spectrum 1pKö 01 De schimmen van de jaren Gedogen H Coffeeshops in Terneuzen PZC Zaterdag 8 november 2008 rr_".T Terneuzen koos in 1995 vooreen gedoogbe leid met twee coffeeshops, bestemd voor de lokale markt. Dat laatste bleek een utopie. Da gelijks trokken zo'n 2500 Fransen en Belgen naar Terneuzen om drugs te kopen. Het gedo gen van de shops was anderzijds succesvol; de illegale handel en de vermenging van de soft en harddrugsscene zoals in de jaren negentig waren verleden tijd. Coffeeshop Checkpoint is na twee invallen en evenzoveel overtredingen van de Opiumwet op last van justitie gesloten. Het is bijna zeker dat Checkpoint gesloten blijft. Miami, de tweede shop, kreeg eind septem ber ook met justitie te maken. In de coffee shop werd weliswaar geen overtreding gecon stateerd, maar op andere aan Miami gelinkte locaties wel. De eigenaar en bedrijfsleider wer den aangehouden, waardoor Miami proble men kreeg met de inkoop van softdrugs. Miami mag dus gewoon drugs verkopen, maar durfde dat lange tijd niet uit angst voor een nieuwe justitiële inval. Op het internet staan diverse sites waar klan ten elkaar op de hoogte houden van de situa tie rond de coffeeshops in Terneuzen en door verwijzen naar andere adressen in Zeeland. Veel gebruikt zijn www.drugsforum.nl en www.jointjedraaien.nl. De site www.coffees- hop.freeuk.com biedt een overzicht waarop eenvoudig alle geregistreerde verkooppunten in Nederland te vinden zijn. Terneuzen komt maar niet van zijn drugsimago af. Twee coffeeshops damden de illegale handel in, maar vergrootten ergernissen over buitenlandse drugstoeristen. Nu ze dicht zijn, doemt het schrikbeeld van de roerige jaren negentig weer op. door Raymond de Frel en Marcel Modde Wie in de jaren negentig aan kondigde het veilige plat teland te verruilen voor een huis in Terneuzen, werd voor gek verklaard. 'Moordoord, drugsstad, hoerenhaven', klonk zeer alge meen het doorsnee oordeel. Een imago dat Terneuzen lange tijd parten heeft ge speeld en dus is bestuur, politie en justi tie er veel aan gelegen een terugval naar die roerige periode te voorkomen. Twee decennia later nodigt Terneuzen op een druiligere doordeweekse dag nog steeds niet uit tot een aangenaam verpo zen. De entree via het sluizencomplex ademt weliswaar nieuwbouw en daar mee vooruitgang, maar goed en wel links af de hoek om krijgt naargeestigheid de overhand. De eens statige Grenulaan oogt verpau perd. Pas bij de aansluiting met de Schel- dekade, even verderop, wordt de verhe ven status weer opgepakt. Aan de bin nenkant van die schil slaat de tristesse nog harder toe. Tholenstraat, Donze Vis serstraat en Dijkstraat zijn getekend door vervallen panden. Dichtgetimmerde deu ren, ramen geblindeerd met vergeelde kranten, smoezelige gordijnen die iedere nieuwsgierige blik naar binnen (en bui ten) verstoren. Een hard gelag voor de huiseigenaren die met een bloemetje en fris verfje nog wel de moeite doen hun woonomgeving te veraangenamen. Het is in die sfeer dat illegale praktijken goed gedijen. Tijdens de huidige coffeeshop leemte lopen er beduidend meer 'dubieu ze gasten' rond in de kleine straatjes van Terneuzen, dan bewoners en onderne mers lief is. Drugsrunners en straat dealers. Bij Ronald Meijer bekruipt zich een ake lig déja-vü. Toen actief als raadslid, tegen woordig eigenaar van een broodjeszaak, maar nog steeds als binnenstadbewoner. „Die gasten moet zo snel mogelijk de kop worden ingedrukt", zegt hij zonder enige schroom. „Lik op stuk voordat het weer zo gigantisch uit de hand loopt. Want dat moeten we hier niet nog een keer hebben!" Wat dat aangaat is Meijer aanmerkelijk beter te spreken over de inzet van de po litie dan twee decennia geleden. „Toen hebben ze het heel lang laten versloffen en kostte het ongelooflijk veel energie de woonsituatie weer een beetje normaal te krijgen." Toen Miami eind september de verkoop moest staken, grepen dealers meteen liun kans de macht op straat te herove ren. „De eerste dag dat we dicht waren, stond het hier zwart van de drugsrun ners", vertelt woordvoerder Hans van As. Onwetende Franse en Belgische kla- ten worden meegevoerd naar andere adressen in de stad. De deal verloopt veel al via drie schijven. De runner spreekt op straat passanten aan, van wie hij ver moedt dat ze wel in zijn voor een blow tje of wellicht iets heftigers. Ook binnenstadbewoners moeten tot hun ergenis ervaren hoe vasthoudend de runners vaak te werk gaan. Bijt de vis, dan wordt de dealer opgezocht. Na beta ling kan de koopwaar op weer een ander adres worden afgehaald. Lastig op te spo ren voor de politie. Bij kleinere zaken wordt de deal ook wel ter plekke met een zogenaamde handklap bezegeld. Maar de strakke politiecontrole werpt z'n vruchten af. De argeloze bezoeker die vandaag de Nieuwstraat binnenwandelt, wordt allerminst direct van alle kanten besprongen. Zelfs wie bewust op zoek gaat in de smalle zijstraatjes, vindt over dag niet zomaar wat van zijn gading. De dealers verplaatsen hun werktijd steeds meer naar de avonduren, zien binnen stadbewoners. Minder opzichtig ook, waarmee de overlast op dit punt af neemt. „Weet je wat de pest is?", zegt een hore- ca-ondernemer. Uit angst voor repressail- Miami mag van de gemeente Terneuzen weer softdrugs verkopen, mits in beduidend kleinere voorraden. foto Peter Nicolai et softdrugsbeleid in Nederland is als een waterbed. Je kan op de ene plek drukken, maar tegelij kertijd weet je dat elders het probleem dan weer groter wordt. „Onze harde en strakke aanpak in Terneuzen resulteert in een verspreidingseffect. Dat is helaas niet anders, maar wij voeren nu eenmaal het beleid van de driehoek politie-justi- tie-gemeente uit. Wij willen het grensge bied zo onaantrekkelijk mogelijk maken voor drugstoeristen. Ja, jammer genoeg in de wetenschap dat het probleem daar door ergens anders groter wordt", zegt de Zeeuws-Vlaamse politiedistrictschef lan Dalebout. De overlast van drugstoeristen en dealers in het Terneuzense centrum nam de eer ste weken na de vrijwillige sluiting van coffeeshop Miami toe. Drugsrunners en dealers stroomden toe om de klanten af te vangen en naar geheime adressen op andere plekken in de stad te brengen. Maar 48 (waarvan 34 klant) aanhoudin-

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 90