media
Moederschip van
'CSI' op volle
kracht vooruit
Eurosport
42
rC?
heimwee tv
Nieuw(s)
De forensisch onderzoekers van moederserie
CSI zijn na acht jaar nog steeds wereldwijd
populair. De succesformule wordt in de
studio in Los Angeles angstvallig bèwaakt.
Producer Carol Mendelsohn: „We maken hier
elke week een nieuwe speelfilm."
Monique Brandt bezocht de set.
PZC
Zaterdag 20 december 2008
media@wegener.nl
024-3650570
In Heimwee TV worden elke week
tv-series uit het verleden belicht die
de geur van nostalgie ademen.
Deze week: Star Trek
door Stefan Dölcken
Mijn vroegste herin
neringen aan Star
Trek dateren van
eind jaren zeventig.
Ik keek toen elke
vrijdagavond naar Raumschiff Enter
prise op het tweede Duitse net.
Op mijn kleine Saba-televisie met
bolle beeldbuis, uiteraard alleen in
staat tot zwart-wit-weergave. Mijn
ouders weigerden namelijk de se
rie op de grote Grundig-tv in de
huiskamer toe te laten. 'Die kinder
achtige onzin' moest ik maar op
mijn eigen kamertje bekijken.
Vond ik prima. Alleen jammer dat
ze me nooit hebben verteld dat
Raumschiff Enterprise eigenlijk Star
Trek heette en helemaal geen Duit
se serie was. Daar kwam ik pas ja
ren laten achter.
Helaas voor mij werden de avontu
ren van kapitein Kirk en mister
Spock afgewisseld met Western von
Gestem, een reeks vreselijke
westerns uit een heel erg oude
doos, met ongeschoren cowboys
die ruzie maakten in verlopen sa
loons en om de haverklap Heinde
hoch, sonst knallt's schreeuwden.
Dan ging het er bij Star Trek toch
een stuk subtieler aan toe. Captain
James Tiberius Kirk (William Shat-
ner) en eerste officier mr. Spock
(Leonard Nimoy) probeerden alle
problemen eerst met praten op te
lossen. Pas als dat niet lukte, spra
ken de wapens. Daar hadden die
ZDF-cowboys nog wel iets van
kunnen opsteken.
Als kleine jongen was ik vooral dol
op de actie in de ruimte en op
vreemde planeten. In mijn herin-
foto GPD
nering waren de special effects van
de serie weergaloos en was elke af
levering briljant en superspan-
nend. Toen ik de serie een aantal
jaren geleden op dvd kocht, schrok
ik toch wel een beetje. De effecten
zijn soms ronduit beschamend,
met bordkartonnen decors en
aliens die blijkbaar met hun hoofd
in een verfdoos zijn gevallen. Ook
de verhaallijnen zijn niet allemaal
even sterk. Soms zelfs voorspelbaar
en langdradig. Kirk heeft een buik
je, de planeten zien er altijd hetzelf
de uit en iedere bijrolacteur in een
rood shirt gaat pardoes dood.
Wat na al die jaren wél fier over
eind blijft, is het hart van de serie.
Een positieve visie op de toekomst,
waar de mensheid honger en oor
log heeft overwonnen en waarin
zwart, blank, Aziaat, man, vrouw
en zelfs alien samenwerken aan
een beter universum.
'Baanbrekend' is dan ook het enige
juiste woord voor de serie van
Gene Roddenberry, die oorspron
kelijk maar drie seizoenen liep,
van (1966 tot 1969), maar die tien
jaar later de inspiratie was voor
vier spin-offseries en tien speel
films.
Toch zal de originele serie altijd op
een voetstuk blijven staan. Dat
komt vooral door de relatie tussen
de licht ontvlambare, met alle men
selijke zwakheden gezegende Kirk
en de emotieloze, hyperintelligen
te Spock. Hun vriendschap is zo
sterk dat het niets uitmaakt dat je
ze bezig ziet op een kleine zwart-
wjt-televïsie. Het geeft zelfs niks
als ze Duits praten.
Eergisteravond stond hij
om elf uur 's avonds
nog op te nemen, tot
aan zijn knieën in het
water, in een oud, ver
vallen en ijskoud pand
ergens ver buiten Los Angeles. Die
zelfde nacht kreeg hij na eindeloos
zeuren pas het script in handen
voor de opnamen van de nieuwe
aflevering, die zijn aanwezigheid
de volgende ochtend, wérkelijk
voor dag en dauw in de studio ver
eisten. Vooraf een script lezen? Ho
maar. En vandaag, op zijn enige
vrije dag nota bene, is hij alweer
op de set om zijn promotionele
verplichtingen te vervullen, terwijl
hij toch echt liever nog wat langer
had genoten van het ochtendcon
cert van het Los Angeles Philhar
monic, dat hij even bezocht.
