spectrum
stad van tegenstellingen
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
samenloop
PZC
Zaterdag 6 december 2008
Mijn jongste kleindochter, amper twee
jaar oud, ontvangt haar eerste training
'schoenzetten'. Van een schoorsteen
is op een Amsterdamse flat geen spra
ke, we moeten even zoeken naar een logische plek
om je schoen neer te zetten. We kiezen voor de
verwarmingsradiator vlak bij de trap, twee minus
cule laarsjes worden door haar moeder gevuld met
een ui en een korst bruin brood voor het paard. Je
moet over een rotsvast geloof beschikken om te
denken dat een zwarte piet via het buizenstelsel
van de verwarming zijn weg naar dat kleine laars
je zal vinden...
Pa, moe en oma zingen de heilige liederen, Veerle
doet_dapper mee; op de creche wordt het oude ge
bruik ook in ere gehouden. Dan pakt zij de korst
brood uit haar laarsje en smult ervan, gewend als
ze is aan een bruine boterham met niks!
Vorige week bracht ik vier dagen door in Napels.
Aan de arm van mijn Napolitaanse vriendin Ange
la, bezocht ik de wereldberoemde kerststallen-
markt. Eerst zagen we in het museum de antieke
kerststallen, waarop het dagelijks landelijk leven
in de achttiende en negentiende eeuw uitgebreid
en driedimensionaal zichtbaar is. Angela brengt
me bij de uitstalling van de Fratelli (gebroeders)
Capuano, waar de vierde generatie sinds 1840 de
mooiste handgemaakte kerststallen vervaardigt.
We krijgen een hand van mijnheer Capuano en
bekijken de stallen in alle formaten en de losse fi
guurtjes van herders, baby-lezusjes, de drie konin
gen, Maria's, Jozefs en bovenal de aan dunne dra
den zweven engelen. Ik kijk mijn ogen uit naar de
handgemaakte kleren van de figuurtjes, tot en met
de piepkleine knopen perfect!
Ik kies drie prachtige engelen voor mijn drie klein
kinderen, die drie jaar geleden hun moeder verlo
ren. Schoondochter Roos had de mooie gewoonte
om voor het slapengaan van haar kinderen denk
beeldige engelen om hen heen te zetten, die hen
gedurende de nacht moesten beschermen. Binnen
kort verschijnt het boek dat ik schreef voor haar
dochtertje Belle, haar jongste, die nog geen twee
jaar was toen haar moeder stierf. Boek voor Belle
heb ik het genoemd en het is een portret van
Roos, dat ik heb samengesteld uit de verhalen van
haar en mijn familie en haar vriendinnen, zodat
haar dochter later kan lezen wie haar moeder was.
Wanneer het boek wordt gepresenteerd, zo half
februari, krijgen haar kinderen die engeltjes! Rege
ren is vooruitzien, en hier in Napels vind ik de per
fecte cadeautjes die precies bij het boek passen,
ook al duurt het nog twee maanden voor de pre
sentatie van het boek plaatsvindt.
Angela vertelt me, dat in deze twee maanden vóór
Kerstmis in deze straat vol kerststallen de winke
liers hun inkomen voor het hele jaar moeten bin
nenhalen. Ik kijk mijn ogen uit: stalletjes onder
een glazen stolp van drie euro wisselen af met
enorme kostbare gevaarten, en in het geval dat in
je eigen stal een Maria of een van de drie konin
gen breekt of verongelukt, kan je hier alle figuren
ook los kopen!
In Napels zijn de tegenstellingen groot, want dit is
ook de stad waar de camorra ongelofelijk veel in
vloed heeft, zoals blijkt uit het boek van Roberto
Saviano, die moest onderduiken en bewaakt door
vijf bodyguards door het leven gaat... Iets wat je je
hier, zo tussen al die vredige kerststallen, nauwe
lijks kunt voorstellen.
