oeweging
De Zuidelijke Braakmanbossen
Wandelroute
Oude zeedijk
van de Braakman
Al snel buigt het pad af van het kanaal. De
rijen prullenbakken verdwijnen uit het
zicht. Berken doemen op langs het brede
bospad. Een aantal van de wit geschorste
bomen is in ver gaande staat van ontbin
ding. De paddestoelengids kan in de borst
zak blijven, de berkenzwam is duidelijk
herkenbaar. Het is een zwakteparasiet die
helpt de boom op te ruimen.
Het loont de moeite hier even van het pad
af te gaan en de afrastering op te zoeken.
Vanaf daar is een prachtig uitzicht op een
strook ouderwets hollebollig grasland, be
graasd door schapen. „Misschien is het wel
een idee om het pad hier een stukje te ver
leggen", merkt Maas op.
Het laatste deel van de wandeling voert
langs populieren. Die zijn in de jaren tach
tig geplant op een stukje weiland dat
Staatsbosbeheer erbij kocht. Hier is het
ronduit zonnig, alle bladeren zijn al afge
vallen. Óp een bankje dat uitzicht biedt op
grasland, is het tijd om uit te rusten. Een
paar bonte zandoogjes laat zich, hoewel
het al half oktober is, zien. „Het zijn de
laatste vlinders van het jaar." Maas geniet
er zichtbaar van. Lachend: „Het enige wat
nu nog ontbreekt, is een kop koffie met
een stuk appeltaart."
PZC Zaterdag 18 oktober 2008 21
NAMEN
't Hof Weltevreden
La Ferme Bien Contente
'Vrede' in groter verband ligt
nogal eens aan de basis van
de naam van Zeeuwse boerde
rijen. 'Vredehof, en 'Vrede is
Rijkdom' zijn daar moo'ie
voorbeelden van. De wens
voor nationale vrede en vre
de tussen de volkeren ligt er
aan ten grondslag.
Wat we 'kleine' vrede noe
men, slaat op je eigen indivi
duele en privé situatie. Die
blijken we minstens zo ge
wichtig te vinden, gezien de
namen van onze hoeves al
thans.
Het 'Hof Weltevreden' tref je
overal in Zeeland aan. Met ui
teraard een Franse variant:
'La Ferme Bien Contente'
(Zoutelande).
Het valt trouwens op dat juist
in Walcheren heel veel van
die Franse en soms Latijnse
namen voorkomen. Dat heeft
met de eigenaren van de his
torische buitenplaatsen te ma
ken. Die rijk geworden men
sen gaven graag exotische na
men, dat stond gewichtig. Bij
bijna iedere buitenplaats
hoorde één of meerdere boer
derijen, 'benoemd' door de ei
genaren van de buitenplaats.
Die verdwenen in de loop
der tijden(geldgebrek), maar
de boerderijen bleven.
In de slipstream van de na
men als 'Weltevreden' kwa
men ook soortgelijke namen:
't Hof Fortuyn, Hof de
Vruchtbare, Hof de Dankba
re, Ons genoegen, De Ver
wachting. En in die lijn van
vrede en genoegen komt ook
de landschappelijke variant
aan de orde: 't Hof Welgele
gen'. Die zijn er ook vele in
Zeeland.
Zijn tegenhanger komt ook
voor: 'Ongelegen'. Bij Grijps-
kerke heb je dan ook nog
'Goedgelegen', en 'Klein
Goedgelegen'.
'De Goudmijn', 'De Parel' en
't Paradijs' wijzen op hoeves
met zeer vruchtbare grond.
Of, want dat komt ook voor,
op het omgekeerde. Vooral
op Zuid Beveland en in
Zeeuws Vlaanderen hadden
boeren nogal eens de gewoon
te slechte, armetierige grond
op spottende wijze met het
tegenovergestelde aan te dui
den.
Gerard Smallegange