Het blijft kwakkelen Atlete Hilda Kibet
met Marianne Timmer ls gek op modder
Jean Paul de Bruijn legt Dick Jaspers zijn wil op
28 Maandag 15 december 2008 PZC
Groot kampioene in
Nagano gedegradeerd
tot een krabbelaar.
door Maarten van Helvoirt
DEN HAAG - 'Timmertje, Timmer-
tje, wat doe je nou?', vroeg
NOS-commentator Frank Snoeks
zich in 1998 hardop af toen hij Ma
rianne Timmer in Nagano zag af
stevenen op olympisch goud. Hij
had de vraag afgelopen weekend
bij de sprint-worldcup in de Japan
se stad opnieuw kunnen stellen.
Maar dan met een negatieve bij
klank.
Timmer is een groot kampioen,
maar leek met name op de 1000
meter gedegradeerd tot een krab
belaar. Op haar geliefde afstand,
die ze alleen maar mocht rijden na
afzeggingen van een batterij Ne
derlandse sprintsters die bij het
NK afstanden vóór haar waren
geëindigd, klokte ze tijden van
1.19,21 en 1.19,23. En bleef ze twee
keer bijna drie seconden achter op
dagwinnaressen Jennifer Rodrigu
ez (zaterdag) en Christine Nesbitt
(gisteren).
Een andere vergelijking was mis
schien nog wel harder: regerend
Nederlands kampioene Paulien
van Deutekom klokte zaterdag bij
een trainingswedstrijd op het be
sneeuwde buitenijs van Collalbo
een winnende tijd van 1.19.34.
Met Timmer is het al ruim twee
jaar kwakkelen. Dan weer wordt
ze geveld door een droge hoest,
dan weer speelt een foute wissel
of een misslag haar parten en nu
weer heeft ze last van een verrekte
lies. Bij de worldcup in Heeren
veen ging ze letterlijk op haar gat
over de finish op de 500 meter.
Met nog maar drie weken tot het
NK sprint, de plaatsingswedstrijd
voor het wereldkampioenschap,
begint Timmer zich serieus zorgen
te maken, bekende ze in Japan.
„De concurrentie in Nederland is
niet stil blijven zitten. Er zijn ande
re meiden die het heel goed doen.
Het ziet er niet zo rooskleurig uit
voor mij. Ik kan niet schaatsen zo
als ik wil, ik kom niet in m'n rit
me." Niet starten om haar lies rust
te gunnen was geen optie, al liet
ze zaterdag wel de 500 meter schie
ten. „Ik heb deze duizend meters
nodig om te groeien. Die lies be
lemmert me ook niet de hele race.
Het loopt gewoon niet."
Misschien dat Timmer (34) zich
nog kan vastklampen aan de pres
tatie van een andere oudgediende,
Jennifer Rodriguez (32). De Ameri
kaanse, die bij de Spelen van 1998
haar internationale doorbraak be
leefde, vervolgens tien wereldbe
kers won en stopte na de Spelen
van 2006, gaf haar comeback zater-
WJi Marianne Timmer boekt al ruim
twee jaar geen aansprekende re
sultaten op de 1000 meter. De
drievoudig olympisch kampioene
begint zich zorgen te maken.
Nederlanders bleekjes
Alleen Remco Olde Heuvel
(zesde en zevende op de 1000
meter) en Margot Boer (negen
de op de 1000 meter) behaal
den in Nagano klasseringen in
de top tien.
De Amerikaan Shani Davis
won beide 1000 meters in res
pectievelijk 1.09,21 en
1.08,92. Zijn landgenote Jenni
fer Rodriguez won de eerste
1000 meter bij de vrouwen in
1.16,34. Christine Nesbitt was
daarna de sterkste in 1.16,38.
Op de vijfhonderd meter won
nen achtereenvolgens de Japan
ner Keiichiro Nagashima in
34.81 seconden en de Zuid-Ko-
reaan Kyou-Hyuk Lee in 34,92
seconden. Bij de vrouwen ging
de hoogste eer naar de Duitse
Jenny Wolf (37,71 seconden)
en de Chinese Jing Yu (38,63
seconden).
dag glans met de zege op de 1000
meter.
