Razendsnel op elektriciteit
MME
BESUYEN
Een Mehari kun je repareren met legosteentjes
ankelijk
afspraa
PZC Vrijdag 5 december 2008 1 5
De Lotus Elise ECE: het bewijs dat een elektrische auto geen sloom ding hoeft te zijn.
foto Robbert Keegel
Elektrische auto's hebben de
toekomst. Daar schieten we
nü niet veel mee op,
hoewel... Lotus biedt
uitkomst, met de Elise ECE.
door Robbert Keegel
Beter gezegd, Electric Cars
Europe biedt uitkomst,
want deze aan Lotus-im
porteur Van der Kooij te
Lochum gelieerde firma, voorziet
de Lotus Elise van elektrische trac
tie. Als marktverkenner, want aan
gezien zo'n bloedsnelle elektrische
sportauto momenteel nog 128.750
euro moet kosten, schiet de elektri-
ficatie van het Nederlandse wagen
park daar niet zo veel mee op.
ECE kan in principe elke auto die
wordt aangeboden ombouwen,
maar ook dat is niet het doel waar
naar zij streven.
Met een opdracht van energiebe
drijf Essent gaat het er al meer op
lijken, want daarvoor bouwt ECE
momenteel een serie van vijftig
Volkswagens Golf Variant om tot
uitstootvrije voertuigen. Die ko
men dan nu nog per stuk op zo'n
zeventig mille, maar ook hier geldt
de economische wet dat met
groeiende aantallen de prijs kan
dalen. Bovendien is een elektro-
auto bpm- en mrb-vrij, is de bijtel
ling veertien procent en is er een
leuke investeringsregeling. Energie
kosten circa drie cent per km.
Veel meer wil ECE zich richten op
de import voor heel Europa van
kant en klare elektrische auto's
van het merk Detroit Electric.
„Vanaf 2010 zullen we die Protons
hier en in andere Europese landen
gaan leveren", aldus ECE-directeur
Hjalmar Engel. „Met prijskaartjes
vanaf - voor zover nu te bezien -
iets boven de twintig mille." Kijk,
dan kan het wat worden, zelfs
voor particulieren, als die een stop
contact in hun garage of tuintje
hebben.
Want zo simpel is het met het op
laden van elektrische auto's. Daar
hoeft geen ingewikkelde geheel
nieuwe infrastructuur voor te wor
den opgezet, zoals voor het tanken
van waterstof Er hoeven ook geen
raketgeleerden aan te pas te ko
men om op parkeerterreinen of in
parkeergarages stopcontacten ach
ter een meter te plaatsen. In Parijs
en Stockholm zijn ze er allang.
Maar voorlopig is er alleen de Lo
tus Elise ECE. Afgezien van de uit
bundige stickers van buiten een
'gewone' Elise.
Maar waar de tankdop zat, zit nu
een elektrische contraplug en on
der de motorkap is eigenlijk niets
te zien. Een glad deksel met daar
onder ergens de elektromotor van
dik tweehonderd pk, de regelende
elektronica en natuurlijk het pak
ket accu's van het type lithium-
ion.
Engel zegt dat die van het niet-ont-
vlambare soort zijn, hetgeen ons
gerustgesteld met de Elise ECE op
pad laat gaan.
Dat pad wordt snel afgelegd, want
de Elise is een échte Lotus geble
ven en werkelijk razendsnel. Ge
heel onnodig heeft Engel de ver
snellingsbak laten zitten 'om de be
rijder toch een sportautogevoel te
geven', maar bij een elektromotor
is het maximale koppel al vanaf de
eerste omwenteling volledig aan
wezig, dus het schakelen is er al
leen om je nóg sneller te laten acce
lereren: in 4,7 tellen naar de hon
derd en de top ligt bij de 215
km/h. Dat komt doordat de vijfde
en zesde versnelling er uit zijn ge
haald, aangezien de top anders bo
ven de 300 km/h zou komen - en
dat was Hjalmar Engel wat te gor
tig-
Het rijden gaat verder eigenlijk
heel gewoon. Wanneer je 'gas'
geeft hoor je de elektromotor dui
delijk in de toeren klimmen en
het geheel is, Lotus eigen, aller
minst rammelvrij. Bij het starten
rochelt er iets in het vooronder en
dat blijkt de vacuümpomp voor de
rembekrachtiging te zijn. Airco/
verwarming is ook een nieuwe,
aparte elektrische unit. Al met al
weegt de ECE-Elise maar honderd
kilo meer dan een gewone Elise:
975 kg totaal.
