenwagentje en dat
wilde zij gewoon niet."
Veel hoefde er aan de nieuwe aan
winst van Van 't Hof niet te ge
beuren. „Wat nieuwe slangetjes
en zo. Meer niet. Ik heb hem wel
meteen helemaal getectyleerd
met rauwe lijnolie. Werkt per
fect." Het Dafje oogt aandoenlijk
met zijn 13-inch wielen en met
chroomlijst omrande ronde kop
lampen. „Maar er zit echt veel
ruimte in", betoogt Van 't Hof.
De Daf ziet er van binnen al net
zo fraai uit als van buiten. De
kunstleren stoelen vertonen geen
craquelé, het pientere pookje is
nog niet sleets en de 750 cc boxer
motor (32 pk) in het vooronder
oogt fris. Van 't Hof: „Hij wordt
elke drie jaar gekeurd en hij is
een stuk meer eer waard dan wat
ik er destijds voor betaald heb. Je
kunt beter in een oude Daf inves
teren dan in Fortis."
