Van opslagloods naar kunsthoeve BenZekerir De goedkoopste autoverzekering van Nederland? Een verhaal met veel tamtam maar zonder tomtom PZC Maandag 15 december 2008 19 Officiële start Zeeuwart met expositie van leden Rondje Kunst. door Ali Pankow RENESSE - Zeeuwart luidt de naam van de nieuwe galerie aan de Ho- genzoom 99 in Renesse op de grens van Burgh-Haamstede, die zaterdagmiddag officieel werd geo pend. De aanduiding 'galerie' dekt overigens niet geheel de lading. De omschrijving 'kunsthoeve' doet het initiatief van Veronie en (an Rens meer recht. Zij kwamen een jaar geleden vanuit Tholen naar Schouwen-Duiveland. De stek die zij in Renesse vonden, wekte een latent verlangen tot leven: een ei gen ruimte voor het creëren én het presenteren van kunst. Het echtpaar transformeerde een oude opslagloods bij hun nieuwe woning tot kunsthoeve, waar ze nu beiden kunnen werken en om de twee maanden nieuwe wisselex posities zullen inrichten. Veronie Rens maakt bronzen beelden. Zij kneedt en boetseert en verricht van Zeeuwart blijkt na een half jaartje proefdraaien een succes te worden. Naast het werk van Veronie en )an behoren de sieraden van hun dochter Inge Rens tot de vaste col lectie. Zij volgde de opleiding voor goudsmid in Schoonhoven, even- 'Wat ons bindt, is de verscheidenheid en de behoefte om te creëren' als de Kunstacademie in Maas tricht. Bij de huidige expositie zijn onder meer sieraden van zilver in combinatie met lavasteen en glas van haar hand te zien. „Je bent een geschenk voor ons", sprak voorzitter Elly Mes van Rondje Kunst, de maandelijkse kunstroute door Burgh-Haamste de. Zeeuwart biedt daarin een fraaie nieuwe locatie en blijkt bo vendien een mooie plek om bij een te komen voor de kunstenaars zelf die aan deze route meedoen. „Wat ons bindt is verscheidenheid en de behoefte om iets te creëren", constateert Mes. De tentoonstel ling in deze kunsthoeve biedt naast genoemde vaste collectie werk van alle locatiehouders van Rondje Kunst. Dat resulteert in een divers, maar boeiend aanbod. Zo lijken de bronzen van Veronie Rens vanuit een vergelijkbare be zieling te zijn ontstaan als de im mer indruk makende beelden van Joop van Nugteren. Addy Bliek ver rast met onder meer een ijsbeer en een olifant uit Belgisch hard steen, evenals met schilderijen waarin zij de structuur van steen in het platte vlak weet te vangen. De schilderijen van Rina van Dijk getuigen van 'twee zielen in één borst' met impressies van een grau we, verstilde einder en daarnaast een glorieuze uitspatting van kleu ren en vormen. Verder zijn er siera den te zien van Corry van Rees en werk uit de collectie 'oude mees ters' van Galerie Borsboom. Expositie, t/m 5.jan, Renesse, Hoge- zoom 99, Kunsthoeve Zeeuwart, vrij t/m zon, 11-18 uur. Veronie Rens met twee van haar bronzen beelden. ook zelf het gehele gietproces. Al haar beelden zijn unica. Mensen, samenwerking, op weg gaan en be weging zijn kenmerkende onder werpen in haar werk. Jan Rens is een hakker, ofwel: hij foto Dirk-Jan Gjeltema maakt beelden uit steen, voorna melijk abstract. „Het laatste jaar ben ik daar echter nauwelijks aan toe gekomen vanwege de verbou wing van de loods en het huis", zegt hij zonder spijt. Het initiatief NADER BESCHOUWD In 'De grote verkiezingsshow' wordt een doodgewoon gezin, de familie Alleman aangeklaagd. Vader, moeder, zoon en dochter zijn verbijsterd. Wat hebben zij fout gedaan? De aanklacht luidt 'verwaar lozing van hun democratische burger plichten'. 