moet af en
best kunnen
van de kinderen
als de school uit is'
'De mooiste jaren van ons
huwelijk waren in Australië'
Hoop gloort voor
steigers inColijnsplaat
BOUWMAN
B PZC Woensdag 7 januari 2009 1 9
Dames, Heren Kids: GAASTRA - Mc.GREGOR
NAPAPIjRl - TOMMY Hl ERGER RIVERWOODS
ROSNER- LA MARTINA - VAN SANTEN POLO JEANS
NEW ZEALAND GANT - SCOTCH SODA
GEISHA JEANS - CKS - RETOUR
DOMBURG
GOES
RENESSE
Ooststraat 1
Grote Markt 1
Hogezoom 171
zitten, dus op een gegeven mo
ment zei ik: je kunt kiezen of de-
j len, maar ik ga terug naar Yerse-
ke."
Klasina volgde hem, het was toen
l* 1947. Op 6 januari 1949 trouwden
zij,en werden er zes dochters en
twee zoons geboren. Het verschil
tussen de oudste en de jongste is
maar liefst negentien jaar. „We kre-
zijn 71ste in de mossels, 28 jaar in
een mosselfabriek en dertien jaar
bij Delta Mossel. Daarnaast was
hij fervent korfballer. Klasina hield
thuis de boel draaiende.
Op wat kleine dingen na - Klasina
verbrijzelde drie jaar geleden bij
een ongeluk met de scooter haar
schouder, Johannes heeft jicht en
ziet slecht met een oog - verkeert
Johannes en Klasina van der Have-Kingma: nog elke
zomer op de scooter naar Goes om uit eten te gaan
de watersportvereniging is bereid
een bijdrage te leveren. „Deson
danks blijven we met een gat zit
ten", zegt Van der Weele. „Er is
nog een partij nodig. Die hebben
we inmiddels benaderd, maar we
weten pas later deze week wat die
doet." Van der Weele kon gisteren
nog niet zeggen om welke partij
het gaat en hoe groot het gat nog
is. „Als het rondkomt, gaan we te
rug naar de raad, want die beslist
uiteindelijk of van de sloop wordt
afgezien en zo ja, welk bedrag de
gemeente bijdraagt aan het onder
houd." Voorzitter Hendrikjan
Hoffman van de stichting zegt het
gevoel te hebben dat er een 'be
langrijke stap voorwaarts is gezet'.
genpolen. Hij is driftig, zij juist
kalm. Dat blijkt erg goed te wer
ken. „Uiteindelijk gaat het om hoe
iemand is", zegt Johannes. „Klasi
na had een hele knappe zus, maar
een heel ander karakter. Daar zou
ik het niet mee hebben volgehou
den." Natuurlijk hebben de twee
ook wel eens ruzie. „Maar het is al
tijd bijgelegd voordat we gaan sla
pen. Mensen die zeggen dat ze
nooit ruzie hebben, daar klopt iets
niet." Johannes en Klasina hebben
daarnaast veel houvast aan hun ge
loof „En we houden natuurlijk
nog steeds heel veel van elkaar."
Ook Cies en Cock Minneboo uit
Colijnsplaat geloven niet dat er stel
len zijn die nooit ruzie maken.
Sterker nog, Cies noemt het als
één van de recepten voor een goed
huwelijk. „Af en toe moet je ge
woon eens goed ruzie maken. Het
altijd maar met-elkaar eens zijn, is
ook maar saai."
Zijn echtgenote denkt dat er geen
uitgesproken recept voor een lang
en gelukkig huwelijk bestaat. „Ja,
je moet geven en nemen", zegt ze.
„En als vrouw geef je over het alge
meen wat meer dan je neemt. Nee
hoor, dat is een grapje." Verder ad
viseert Cocks jonge koppels een
beetje soepel naar elkaar te zijn.
„En je moet de ander in zijn waar
de laten." Ten slotte is een vleugje
avontuur ook nooit weg. In die zin
heeft emigreren naar Australië het
echtpaar uit Colijnsplaat veel ge
luk gebracht.
door Rob Paardekam
colijnsplaat - Cies Minneboo uit
Veere had vrijwel meteen een oog
je op Cocks toen hij haar ongeveer
zestig jaar geleden leerde kennen.
„Maar mijn vrienden vonden haar
ook leuk", vertelt hij. „Ik kreeg ge
lukkig de eer om met haar uit te
gaan." Daarna was het heel snel be
keken. „Binnen een jaar waren we
verliefd, verloofd en getrouwd", al
dus Cocks. Gisteren was het pre
cies zestig jaar geleden dat het hu
welijk werd gesloten.