Daags voor de wereldbeker in Na
gano bezocht Marianne Timmer
in de stad die haar zoveel succes
sen bracht (twee olympische titels
en een wereldtitel sprint) nog een
Japanse tempel. Ze hing er bij ver
trek een gelukswens op - ze wil
nog naar de Winterspelen van
2010. Om dat te bereiken, kan zij
alle hulp gebruiken.
Nederlandse vrouwen
schitteren op EK
veldlopen.
door Wilko Voordouw
BRUSSEL - Modder, Hilda Kibet kan
er geen genoeg van krijgen. De
27-jarige Nederlandse won giste
ren in het Brusselse Park van La
ken op overtuigende wijze het Eu
ropees kampioenschap veldlopen.
„Deze medaille is heel speciaal.
Het is mijn eerste grote prijs. Nu
wil ik er meer gaan halen."
Naast Kibet onderscheidde zich
ook Susan Kuijken onder de rook
van het Atomium. De Nijmeegse
won het goud bij de categorie neo-
senioren, vrouwen onder 23 jaar.
En Adrienne Herzog maakte in
druk met haar zesde plaats bij de
seniores. Net als eerder dit jaar op
de Olympische Spelen waren het
dus vooral de vrouwen die schitter
den. Naast het vrouwengeweld
deed één Nederlandse man van
zich spreken: in het ijzersterke
mannenveld eindigde Michel But
ter als negende.
De in Kapchorwa geboren Kibet is
Nederlandse sinds oktober 2007.
Ze woont al ruim zeven jaar in
Castricum, is de partner van mara
thonloper Hugo van den Broek. In
Amsterdam studeerde ze af als fy
siotherapeute. De kou in Brussel
kon haar niet deren. „Ik ben wel
wat gewend."
Dit jaar nam ze namens Neder
land al twee keer deel aan titeltoer-
nooien. In maart werd ze vijfde op
veldlo
pen, in augustus eindigde ze als
vijftiende in de Olympische
10.000 meter. Haar derde interna
tionale titeltoernooi betekent dus
haar eerste prijs. Vier jaar voor
sprong heeft Hilda Kibet nu op
haar tante, Lornah Kiplagat. Die
pakte in 2005 in Tilburg - op 31-ja-
rige leeftijd - haar eerste winst
voor Nederland in een groot titel
toernooi, het EK cross dat toen in
Tilburg werd gehouden. „Maar je
kan ons niet met elkaar vergelij
ken. Lornah is een ander type lo
per. We zijn eikaars grootste fans.
We zagen elkaar vorige week nog
in Kenia, en ze zei tegen me: 'You
have to win in Brussels'."
In tegenstelling tot Kibet houdt Ki
plagat niet zo van het crossen in
het noorden van Europa. Modder
is niet haar domein. Kibet daaren
tegen houdt er wel van en kondig
de meteen aan dat ze de komende
jaren wel vaker op een EK cross
zal verschijnen. Zij veroverde haar
medaille op overtuigende wijze.
Ze bleef twee Portugese vrouwen,
Jessica Augusto en Ines Monteira,
voor. Augusto was woest over de
overwinning van Kibet: „Ze is
geen Europese." Het deed Kibet
hoegenaamd niets. „We rijden zo
naar Castricum terug en dan gaan
we een klein feestje vieren."
Hilde Kibet wint op overtuigen
de wijze het EK veldlopen. De
nummer twee, de Portugese Jes
sica Augusto, vindt de zege van
de Afrikaanse maar niks.
jaarlijks al zo'n 20.000 kilometer
onderweg. Deze rit stelt dan ook
niet zo heel veel voor", vertelt
Blomdahl.