'De grote verkiezingsshow' wordt aangeprezen als een komedie, maar is méér of anders dan dat. De bo dem is dubbeler dan je van een dubbele bodem mag verwachten. Want er valt wel veel te lachen, maar de onderliggen de boodschap van het stuk zou wel eens heel serieus bedoeld kunnen zijn. Zóu kunnen, maar misschien ook weer niet. Aan de oppervlakte zijn we getuige - ster ker nog: zijn we de jury - van een recht zaak, in het strenge en klassieke decor van zo'n oersaaie rechtzaal. De vier aange klaagden verschijnen de een na de ander voor het hekje. Zij zijn doorsnee, en toch ook archetypisch karikaturaal. De rechter is van hetzelfde slag: normaal en bedre ven in zijn juridische terminologie, maar ook bijzonder want één van de meest be kende Nederlanders. Afwisselend nemen Philip Freriks (dinsdag in Middelburg) en Harmen Siezen, boegbeelden van het NOS Journaal, die rol op zich. En als er dan ook nog, met veel rook en misbaar, historische getuigen als Freud en Hitier worden opgeroepen, is de maat der kome die echt wel vol. In zo'n komedie worden, volgens Van Da- Ie 'mensen en hun handelingen in het da gelijkse leVen van de vrolijke (ook lach wekkende) kant voorgesteld'. Dat klopt ook wel. Alle personages, inclusief aankla ger en verdediging, zijn lachwekkend. Maar één van de belangrijkste hoofdper sonen, vader Alleman, is eigenlijk ook dieptragisch. Van zijn mooie jongensdro men is helemaal niets overgebleven en dat is bijzonder pijnlijk. Voor hem, maar helaas ook voor ons. Dat netelige besefis een eerste dubbele bodem. En dan natuurlijk het vraagstuk van de democratie. 'De grote verkiezingsshow' doet er weliswaar geen uitspraak over, maar toch ontstaat wel de indruk dat er een en ander mis is met onze democratie. Stemmen zoals het eigenbelang het wil, dat kan (ook volgens de historische getui gen) toch nooit tot een echte democratie leiden? Dubbele bodem nummer twee, dus. Deze knappe voorstelling laat net iets meer steentjes in de schoen achter dan voor een komedie .gebruikelijk is. Ik kan niet alle trucs aanwijzen, waarmee Het Zuidelijk Toneel dat voor elkaar krijgt, maar ik weet zeker dat de truc om bekende nieuwslezers in te schakelen een listige vondst is. Zoveel ijver om met allerlei vondsten een verhaal goed over het voetlicht te breng en, heb ik een dag later in Terneuzen niet BenZeker.nl vergelijkt en helpt u op weg! door Willem Nijssen teruggevonden. Een gelegenheidsgezel schap, met initiatiefnemer Mare Klein Es- sink in de hoofdrol, speelt 'De Batavia'. De lotgevallen van dit VOC-schip zijn tra gisch, en al in 1647 beschreven in 'Onge- luckige Voyagie, van't Schip Batavia, Nae de Oost-Indien'. Een waargebeurde muite rij van een machtswellusteling, die meer dan 100 onschuldige mensen liet ombren gen (zie bv. Wikipedia). Tragische gebeurtenissen zijn bij uitstek geschikt voor theater. Maar niet altijd. Van de goden afkomstig onheil, okay. Aan jezelf te wijten ondergang, dat maakt indruk. Maar een krankzinnige als veroor zaker van het leed? Zonder zijn 'neer gang' te kennen? In zo'n geval is het al minder waarschijnlijk om aangegrepen te worden door diep mededogen of ontzag. Vermoedelijk is een subtiele aanpak ver eist om je publiek toch zover te krijgen. In plaats daarvan kreeg ik bij de uitwer king van dit thema een 'van dik hout zaagt men planken-gevoel'. De inzet was al verkeerd. Een 17e eeuwse gezagvoerder die 'halfdronken' aankondigt, iets met veel tamtam maar zonder tomtom te gaan doen?? Brallerige teksten, dik aange zette personages... Inderdaad in veel geval len ook weer karikaturen. Maar met een heel ander, minder geloofwaardig effect. Deze week komt de van oorsprong Zweedse Jakop Ahlbom met 'De Architect' naar 't Beest (18 dec). Na het verbluffende 'Vielfalt' een nieuwe surrealistische voorstelling. „Goochelen met het onbewuste, de ver beelding, de waarneming en het gevoel voor realiteit" wordt ons beloofd. Ahl bom speelt ditmaal niet zelf, hij heeft zich toegelegd op concept en regie. Dat belooft nog méér. Reageren kan via: willem.nijssen@jubii.nl Philip Freriks als rechter in De grote verkiezingsshow. foto GPD

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 21