5 spectrum
Een gewonnen strijd!
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
achterop
Marjan
Berk
PZC
Zaterdag 13 december 2008
In een tijd dat er aandacht wordt gevraagd
voor het probleem van te dikke kinderen en
mensen, is het werkelijk verrukkelijk om te
zien hoe Erica Terpstra zichzelf bij de kladden
heeft gepakt en een totale metamorfose heeft on
dergaan. Een voorbeeld voor iedereen die vecht te
gen zijn of haar Tovehandles' en michelinrollen
Het verhaal hoe zij in China door haar ontwrichte
knie in een piepklein chinees rolstoeltje moest zit
ten en bij het overeind komen, de rolstoel aan
haar forse zitvlees bleef hangen, was niet alleen
huivering- maar ook afschrikwekkend.
Ik was een jaar of tien toen er iets dergelijks ge
beurde met een buurvrouw. Zeer fors geschapen
zakte zij door de houten bril en raakte klem in de
wc-pot! Goede raad was duur. Haar man riep de
hele buurt te hulp en onder grote hilariteit heeft
de loodgieter uiteindelijk de wc gesloopt.
Maar het vreemdste verhaal vertelde de Turkse
gids Fikri, die ons door de onderaardse gangen
van Capadocië leidde. Hier leefden lang geleden
de eerste Christenen diep onder de grond, waar ze
in het gecompliceerde netwerk van gangen veilig
waren voor rondtrekkende agressieve legers. „Ik
gidste een groep Belgische toeristen. Nu zijn die
gangen op sommige plekken behoorlijk nauw. In
het gezelschap bevond zich een buitengewoon
fors uitgevallen dame die zich enthousiast in de
spelonken wilde storten. Voor we op weg gingen,
riep ik haar onder vier ogen even apart en zei: „me
vrouw, ik weet niet of het voor U wel verstandig
is met ons mee te gaan. Zo op het oog zoudt U
problemen kunnen krijgen in de smalle gangen!"
Maar de dame was eigenwijs en stond er op de
tocht te wagen, zodat ik met een bezwaard hart
op weg ging. En ja hoor, na een minuut of vijf
hoorde ik achter mij gekerm: „Ik zit vast! Help! Ik
zit muurvast!"
Wij hadden het grootste deel van de lange tocht
nog voor de boeg, omkeren was niet mogelijk, zo
dat er voor mij niets anders opzat dan dóór te lo
pen tot het eind en daarna opnieuw via de ingang
de vastzittende Belgische achterna te gaan en pro
beren haar los te trekken! Ze zat werkelijk muur
vast klem. Ik heb haar letterlijk lós moeten wrik
ken en toen was ze ook nog kwaad op mij!"
Schokkende verhalen. Bij mij resulteerde mijn le
venslange strijd tegen het vet in het bezit van drie
soorten garderobe. Eén aantal snoezige pakjes,
waarvan de knopen nimmer dicht zijn gegaan,
evenals de rokken. De vriendelijke verkoopsters
roepen: „Neemt U nou toch een maatje groter!",
waarop ik standaard antwoord: Ik ga geweldig af
vallen en dan zit het perfect!"
Hoofdschuddend pakken de dames het te kleine
kledingstuk in, waarna het thuis in de kast be
landt. Van tijd tot tijd haal ik ze eruit om te zien
of de ritssluiting al dichtgaat.
Mijn tweede garderobe past, min of meer. En dan
zijn er nog de jurken maatje douchegordijn, voor
de perioden na de vakantie, wanneer het allemaal
weer zo heerlijk heeft gesmaakt.
En omdat ik wéét welk een titanenstrijd Erica
Terpstra heeft geleverd tegen haar overtollig vet,
neem ik diep mijn pet voor haar af Welk een
voorbeeld!
