1 Een halve eeuw jekkere Randstad snijdt in de kosten Verketterde euro went langzaam 36 I Vrijdag 7 november 2008 PZC VIER VRAGEN OVER GELD TERUG mfr m W aL. m 1 I i I. 'Jü* ■ft. pp -w Uitzender kampt met krimpende markten in Europa en Amerika. Nederlanders rekenen steeds minder om in guldens. De klanten van de landbouwcoöperatie ^SËSÊÉÊÊÈkt* CZAV krijgen een nakorting op mest, gewas bescherming en veevoer. Dat kan oplopen tot een paar duizend euro per bedrijf. naam: Ko Francke leeftijd: 44 jaar woonplaats: Grijpskerke beroep: adjunct-directeur landbouwcoöperatie CZAV Ir OIEMEN - Uitzendbureau Randstad gaat in de kosten snijden. Het be drijf neemt hiervoor in het vierde kwartaal een voorziening van 10 tot 15 miljoen euro. Waar er gesne den gaat worden, wat dat betekent voor de werkgelegenheid bij het bedrijf en hoeveel de kostenbespa ring moet opleveren, wilde be stuursvoorzitter Ben Noteboom gisteren niet zeggen. „Het betekent dat we in de kosten van verschillende activiteiten gaan snijden", aldus de topman. „We ko men 'daar zeker in het volgende kwartaal gedetailleerd op terug." De kostenreductie komt bovenop de kostenvoordelen die het con cern behaalt door de overname van Vedior. Met de acquisitie denkt Randstad op jaarbasis 130 miljoen euro te kunnen besparen. Het terugbrengen van de kosten van activiteiten van het gecombi neerde bedrijf wordt ingegeven door een verslechtering van de si tuatie op de markten waarin Rand stad opereert. Bedrijven snijden door de financiële crisis en de drei gende economische recessie mas saal in de kosten. In een recessie gooien bedrijven vaak als eerste de uitzendkrachten eruit. Dat is bij Randstad te zien in de steeds ster ker dalende volumes. In de eerste weken van oktober daalde het aan tal ingehuurde uitzendkrachten nog sterker dan al het geval was in september. In september was de omzet per werkdag 6 procent lager dan vorig jaar, wat aangeeft dat het aantal ingehuurde uitzendkrach ten gedaald is. Terwijl eerdere kwartalen een ge leidelijke afname van de groei in veel regio's lieten zien, is er vol gens het concern nu sprake van een duidelijke krimp. Zo heeft Randstad in zijn markten in Euro pa en Noord-Amerika te maken met een afname. In Nederland daalde de omzet met 2 procent, in Noord-Amerika met 8 procent. In Duitsland was nog wel sprake van groei (9 procent), maar ook daar dreigt een krimp. Randstad boekte in het derde kwartaal eenvijfde minder winst vergeleken met vorig jaar. In dit cij fer is de nettowinst van het overge nomen Vedior van vorig jaar niet meegenomen. De omzet daalde met 3 procent tot 4,47 miljard eu ro, vergeleken met de gecombi neerde resultaten yan Vedior en Randstad. Ook het gecombineerde bedrijfsre sultaat daalde, met 4 procent tot 242,4 procent. door Ben Jansen Goed nieuws voor de boeren? „Denk ik wel. Op middelen tegen schimmels bedraagt de nakorting 6 procent, op middelen tegen insecten 5 procent en op onkruidbestrij dingsmiddelen 1 procent. Daarnaast zijn er kortingen van 10 tot 15 euro per ton op kunstmest en afnemers van veevoeders krijgen 1,50 euro per ton terug, met daarnaast nog een korting van 1,5 procent. Voor wie veel van dit soort producten bij ons heeft gekocht, kan dat 1500 tot 2000 eu ro opleveren." Dus voor die boeren wordt het een prima jaar? „Nou, dat is maar betrekkelijk. Gewasbeschermingsmiddelen, meststof fen en veevoeders zijn dit jaar flink duurder geworden. De korting die we nu geven, is welbeschouwd dus niet meer dan een compensatie voor de forse prijsstijgingen. Maar natuurlijk, alle beetjes helpen en onze klan ten zullen deze kortingen zeker als een welkom voordeeltje beschou wen." Vorig jaar verraste de CZAV haar leden met een fikse nabetaling op graan. Zit die er dit jaar weer aan te komen? „Zoals de zaken er