Terneuzenaar Nico Kalden ver
heugt zich op de partij van de
Zweed. Als zijn favoriete voetbal
club Hoek op hetzelfde tijdstip
thuis had moeten spelen, had hij
waarschijnlijk toch voor het biljar
ten gekozen. Kalden wordt niet te
leurgesteld. Blomdahl toont zijn
klasse tegen Eddy Leppens - de
Belgische kopman van
Delta/Frans Bevers - en wint met
50-32 in vijftien beurten. De
Zweed, die er twee keer een serie
van dertien uitstoot, geniet zicht
baar van de lastige ballen die hij
maakt. Na ogenschijnlijk eenvoudi
ge missers verbergt hij zijn erger
nis ook niet. Toch is hij na afloop
laconiek over zijn zege. „Natuur
lijk was het van beide kanten een
goede partij, maar zoals vandaag
heb ik het misschien al honderd
keer meegemaakt." Leppens is
minder vrolijk. Vorig jaar versloeg
hij Blomdahl nog in de competi
tie, maar zaterdag speelt hij bij mo-
menten iets te gehaast. Toch is de
Belg tevreden met het punt voor
zijn team. Want ook Henk Habra-
ken gaat onderuit. Hij verliest met
37-50 in 39 beurten van Horn. Lep
pens: „Voorafhadden we getekend
voor een gelijkspel. Dan moet je
nu ook niet mopperen."
De driebanders van Delta/Frans
Bevers spelen in de eredivisie
met 4-4 gelijk tegen de ongesla
gen koploper Van Donge De
Roo.
Driebanders van
Delta/Frans Bevers
weerstaan koploper.
door René van Stee
sluiskil - Een glimlach van oor tot
oor onderstreept de tevredenheid
van Jean Paul de Bruijn. De drie-
bander van eredivisionist
Delta/Frans Bevers levert zaterdag
avond een topprestatie door Dick
Jaspers van de ongeslagen koplo
per Van Donge De Roo met
50-38 in slechts zeventien beurten
te verslaan. Vooral op series van
twaalf en vijf moet de nummer
één van de wereld uit Sint-Wille-
brord het antwoord halfweg schul
dig blijven.
Aandachtig toeschouwer Johnny
Versluijs (63) vat de partij van De
Bruijn in de knusse en drukbezet
te zaal van Dallinga in Sluiskil
kernachtig samen. „Concentratie,
tactiek, aanvallen, verdedigen en
uithoudingsvermogen. Het zat er
allemaal in. En dat maakt van bil
jarten nou zo'n mooie sport", do
ceert de biljartfanaat uit Biervliet,
die zelf ook graag de keu hanteert.
„In de bejaardensoos van Schoon-
dijke. Libre, met een gemiddelde
van 4,7."
Ondanks een moyenne van 2,23
gaat Jaspers toch onderuit. „Ik heb
zelf wel eens met een lager gemid
delde verloren", zegt De Bruijn
daarover met gevoel voor understa
tement. De Hulstenaar is trots op
zijn zege. Die schrijft hij niet al
leen toe aan hard trainen en vak
manschap, maar ook doordat hij
op privé-gebied weer in een rusti
Jean Paul de Bruijn (op de voorgrond) en Dick Jaspers gaan op voor hun wedstrijd in de landelijke eredivisie drie
banden. foto Camile Schelstraete
ger vaarwater is terechtgekomen.
„Dat komt m'n spel duidelijk ten
goede."
Dick Jaspers is niet ontdaan van
zijn tweede competitienederlaag.
Op nuchtere toon: „Jean Paul
wordt natuurlijk niet voor niks Ne
derlands kampioen. En de laatste
jaren legt hij me steeds vaker het
vuur aan de schenen. Het ging van
daag goed, maar het was toch niet
voldoende. Het niveau lag dus
heel hoog." Op de tafel naast De
Bruijn wint Martin Spoormans na
mens Delta/Frans Bevers van Ad
Koorevaar. In 43 beurten wordt
het 50-45 en meteen ook 4-0 voor
de thuisploeg. Een punt is zeker
binnen. Van Donge 8c De Roo
brengt de Zweedse biljartlegende
Torbjörn Blomdahl (de nummer
vier van de wereld) en de Duitser
Martin Horn (de nummer zeven
van de wereld) echter nog in het
strijdperk. Vanuit zijn woonplaats
Backnang, op een half uur van
Stuttgart, heeft Blomdahl er zes
honderd kilometer opzitten. On
derweg is de in Essen woonachtig
Horn ingestapt. Het tweetal blijkt
zo fit als een hoentje. „We zijn het
vele reizen gewend. Alleen voor
de Nederlandse competitie ben ik
