Jaarboek PZC vangt 2008
Mayra's
strijd voor
het kind
Zuinig zijn op Park Westduin in Vlissingen
PZC Zaterdag 6 december 2008 1 1
De lezersredacteur is bereikbaar per
post op het adres van de
Centrale Redactie van de PZC,
Park Veldzigt35,
Postbus 91
4330 AB Middelburg.
Telefoon: 0118-434005
E-mail: Lezersredacteur@pzc.nl
Het forum waarop lezers zich kunnen
uiten over actuele zaken is bereikbaar
via internet; www.pzc.nl
EVEN
„Het goedkoopste vlees op de
markt in Rio de Janeiro is vlees
van zwarte mensen." Dit wrange
citaat komt uit een theaterspel van
een kindertheatergroep waarin
May ra Avellar Neves meespeelt. Ze
ventien jaar is ze. Mayra kreeg van
Desmond Tutu de Internationale
Kindervredesprijs 2008 uitgereikt.
Mayra is zelf opgegroeid in de slop
penwijk Vila Cruceiro in Rio de
Janeiro. Ze woont er, maar ze ging
als een van de weinig kinderen uit
haar wijk naar een 'nette' school,
net buiten Vila Cruceiro.
Mayra ondervond dat arme kinde
ren minder rechten en kansen op
een goede toekomst hebben dan
de beter gestelden. Ze was een jon
ge tiener toen ze al protestmarsen
organiseerde voor de schooljeugd
uit haar wijk. Ze stelde dat alle kin
deren recht op onderwijs hebben
in een rustige omgeving.
De wijk waarin ze opgroeit, moet
onvoorstelbaar ruig zijn. Een kind
van elf spreekt over rondvliegende
kogels, over drugsoorlog, discrimi
natie en kinderprostitutie. „Veel
kinderen in de 'favelas' denken dat
het hun lot is om arm te zijn en
met geweld te leven. Ik wil hun la
ten zien dat ze voor zichzelf kun
nen opkomen", zei Mayra.
Mayra strijdt niet voor haarzelf.
Egoïsme is haar vreemd. Ze wil
dat alle kinderen uit sloppenwij
ken (favelas) een beter leven krij
gen. Ze is nu al een wereldverbete
raar.
Veel vaker hoor je van de uitzicht
loosheid van het bestaan in een
sloppenwijk. Als er al een succes
verhaal is op te tekenen dan gaat
dat vaak over een Braziliaans
straatvoetballertje, dat door een
Europese scout is ontdekt. Als de
voetballer is uitgegroeid tot een
sportheld met een vette bankreke
ning, denkt hij nog weieens terug
aan zijn oude vriendjes. Als ze ge
luk hebben.
Mayra is het echte succesverhaal.
Ze werkt van binnenuit. Met thea
tervoorstellingen wil ze kinderen
meer zelfvertrouwen geyen. May
ra's ouders willen inmiddels ver
huizen, maar hun dochter wil niet
weg uit Vila Cruceiro.
Hoogtepunten, klein en
groot, gebundeld in het
Jaarboek van de krant.
Het is een fotoboek, maar
ook weer niet helemaal.
De tekst is namelijk meer
dan een bijschrift. De
kwaliteit van de foto's was wel be
langrijker dan het nieuwsfeit voor
publicatie in het Jaarboek. Blade
rend in het PZC-jaarboek komt
2007/2008 (de periode november
2007 tot en met oktober 2008)
weer tot leven.
Het PZC-jaarboek ligt vanaf
woensdag 10 december in een
groot aantal boekhandels. (Zie ook
www.pzc.nl/dekrant/lezersextra).
Als het initiatief aanslaat, zal er vol
gend jaar weer een jaarboek ver
schijnen.
De samenstelling en eindredactie
is in handen van Dennis Rijsber-
gen, eindredacteur bij de PZC en
freelancer. „Wat me is opgevallen
tijdens het werk? Dat er echt heel
veel gebeurd is in Zeeland. Moor
den, familiedrama's, zware onge
vallen."
Bij het kerstdrama in Arnemuiden
kwamen vier zusjes om in een
vuurzee en eind vorig jaar was er
ongeloof en verdriet na een fami
liedrama in Middelburg. Ook de
moord op Peter Herwegh uit
Zaamslag leidde tot veel emotie en
commotie in de Zeeuwse samenle
ving.