nu voorstaan, moet daar niet al te hard op op wor den gerekend. De graanmarkt staat onder druk doordat vrijwel alle boe ren, aangespoord door de uitstekende prijzen van vorig jaar, meer graan hebben gezaaid. Het is moeilijk te voorspellen wat uiteindelijk de afreke ning zal zijn. Daarbij speelt onder meer een rol wat de veevoederindus trie doet. Die bepaalt in sterke mate de definitieve prijs. Maar ze wach ten nog met inkopen. Daar zijn ze dit jaar nogal laat mee." Heeft de minder hoge graanprijs dit jaar gevolgen voor het areaal in 2008? „Dat valt wel mee. En wordt nu volop wintertwarwe gezaaid. Dat komt mede omdat de omstandigheden ervoor gunstig zijn. Als ik kijk naar de bestellingen voor zaad die we hebben binnengekregen, is er hooguit sprake van een paar procenten minder. Er zijn trouwens ook weinig al ternatieven. Aardappelen en uien doen het prijstechnisch ook al niet best. Ik constateer dat alleen wat meer graszaad is ingezaaid. Nee, graan blijft gewoon nodig als bestanddeel van het areaal." Het begon als een handeltje in lompen en oude metalen. En groeide uit tot een alom aanwezig sloopbedrijf. Op Sturm en Dekker kan je bouwen, ook al breekt het al vijftig jaar alles af. door Henk Postma Wat als er niets meer te redden valt? „Dan moe Sturm en Dekker mae komme", zeggen ze op Walcheren. Overal waar het Oostkapels sloop bedrijf op het toneel verschijnt, wordt het vastgoed Snel en Dege lijk-opgeruimd. Zo ook de gereformeerde kerk in Meliskerke. Waar die precies stond? „De eerste kerk als je het dorp binnenkomt", had directeur Jan Dekker tegen één van z'n slo pers gezegd. De bijbels lagen nog netjes op de banken. Die werden alvast maar op een hoop gelegd. Net toen de beuk erin ging, stak de koster z'n hoofd om de hoek. Wat of dat moest in z'n kerk? Bleek dat de sloper het dorp van uit de verkeerde kant was binnen gereden. De historie van het vijftigjarig be drijf is doordrenkt van dat soort smeuïge verhalen. Ze staan in een lijvig jubileumboek 'slopers om op te bouwen' dat vanochtend ten doop wordt gehouden op de afde ling puinrecycling aan de Klevers- kerkseweg in Middelburg. Gedepu teerde Toine Poppelaars neemt dan het eerste exemplaar in ont vangst. Het boek leest als een brok sociale geschiedschrijving. Schrij ver Jan Zwemer tekende de verha len op uit de eerste hand: de harde kern van noeste, en vooral ook rui ge slopers, mannen die behalve kerken ook fabrieken, boerderijen en hele woonwijken tegen de vlak te gooiden. Veelal met de blote hand. Want meer dan wat ha mers, beitels en houwelen hadden ze die eerste jaren niet. Tegenwoordig werken ze volgens strenge arbeids- en milieuregels. Er worden wielkranen, rupskra nen, shovels, betonboren, puin- vergruizers en zelfs robots ingezet. Die hadden ze in de beginjaren niet. Wel een kiepwagentje. „Va der reed met dat Fordje achteruit tegen zo'n muur en dan hoopte hij dat er zo veel mogelijk op de bak viel", vertelt Jaap Sturm in het jubileumboek. Als zoon van grond legger Willem Sturm was hij al in z'n schooljaren op de sloop te vin den. Sturm en Dekker doet al gauw zo'n zeshonderd klussen per jaar. Kaalsloop, maar ook het pre ciezere werk: renovatiesloop en as bestverwijdering. Dat was even an ders toen de compagnons Willem Sturm en Jan Dekker met hun sloopbedrijfje begonnen. Sturm was handelaar in lompen en oude metalen, en zag al snel dat je maar beter zelf kon gaan slopen, dan met de bakfiets op zoek te gaan naar handel. November 1958 be gon hij aan zijn eerste klus: de ont manteling van de kapitale buiten plaats Schoonoord aan de Oude Domburgseweg. Hij haalde er Jan Dekker bij, een metselaar met wie hij in Indië had gezeten. Op 10 no vember schreef het tweetal hun onderneming in bij de.Kamer van Koophandel. Al snel hadden ze een mannetje of vijf