Cocks (82) is een geboren Rotter
damse die destijds in de Campveer-
se Toren werkte. Cies (85) en zijn
voetbalvrienden kwamen daar af
en toe een biertje drinken. Na het
huwelijk bleef het echtpaar in
Veere wonen tot ze in 1953 het be
sluit namen naar Australië te emi
greren. „Het zat al in de planning,
omdat ik hier moeilijk werk kon
vinden, maar de watersnoodramp
heeft er ook aan bijgedragen", ver
telt Cies. „We zijn daar best zwaar
door getroffen. Ons huis kwam on
der water te staan en mijn grootou
ders zijn om het leven gekomen."
Cocks gaat verder: „We wilden ge
woon weg om ergens anders een
nieuwe start te maken."
Met twee jonge dochters vertrok
het stel naar Australië. Daar werd
later nog een derde meisje gébo
ren. In Morwell, een stadje zo
groot als Goes, hebben Cies en
Cocks mooie jaren gehad. Hij
werkte er eerst aan het spoor om
later te gaan metselen. Dat ging
hem zo goed af dat hij in dat vak
zelfs een eigen bedrijfje begon. Zij
zorgde eerst voor de drie kinde
ren, maar toen die naar school gin
gen, kon ze ook weer een centje
gaan bijverdienen. Dat deed ze on
der meer in hotels. „We hebben er
de mooiste periode van ons leven
gehad", vertelt Cocks. „Die Austra
lische mentaliteit, heel open,
spreekt mij ontzettend aan." Cies
knikt. „We hebben het er goed ge
had."
Toch was hij het die aan het begin
van de jaren zeventig terug naar
Nederland wilde. Hij kan moeilijk
uitleggen waarom. „Ik.kreeg het ge
woon op m'n heupen." Cocks ging
minder graag terug. „Ik heb tien
jaar heimwee gehad", zegt ze. „Ie
ziet het, ik krijg nog tranen in
mijn ogen als ik er over praat. Nou
hebben-we hier in Colijnsplaat
ook nog een prima leven gehad,
hoor. Zo is het ook wel weer."
Cocks is gymlessen gaan verzor
gen, terwijl manlief in Goes aan
de slag ging als metselaar en later
mijnmeester werd bij de vismijn
in Colijnsplaat. Inmiddels geniet
het paar van de vijf kleinkinderen
en de drie achterkleinkinderen
(een vierde is op komst). Verder
worden de dagen gevuld met on
der meer lezen, puzzelen, fietsen
en computeren. Gisteren kreeg het
jubilerende echtpaar bezoek van
de burgemeester van Noord-Beve
land. Zondag is er een feestje.
Cies en Cocks Minneboo keerden na bijna twintig jaar
in Australië te hebben gewoond terug naar Zeeland.
door Luc Oggel
COLIJNSPLAAT - Het Noord-Beve-
landse college van burgemeester
en wethouders is bereid af te zien
van sloop van de houten steigers
in de haven van Colijnsplaat, mits
er een vierde partij bereid wordt
gevonden mee te betalen aan het
onderhoud. Dat zegt wethouder
Kees van der Weele.
Noord-Beveland wilde de steigers
vanwege de toekomstige hoge on
derhoudskosten laten weghalen.
Dat leidde echter tot protest in het
dorp. Er is inmiddels een Stichting
tot behoud steigers Colijnsplaat op
gericht en zeven inwoners hebben
55.000 euro toegezegd voor het on
derhoud, dat twee ton kost. Ook
gen eerst twee meiden en toen on
ze eerste zoon. Ik zei tegen hem:
jij krijgt er nog een broertje bij,
maar toen kwamen er nog vier
dochters. Dat broertje kwam er
wel, maar toen was onze oudste
zoon al veertien. Toen hoefde het
niet meer voor hem", lacht Johan
nes. Inmiddels zijn er 25 kleinkin
deren en 22 achterkleinkinderen,
die bijna allemaal in Yerseke wo
nen. „Als de school uitgaat en ik
toevallig langsrijd, roept de helft
van die kinderen 'opa'!"
lohannes van der Have werkte tot
het stel nog in zeer goede gezond
heid. „Wij zijn echt mensen van
de dag, want het kan ook zomaar
afgelopen zijn. Dat zien we hier in
onze buurt." De jubilarissen hou
den zich tegenwoordig bezig met
rummikubben en het verbouwen
van aardappels op een stukje
grond achter hun huis. Ondanks
het ongeluk gaan ze in de zomer
op de scooter naar Goes om daar
uit eten te gaan.
Zaterdag wordt de receptie in Yer
seke gehouden, 's avonds is het
feest in Hotel Goes.
Cies en Cocks Minneboo.
foto Ronald den Dekker