„In het jaarboek staan groot en
klein nieuws naast elkaar. Dat
Zeeuws-Vlaanderen op de emigra-
tiebeurs in Utrecht was vertegen
woordigd, is natuurlijk niet zo op
zienbarend, maar het is toch leuk
om weer even aan terug te den
ken."
Bijzondere nieuwsfeiten staan in
ons geheugen gegrift. „Maar ik was
toch echt vergeten dat een Kam-
perlander 120 uur lang heeft ge-
dart. Als je die foto ziet, dan krijg
je het gevoel 'oh ja, dat is ook nog
in Zeeland gebeurd'. Ik denk dat je
tijdens het bladeren veel van deze
'oh ja' momenten zult hebben."
Bij elke foto is het krantenartikel
gezocht dat erbij hoorde. „Dat is
bij alle foto's op één na gelukt. Ik
'Ik denk dat je tijdens het
bladeren veel 'oh ja'
momenten zult hebben'
wilde per se nieuws van de krediet
crisis in het boek opnemen. Dat
hoort in dit jaarboek. Wat bleek?
We hadden geen geschikte foto ge
plaatst bij de stukken over de cri
sis. Ik heb er toen een foto van het
stadskantoor van Goes (vanwege
de val van Landsbanki, red.) bij ge
zocht, die een paar maanden eer
der in de krant heeft gestaan."
Foto's van 15 fotografen zijn opge
nomen in het boek. De maanden
zijn in ongeveer 25 foto's gevan
gen. Met een foto van een stilstaan
de trein, wordt de maand maart ge
opend. Het was een treinloze
maand. De twaalf hoogtepunten
van elke maand zijn in een oogop
slag te zien in de inhoudsopgave.
Dat Dennis Rijsbergen de op
dracht heeft gekregen om het jaar
boek samen te stellen is een logi
sche keuze van de PZC geweest.
Fotografie is zijn hobby en op de
School voor Journalistiek heeft: hij
de richting televisie gevolgd. „Ik
ben op beeld ingesteld."
Het Jaarboek is een uitgave van de
PZC. Vormgeving Hans Warmoesker-
ken, beeldbewerking Esther van der
Broek, samenstelling en eindredactie
Dennis Rijsbergen. Oplage 3000,
prijs 9,95 euro.
POSTVAK
„Er wordt veel over gediscussieerd. Het onderwerp leeft", schrijft
J. Schoonderwoerd uit Vlissingen.
„Er gaan geruchten dat Park Westduin in Vlissingen wellicht in aan
merking komt om er de Zeeuwse reptielenzoo Iguana te huisves
ten. Dan moeten we er aan denken dat dit park een historische ach
tergrond heeft. Tijdens de Tweede Wereldoorlog in 1940-1945 was
het voor de geallieerde legers van strategisch belang om Walcheren
onder water te zetten. Bij bombardementen in oktober 1944 wer
den dijken vernield, waarna zeewater naar binnen stroomde. Zo
ontstonden stroomgeulen en drassige landerijen", aldus Schoonder
woerd.
„Na de oorlog wilde men aan dit gebied een bijzondere bestem
ming geven. Het Streekplan Midden-Zeeland gaf er de functie aan:
parkgebied, natuurgebied, strand- en oevergebied en zeewering. La
ter werd met hetzelfde doel het Bestemmingsplan Westduin vastge
steld. Een landschapsarchitect ging aan het werk en het werd een
prachtig park. Nu de dijkverzwaring een groot stuk land opeist, is
het zaak zuinig om te gaan met wat overblijft, [e zou Park West
duin kunnen zien als een historisch erfgoed, waarvoor nauwletten
de zorg nodig is."
HevePLAHVe'RS IATCM ZICH MAKKetijfc
AiS üNücviN-Tfci 6cTMlT
MAJ. 5TMKS S'jMy /NSPAMje
0v£gwll*7€Rex
'S'Socv mmteeaMA
JA H&L V£HvEUSN£7 lAXtfL U..
maaü Huyna K A-58
vejme AfStA&fs soes
PAAK MöCT 2-IJS
O/EI r -
PAN 0ouW5« WB H66BBL VS£L tfuiZe/V
bh m Mam we pan AL^KOWV'J.'.
MAMOST PLA~rf/
f rw i' -■ Kt.&fn./é. Uf 11~7.