Ziehier de doorsnee werkweek van
Paul Guilfoyle, alias rechercheur
Jim Brass in de serie CSI. Guilfoyle,
gezeten achter een krakkemikkig
tafeltje in de in passende, treurige
tinten opgetrokken kantine van de
CSI-studio, wil er maar mee zeg
gen: het leven van een tv-acteur
gaat, al zit hij in een topserie, echt
niet over rozen. „Ik heb in negen
tig speelfilms gespeeld, maar dat is
in geen enkel opzicht te vergelijken
met televisie. De dagen zijn langer,
er is minder tijd om aandacht te be
steden aan je acteerwerk. Ik vaar
op jarenlange ervaring. Wij heb
ben de mazzel dat alle acteurs zo
goed zijn. Daarom ook is dit moe
derschip der CSI's het beste van de
drie." Waarna hij weer vertrekt, op
weg naar zijn trailer, geparkeerd
naast het loodgrijze gebouw in Los
Angeles, waar de reeks wordt opge
nomen.
Ook producers Carol Mendelsohn
en Naren Shankar zijn er aan het
werk om erop toe te zien dat sei
zoen negen van de serie over het
forensisch onderzoeksteam, dat
zich bezighoudt met het oplossen
van misdaad in Las Vegas, zonder
haperen wordt gefilmd. Het nieu
we seizoen is al zwaar genoeg. Se
rietopper William Petersen, die als
forensisch wonder en gedreven in-
sectoloog Gil Grissom een grote
schare fans heeft opgebouwd, zal
in de nieuwe reeks voorgoed weg
gaan.
Even daarvoor was acteur Gary
Dourdain, alias Warrick Brown, al
vertrokken. Net als zijn alter ego,
die tegen een gokverslaving vocht,
heeft Dourdain het moeilijk zijn
impulsen te bedwingen, in zijn ge
val waar het drank en drugs be
treft. Toen de CSJ-acteur door agen
ten van de Los Angeles Police
Department slapend in zijn auto
naast de snelweg werd aangetrof
fen, in aanwezigheid van een be
hoorlijk belastende hoeveelheid
poederachtige substanties, was de
maat vol. Dourdain werd uit de se
rie geschreven.
Petersen, die de serie jaren mee
produceerde, wilde weer theater
gaan doen. „Zijn afscheid leverde
emotionele momenten op, hier op
de set", zegt zijn tegenspeelster
Marg Helgenberger, alias Catherine
Willows, zijn opvolgster in het
^CSMab. „We hebben de laatste scè
ne uitgesteld en uitgesteld, tot het
niet meer kon. Na die dag hebben
we ook een pauze van een paar da
gen ingelast om bij te komen. Dat
was nodig, dat kan ik je wel vertel
len."
JAMMER VOOR CAROLINE Met de vorige versies van De 100 (die met het hu
welijk en de baby's) scoorde Caroline Tensen best aardig, als je tenminste
naar de kijkcijfers kijkt. Maar versie drie van het NCRV-programmaformat, De
100: Singles, lijkt het niet te gaan redden. Het scoort onder de maat en wordt
voorlopig van de buis gehaald. Volgens een NCRV-woordvoerder krijgt het
programma komende zomer een nieuwe kans. Maar niet voordat de program
mamakers enkele verhaallijnen over de deelnemende vrijgezellen beter uitge
werkt hebben. Het is te hopen voor de deelnemers dat ze eventuele nieuwe
liefdes niet al die tijd geheim hoeven te houden.
FIJN VOOR LINDA Zo slecht als het met Caroline's programma gaat, zo goed
gaat het met het succesnummer van Linda de Mol..Het programma Ik Hou
van Holland, dat Linda voor het tweede seizoen presenteert, is verkocht aan
China. Sichuan TV kocht de serie van 52 afleveringen onder de titel Wo Ai Wo
De Zhu Guo, wat I Love My Country betekent. Het is voor het eerst dat een Eu
ropese producent een serieprogramma in deze lengte aan een Chinese zen
der verkoopt, aldus Talpa. De formule werd eerder al verkocht aan een groot
aantal landen in Europa en het Midden-Oosten.
Biatlete Sabrina Buchholz is komende winter te zien op Eurosport, foto CPD
Eurosport heeft voor het
eerst alle uitzendrechten
van elk denkbare winterse
competitie binnengehaald.
Dat betekent 900 uur
wintersport tot aan de
Winter Spelen in
Vancouver in 2010.
door Bernice Breure
et is er tegelijkertijd
aangenaam warm
én ongemakkelijk
krap. Matt Chilton
becommentarieert
met een collega in
een prefab hokje van nog geen
3 vierkante meter de World Cup
reuzenslalom, die pal voor hem
plaatsvindt. Gaat de Franse favoriet
