de aalscholvers
42. A
-•-•••
''Kfe
Middelplaten
<-?w
nü
:v-\
Het natuurgebied de Middelplaten bestaat uit^
drie afzonderlijke eilanden. Ze zijn alleen on
der begeleiding toegankelijk. Wie het vogelle
ven op de eilanden en slikken wil zien, kan
zich met een kijker in de berm van de Mui-
denweg op de zuidrand van het Veerse Meer
opstellen.
De eilanden zijn broedplaatsen voor aalschol
ver, lepelaar, middelste zaagbek en grote man-
telmeeuw. In de rietkragen broeden bruine
kiekendief en rietzanger. Ook kluut, berg- j
eend en visdiefje doen het er goed.
Begrazing en maaibeheer zorgen voor afwisse- j
lende vegetatie. Addertong, rode ogentroost I
en grote ratelaar komen op ruime schaal
voor. Waar gemaaid wordt groeien de rietor- I
chis en moeraswespenorchis. Waar het zande-1
rig is kan zeekraal, blauw kweldergras en zee- I
vetmuur worden aangetroffen.
Het peil van het Veerse Meer is 's zomers on- I
geveer dertig centimeter hoger dan 's win
ters.
De eilanden kunnen ook vanaf het water wor-1
den bekeken. In het haventje van De Piet zijn I
kano's te huur.
PZC Zaterdag 15 november 2008 21
NAMEN
Hebronhof
Als je Noord Beveland bin
nenkomt via de Zandkreek-
dam dan is er eerst de Jonk
vrouw Anna polder, en direct
daarna de kleine Oostpolder.
Daar staat één hoeve in. Op
het pannendak lees je weinig
verrassend: 'Oostpolder'.
Maar zo heet de hoeve allang
niet meer. Op de dampalen
staat: 'Hebronhof. Bijna het
hele erf van de hoeve bestaat
uit mooi aangelegde en prach
tig onderhouden tuinen. D'r
blijft nog maar net genoeg
ruimte over voor de grote
werktuigen en wagens die nu
eenmaal nodig zijn voor een
akkerbouwbedrijf. De tuinen
zijn niet alleen mooi. Ze zijn
ook bijzonder. De tuin be
staat uit een aantal aparte
tuindelen die in elkaar overlo
pen. Ze zijn allemaal geba
seerd op Bijbelverhalen en Bij
belgedeelten. Zo is er een
tuin die het paradijs ver
beeldt, één over de verdwaal-^
de mens, een tuin die kruis
vormig is, en een tuin die de
Troon van God symboliseert.
De oude vaete (put) heeft
een klaterende fontein die de v
stromen van Levend water
(een Bijbels motief) ver
beeldt.
Op die wijze zijn er 12 deeltui-
nen over Bijbelse motieven
ontstaan. De naam Hebron
hof heeft ook alles te maken
met de Bijbelse tuin. De eige
naars, familie Meulenberg,
zien de naam als een persoon
lijk credo. Hebron staat in.de
Bijbel voor: geloven in en ver-
trouwen op God. De heel
oude stad Hebron geldt als
syjnbool van het belijden van
het christelijk geloof Bewust
worden de tuinen daarom
dan ook aangewend als evan
gelisatieobject, en er worden
ook af en toe bijeenkomsten
gehouden. De Hebronhof,
vroeger de Oostpolder, ligt
ook nog op een historische
plaats. Voor 1530 (de grote St.
Felixvloed) lag er het dorpje
Edekinge. Een grafsteen van
het oude dorpskerkhof ligt
nog als dorpelsteen voor het
oude boerenhuis.
Gerard Smallegange
tuurlijking' van het ingedamde water, aan
sluitend bij de in 2004 geopende doorlaat in
de Zandkreekdam. Zouter en aan de randen
natter, dat is het resultaat.
Eind vorige maand ging het winterpeil in.