op de loon lijst staan, veelal jonge avonturiers uit familie- en kennissenkring. Sturm en Dekker telt nu zo'n vijf tig man personeel. Maar dreef al die jaren op een kern van een man netje of vijf: werklui die gewend waren alles aan te pakken wat voorhanden kwam, die nooit zeur den dat iets niet kon, en tot aan hun pensioen bleven jekkeren en beulen, buffelen en bikken, conclu deert Zwemer in het jubileum boek. Dat gold niet voor iedereen die op de loonlijst stond. De meesten hiel den het snel voor gezien. Het zwa re, vaak vuile werk, schrikte menig een af En dan had je nog de eigen aardigheden van die twee directeu ren, hun eigenzinnigheid, hun ge drevenheid, hun haast en hun zui nigheid. Willem Sturm liet nog geen steen verloren gaan. „In die tijd had je een zak friet voor een kwartje en als je dan een Zeeuwse mop liet liggen, dan zei hij: daè lei weer een zak friet!" De harde kern wist die krenterig heid te waarderen. Want zo had Jan Dekker, die de loonadministra tie deed, altijd wel wat in reserve. „Zo konden werklui worden aan gehouden als er eens een aantal weken geen werk was." Sturm en Dekker spreidde snel de vleugels uit. De komst van de in dustrie in het Sloegebied bracht handenvol werk mee. Alle boerde rijen daar moesten wijken voor de vooruitgang. Daar bleef het niet bij. In 1962 stak het bedrijfje de Westerschelde over om huizen te slopen voor de verbreding van het kanaal bij Terneuzen. Eén huisje moest blijven staan, maar welk dat nu precies was? Daar kwamen ze pas achter toen het te laat was. Er lag een 10.000 volts elektriciteitska bel in. „We schoven er een hout blok onder en kapten hem in één keer door. Ging ineens, langs het hele kanaal, het licht uit." Waar gehakt wordt, vallen spaan ders. Zoals bij Breskens, waar ze met hun nieuwe vrachtwagen het veerplein opreden. De lading ijze ren pijpen was gaan schuiven, en stak aan de zijkant naar buiten. De enige die dat in de gaten had, was de beambte in het tolhuisje. Hij kon zich nog net uit de voeten ma ken voordat zijn hok aan diggelen ging „De guldens en rijksdaalders spetterden alle kanten op." In de ijskoude winter van 1967 had iedereen vorstverlet. Bij Sturm en Dekker deden ze daar niet aan. Want bij graafwerkzaamheden in het Sloegebied was de Fuchs in het ongerede geraakt, één van de Vooral in Vlissingen haalde Sturm en Dekker door de decennia heen hele stadswijken neer. Hier de sloop van de Engelse kerk aan het westeinde van de Paul Krugerstraat. foto Gemeentearchief Vlissingen DEN HAAG - Nederlanders begin nen langzaam maar zeker te wen nen aan de eens zo verketterde eu ro. Bijna zeven jaar na de invoe ring van de munt die het biertje volgens velen twee keer zo duur heeft gemaakt, rekenen consumen ten minder vaak om naar guldens. Dat blijkt uit de euromonitor van onderzoeksbureau GfK Panel Ser vices. Drie op de vier Nederlan ders zijn naar eigen zeggen inmid dels gewend aan de euro. Vier jaar geleden was nog maar de helft ge wend aan de Europese munt. Ook wordt er minder omgerekend naar de gulden. In 2002 sloeg een op de drie Nederlanders nog heel vaak aan het cijferen in de supermarkt, inmiddels is dat teruggelopen tot een op de zes. Toch is de hang naar de oude ver trouwde gulden nog niet verdwe nen. Bijna de helft van de Neder landse huishoudens zou de vuurto ren en de snip graag weer terug-, zien. Vooral lagere inkomens en gepen sioneerden zijn de euro liever kwijt dan rijk. Grotere bedragen worden -door vrijwel iedereen wel eens teruggerekend naar guldens en bijna alle Nederlanders (89 pro cent) vinden dat de prijzen zijn ge stegen door de invoering van de euro. Voor het onderzoek ondervroeg GfK Panel Services zesduizend huishoudens naar hun mening over de Europese munt.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 38