Cambodja als tweede carrière Sawasdee houdt wijnenactie goede doel OVEZANDE - De Stichting Sawasdee heeft een nieuwe actie bedacht in samenwerking met de Zeeuwse horeca. In november en december zijn in verschillende restaurants in heel Zeeland speciale Sawasdee-wijnen te koop. Wie bij zijn diner een fles van 7,50 euro bestelt, steunt de schoolprojecten in Cambodja. Van het aankoopbedrag gaat namelijk 2,50 euro naar de stichting. Het gaat om een chardonnay en een merlot. Loontjes is fervent wijnliefhebber en heeft de wijnen persoonlijk uitgekozen. "Ik heb twaalf witte en twaalf rode wijnen blind geproefd en deze uiteindelijk gekozen. Ik wilde goede wijnen. Niet dat iemand het goe de doel steunt, thuis de fles wijn opentrekt en die vervolgens in de gootsteen giet omdat die niet te drinken is. Ons motto is dan ook: Het is fijn andere mensen te helpen door zelf te genieten." Hoewel de actie officieel nog niet begonnen is, zijn al drieduizend flessen verkocht. "Vooraf was mijn streven tienduizend flessen." De flessen hebben een eigen etiket. Dat betekende urenlang etiketten plakken voor de vrijwilligers. Loontjes is blij met het initia tief. "Het is eens Wat anders. Het nadeel van een netwerk hebben, is datje die wel eens wil belasten omdat je steeds bij dezelfde mensen terugkomt. Daar voel ik me wel eens vervelend over. Met deze wijnen spreek je toch een heel andere groep mensen aan." De wijnen zijn overigens ook direct bij de stichting te bestellen via info@cambodja-sawasdee.nl of 06-22404722. Met het geld van Sawasdee worden kinderen uit erbarmelijke omstandigheden gehaald. Foto: Sawasdee Aanhangwagen nodig? at-.dfrU&vd ft uitjes zet zich al vanaf 1992 in voor (wees)kinderen in Cambodja. Foto: Demon Media toezegging vonnt - zonder dat Loontjes het op dat moment beseft - het begin van een nieuwe 'carrière'. Want anno 2008 zijn er dat inmiddels 5500 kinderen. Weer terug naar eind jaren zeventig; het Rode Khmer-regime van Pol Pot terroriseert het buurland Cambodja. Nadat de wrede dic tator is verdreven, blijkt er van het land nauwelijks iets over. De nieuwe Cambod jaanse regering vraagt pater Visser scholen in het vernielde land op te zetten. Loontjes besluit de pater te helpen en richt Sawas dee op. "Cambodja is door de Rode Kh mer veertig jaar terug de tijd in gegooid. Je ziet de meest ontredderde landen op tele visie, geteisterd door droogte en honger, maar die krabbelen vaak weer op. In Cam bodja is niet alleen alles vernietigd ook het middenkader is compleet uitgemoord. Het is van nul af aan weer opbouwen." De stichting Sawasdee is klein, maar heeft een groot bereik. Bekend van vele acties om geld in te zamelen, van diners tot gro te openluchtconcerten. "In het begin was het de persoon Hector Loontjes, nu stich ting Sawasdee. Ik wilde het namelijk pro fessioneler aanpakken. Dat komt betrouw baarder over, bovendien zijn giften nu fis caal aftrekbaar. En we krijgen subsidie van de NCDO, een onderdeel van het minis terie van ontwikkelingssamenwerking. Die verlangt wel dat we ook geld inzame len in de regio. Dat betekent dat we de publiciteit moeten opzoeken. Dus dat doen we niet omdat we zo nodig in de krant moeten staan. We hebben het geld gewoon hard nodig." En dat geld wordt niet verkwist, stelt Loontjes. "Bij ontwikkelingshulp door bijvoorbeeld overheden, gaat er eerst een ambtenaar naar het gebied. Die vliegt eer ste klas natuurlijk, logeert in een luxe ho tel en dan moeten er allemaal rapporten worden geschreven. Kortom: veel geld gaat verloren. Stichting Sawasdee heeft geen personeel in dienst. We maken vrij wel geen kosten. Zelfs de postzegels betaal ik uit eigen zak. Dus het geld dat we inza melen, komt ook op de plek van bestem ming." Emoties Zo'n dne keer in de twee jaar reist Loon tjes - ook op eigen kosten - naar Cam bodja. "Ja, daar komen dan wel wat emo ties los. Als je ziet wat er daar allemaal be reikt is, dan ben je natuurlijk wel trots." Sawasdee steunt de Don Bosco Founda tion of Cambodia van Pater Visser en draagt zo bij aan de bouw van scholen waar (weesjkinderen educatie krijgen. Er zijn technische scholen en meisjesscholen opgezet en in de stad Sihanoukville is on langs een splinternieuwe hotelschool geo pend. "In de regio Poipet heeft de Rode