Een deel van de Middelplaten is daardoor
droog gevallen. Boswachter Wink pakt zijn
verrekijker. Het is de dag van de goudplevie
ren. Eerst ziet hij een groep van een paar
honderd vogels. Een eindje verderop zitten
er minstens duizend op de slikken. De zon
heeft tot dat moment gewacht om door het
grijs heen te breken en laat de vogels goud
oplichten. Minder in getal, maar ook zeer
zichtbaar zijn smienten, meerkoetjes, rot
ganzen, bergeenden, kokmeeuwtjes. Een zil
verreiger presenteert zich als solist.
We kijken naar een afgebakend terrein, een
rustgebied voor vogels. Natuurreservaat,
niet toegankelijk, er bestaan uitnodigender
bordjes. Een drijflijn geeft aan waar natuur
en recreatie elkaar ontmoeten. Dat gaat vol
gens Wink wonderbaarlijk goed, surfers en
andere waterrecreanten houden zich in dit
gedeelte van het meer keurig aan de afbake
ning.
Op de schorren meteen voor de Muidenweg
wordt gegraasd. Vijftien Zeeuwse trekpaar
den lopen er. Voor wie een kijker bij zich
heeft zijn ze een attractie van allure. Hoe
fors ook, echt winterhard zijn ze niet. Dat
geldt wel voor de veertien haflingers. Als
die twee keer per jaar bekapt en ontwormd
worden, is elk jaargetijde hen even lief Afge
lopen seizoen werden er tien veulens gewor
pen.
Vanuit de berm zijn de verschillende Mid
delplaten goed in het oog te krijgen. Wink
legt uit dat we drie beheersvormen in beeld
hebben. Het eerste stuk wordt begraasd en
blijft daardoor open. Het grote eiland verder
op - zo'n dertig hectare - wordt elk jaar na
15 augustus gemaaid. Om de bodem schraal
te houden wordt het maaisel afgevoerd. Er
groeien diverseüoorterï orchideeën. Ten slot
te is er het kleine eiland. Hoe krom het ook
klinkt, maar sinds 19.60 bestaat het beheer
daar - zoals de boswachter het zegt - uit
niets doen. Het resultaat is er naar. Er is
spontaan een bos ontstaan, dat langzamer
hand zo dicht is dat je er te voet niet meer
doorheen kan. Zo gaat dat dus als de natuur
de natuur gelaten wordt.
René Wink vertelt over de kolonie aalschol
vers op het eilandje, ongeveer 350 broedpa-
ren. Deze tijd van het jaar vertrekken ze
naar het Middelandse Zeegebied en in fe
bruari zijn ze terug. Eerst nestelden ze op
de kop van het eiland. Door hun uitwerpse
len - 'ze schijten alles onder' - ging alle be
groeiing daar dood. Het stinkt er naar am
moniak, weet de natuurbeheerder. Nu broe
den ze meer naar het midden van het ei
land. Als ook daar na verloop van jaren alle
groen grijs geworden is, verkassen ze weer.
Het duurt een jaar of vijf voor nieuw op-
schot van wilgen weer voor bosvorming
zorgt.
We rijden een gerieflijk rondje in de jeep.
Zogauw je stopt, de motor afzet en het
raam opendraait, vult de cabine zich met vo-
gelgekrakeel. Via de Piertjesdijk komen we
op de Westerlandpolderweg, net achter de
oude zeedijk. Met zijn 49 jaar is Wink te
jong om nog herinneringen te hebben aan
de tijd dat het meer zee was en het schorren-
gebied tot aan de zeedijk liep. Daar heeft hij
wel eens spijt van. Wat niet weg neemt dat
de landerijen, waar nijvere boeren glimmen
de, rechte voren trekken, ook hun charme
hebben.
Waar wintertarwe is gezaaid, moeten aan
stokken bevestigde plastic zakken ganzen
op afstand houden. Het lijkt effectief, voor
dit moment. Het is ook de enige manier om
kans op schadevergoeding te maken als de
vogels toch besluiten te landen.
