spectrum IO
Kindvluchtelingen
dromen van
Vrede en
welbehagen
Op 21 november 2008 pikt de Spaanse kustwacht voor de
Canarische Eilanden een vissersboot op met 34 Afrikanen,
waaronder 27 kinderen tussen de 7 en 15 jaar, op de vlucht
voor armoede en oorlog. Twee dagen later strandt een sloep
met 70 Afrikanen op Tenerife: 5 van hen zijn minderjarig.
„Verontrustende ontwikkelingen", zegt Carmen Gloria
Forenzo, directeur van de noodopvang voor minderjarige
vluchtelingen op Tenerife.
PZC
Zaterdag 3 januari 2009
In een rapport van de een of andere
geheime dienst in Servië staat dat
Ratko Mladic een paranoïde, insta
biel wrak is. Volgens de dienst een
'tijdbom', die bij ontploffing best eens
zichzelf en zijn omgeving de dood in
zou kunnen sleuren.
Wij kennen de naam Mladic allemaal.
De man wordt verantwoordelijk gehou
den voor de dood van duizenden man
nelijke inwoners van het Bosnische Sre
brenica.
Op het moment dat het nieuws over
Mladic naar buiten kwam, arresteerde
de politie in het Zuid-Servische
Presevo tien Albanezen, oud-leden
van het Kosovo Bevrijdingsleger
UCK, die kort na de Kosovo-oor-
log in 1999 betrokken zouden zijn
geweest bij de moord op 51 Ser
viërs en Roma-zigeuners uit Gnjila-
ne.
In Presevo is veruit het grootste
deel van de inwoners Albanees.
Gnjilane ligt net over de grens in
Kosovo, dat volgens de Serviërs
nog steeds Servië is.
Zomaar twee verhalen aan het
eind van een jaar waarin ook nog
eens Radovan Karadzic en een aan
tal mindere goden aan het Joego-
slavië-Tribunaal in Den Haag wer
den overgedragen. En bij iedere ge
beurtenis stromen de forums op
internet weer vol met voor- en te
genstanders, van uiteenlopende et
nische achtergronden, die elkaar
voor rotte vis uitmaken en ten stel
ligste ontkennen dat hun volksge
noten iets te verwijten valt.
Ik houd zelf een weblog bij en schreef
daarop over het interview dat Jeroen
Pauw en Paul Witteman kortgeleden
hadden met Sonja Karadzic, de dochter
van Radovan. Het aantal reacties was on
gekend groot voor mijn bescheiden
blog, met name van Serviërs die nu ein
delijk eens willen dat de wandaden van
de anderen ook over het voetlicht wor
den gebracht.
De Kosovo-oorlog is inmiddels op een
halfjaar na tien jaar geleden afgelopen.
De oorlogen in Kroatië en Bosnië zijn
dat zelfs al ruim dertien jaar, maar de re
gio is er nog steeds van in de ban.
Nog maar een voorbeeld: bij het Interna
tionaal Gerechtshof in Den'Haag loopt
een procedure waarmee Kroatië hoopt
aan te tonen dat Servië bewust de lont
in het kruitvat van het uiteenvallende
Joegoslavië heeft gestoken en dat de
toenmalige Servische president Slobo
dan Milosevic persoonlijk opdracht
heeft gegeven tot massamoord en etni
sche zuiveringen (Bosnië heeft een soort
gelijk proces overigens verloren). Van
de weeromstuit wil Servië de verdrij
ving van honderdduizenden Serviërs uit
Kroatië aan het eind van de oorlog door
het Hof laten beoordelen.
Servië viert op 7 januari Kerstmis. Ortho
doxe christenen - veruit de meeste Ser
viërs zijn dat - houden er een andere ker
kelijk agenda op na dan bijvoorbeeld de
Kroaten, die overwegend katholiek zijn
en hun Kerstmis al hebben gehad. Wij
zitten dus middenin een periode van
'Vrede op aarde, in de mensen een wel
behagen'. Maar de handtekeningen, ge
zet in het Amerikaanse Dayton in 1995
en het Macedonische Kumanovo in
1999, maakten weliswaar een einde aan
de vijandelijkheden in respectievelijk
Bosnië en Kroatië en Kosovo, werkelijke
vrede hebben ze nog steeds niet ge
bracht. En welbehagen al evenmin. Daar
zullen nog veel jaren overheen gaan.
toekomst
in Europa
tekst en foto Henk van den Boom