Khmer het langst gezeten. Bij de grens met Thailand is nu een weelderige handel ont staan met hemelschrijnende toestanden. Corrupte ambtenaren laten er casino's bouwen terwijl kinderen er sterven op straat. Kinderen worden gedwongen te bedelen of in de prostitutie te gaan. We hebben daar een kindertehuis geopend en al zo'n 250 kinderen uit dat circuit ge haald." Met het geld van Sawasdee zijn ook kin deren bij een steenfabriek weggehaald. Ze werken en leven niet langer in de rommel, de steenstof en de hitte, maar volgen on derwijs. "Hun ouders hebben daardoor wel minder inkomsten, maar die compen seren we", legt Loontjes uit. Bij de hoofdstad Phnom Penh is een aids- project opgezet. 360 kinderen met HIV. waarvan zestig met HIV in vergevorderd stadium, worden daar in nieuwe huizen in pleeggezinnen opgevangen. En ze krijgen medicijnen. "Zonder die medicijnen is hel einde oefening voor die kinderen." Om al die projecten lopend te houden, is veel geld nodig. "Je kunt wel scholen bou wen, maar dan ben je er nog niet. Je moet bijvoorbeeld ook de leraren betalen. En het onderhoud. De overheadkosten zijn dan ook enorm. Er is een chronisch geld gebrek." Loontjes raakt niet uitgepraat over zijn projecten en 'zijn' kinderen. Zo af en toe lijken emoties op te wellen in zijn ogen als hij praat over de verschrikkingen van het Pol Pot-regime. "Veel mensen hebben geen idee wat er in Cambodja allemaal ge beurd is. Mensen willen er ook niet mee geconfronteerd worden. Maar als ik dan iemand meekrijg naar Cambodja en die is daar geweest, dan is die om. Het land raakt je zo diep." Op 20 december is het verhaal van Hector Loontje op televisie te zien. SBS maakte een twaalfdelige serie over mensen die na hun pensionering een tweede carrière begonnen. "Het verhaal achter mensen die ook na hun pensioen nog iets zeer zinnigs doen", stelt Loontjes. "Maar ach, het is nu eenmaal zo gelopen. Het is iets wat ik erbij deed en wat groter is gegroeid. Ik heb dit niet zo gepland. Voor mij is Sawasdee een dagtaak gewor den. Ik weet niet hoe lang ik dat nog blijf doen, want ik moet toegeven dat het soms wel te veel van het goede is." Meer informatie is tc vinden op wiviv.Civnbodja-sawasdec.nl Als ondernemer in de speelauto- matenbranche maakte Hector Loontjes fortuin. Je zou verwachten dat deze zeventiger zou gaan genie ten van al dat zuurverdiende geld. Overwinteren in Cannes, huisje op de Bahamas of zo. Maar nee, vrijwel elke dag is hij nog in zijn kantoor in Ovezande te vinden. Niet van Loon tjes Automaten BV, maar van zijn stichting Sawasdee. Loontjes zet zich namelijk in voor kinderen in Cam bodja, en dat is inmiddels een dag taak geworden, geeft de gepensio neerde Zeeuwse zakenman toe. door Dennis Rijsbergcn OVEZANDE Sawasdee, wellicht het bekendste goede doel van Zeeuwse bo dem, bestaat sinds 1992. Het verhaal gaat echter verder terug: naar 1974. Het is warm en benauwd in Bangkok, de hoofd stad van Thailand. Maar niet alleen het kli maat laat de twee Zeeuwen zweten. Het is de angst voor het onbekende, de spanning of het allemaal wel goed gaat, of het pa pierwerk wel in orde is, de wees dat het uiteindelijk niet doorgaat. Hector Loontjes en zijn vrouw zijn naar het Zuid-Oost Aziatische land afgereisd om de adoptie van hun dochtertje af te ronden. "Je moet daar dan drie weken blijven en allerlei in stanties afgaan", denkt Loonijes weer terug aan die tijd. "We ontmoetten daar de moeder en we moesten naar de burgerlijke stand. Normaal gesproken ben je eerst een tijdje pleegouder, maar in Thailand moet je meteen een paspoort voor je kind rege len en het kind krijgt meteen jouw naam. Je bent dus meteen echt ouder." De pape rassen, de bureaucratie, een andere cul tuur, een andere taal, het was overdonde rend voor de kersverse Zeeuwse ouders. Ontzettend dankbaar waren ze dan ook voor de hulp die ze kregen van de Neder landse pater Johan Visser. Ook in 1976, bij Gepensioneerd ondernemer Hector Lr de adoptie van een zoontje, stond hij het echtpaar bij. "Het enige wat hij vroeg is of wij bij zijn school kwamen kijken." Pater Visser De slums van Bangkok confronteerden, raakten diep in het hart. "Ik zei: Weet je wat? Wij sponsoren tien kinderen." Die

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 85