Met het huidige accupak bedraagt
de actieradius van de Elise ECE on
geveer 300 km. Die hangt net als
bij benzine van de rijstijl afj maar
is doorgaans genoeg voor het dage
lijkse verkeer.
Opladen duurt, afhankelijk van de
methode, minimaal twee uur,
maar bij normaal gebruik laat je
dat 's avonds (thuis of bij bedrijf)
doen via een langzamere en goed
kopere methode die negen uur
vergt. Ook dat is in de praktijk
heel overkomelijk.
Vlissingen
Hermesweg 15
v.h. ANWB keuringsstation
Tel.: 0118 - 41 70 82
Goes
Livingstoneweg 3a
v.h. APK Station De Poel
Tel. 0113-21 41 07
door Joeri Wisse
Basic met een hoofdletter B.
Zo zou je de Citroen Meha
ri wel kunnen betitelen.
Het is precies wat Richard Dijk-
wel aanspreekt in hét buitenbeet
je uit de Citroënfamilie.
„Het is mijn jongensdroom om
een Mehari te hebben. Al als klei
ne jongen wilde ik er één. Mijn
ouders verkochten in de jaren ze
ventig ook al auto's. De Mehari
die in de showroom stond, ge
bruikte ik als klimrek."
Goed beschouwd lijkt de open au
to ook wel op een speelgoedwa
gentje. Hij is gemaakt van plastic
en standaard voorzien van een
vrolijke kleur als geel, rood of ap-
peltjesgroen. „Hij is van hetzelfde
plastic als Lego, ABS. Ik heb zelfs
al eens gehoord dat je een scheur
tje kunt repareren door met een
chemisch middel een legosteen
tje zacht te maken."
Richard mag zich sinds 1999 Me-
harist noemen. „Ik kwam mijn
eerste Mehari toevallig tegen in
Rotterdam, waar ik toen woon
de." Hij schafte het rode" exem
plaar, een tweezitter uit 1970, aan
als tweede autootje. „Ik reed in
die tijd Eend." Aan dat wereldbe
roemde model is de Mehari sterk
verwant. „Of eigenlijk aan de
De Citroen Mehari is gemaakt van plastic.
Dyane, de opvolger van de Eend
die nooit is doorgebroken. Een
Mehari onder z'n carrosserie is
precies hetzelfde als een Dyane."
De Mehari, Berbers voor 'kameel-
ruiter', is gemaakt om in alle
weersomstandigheden te kunnen
functioneren. „Hij start altijd en
kan goed tegen regen, ook als hij
open is. De instrumenten op het
dashboard zijn waterdicht en er
zitten gaatjes in waardoor het wa
ter kan weglopen."
Mehari's zijn vandaag de dag
schaars. „Vooral in Zuid-Frank
rijk is hij erg gewild. Rijke men
sen hebben 'm als vierde of vijfde
auto om even mee naar de bak
ker te rijden." De gele tweezitter
die hem een aantal jaar geleden
werd aangeboden, was dan ook
welkom. „Die rooie is nu aan on
derhoud toe, hij is op punten ver
sleten." Zuinig is hij naar eigen
zeggen niet op z'n Mehari's. „Ik
gebruik ze gewoon. In de zomer
rij ik er mee van mijn huis in
Middelburg naar de zaak in Vlis
singen." Behalve dat Richard het
gewoon leuk vindt om in een
open Mehari te rijden, is het nog
zuinig ook. „Hij weegt maar 530
kilo. Maar met een tweecilinder
die 29 pk levert, rij je niet harder
dan honderd kilometer per uur."
